Μήνας ορκωμοσίας των αιρετών ο φετινός Δεκέμβρης με τους νεοεκλεγέντες δημάρχους Κορινθίων και Βέλου – Βόχας να σπεύδουν πρώτοι στο νομό να προαναγγείλουν ότι την 30 Δεκεμβρίου θα λάβει χώρα αυτή η πανηγυρική εκδήλωση, που όπως όλοι γνωρίζουμε είναι συνέχεια της πολιτικής διαδικασίας των εκλογών και βεβαίως απαραίτητη προϋπόθεση για την εγκατάσταση και ανάληψη των καθηκόντων τους.

Σε αυτό το πλαίσιο , της απαραίτητης προϋπόθεσης , ο Νίκος Σταυρέλης επέλεξε το Δημοτικό θέατρο “Θωμάς Θωμαΐδης” στην Κόρινθο – ενώ Θανάσης Μανάβης επέλεξε τον Ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Ζευγολατιό.

Δυο νέοι δήμαρχοι , δυο διαφορετικές προσεγγίσεις στον τρόπο που αντιλαμβάνονται αυτή την καθαρά πολιτική διαδικασία…

Η περίπτωση μάλιστα του κ. Μανάβη προκαλεί – αν μη τι άλλο -και έντονο προβληματισμό για  ενδεχόμενη πολιτική και θρησκευτική ασχετοσύνη ή ακόμα χειρότερα ο οίστρος του να γίνει ο πιο καλός ο μαθητής της “σχολής Σταματόπουλου” για εργαλειοποίηση της ίδιας της Εκκλησίας!

Βεβαίως, ακόμα δεν γνωρίζουμε τις φετινές προθέσεις του πεντάκις επανεκλεγέντα δημάρχου των χωριών του Κιάτου, σε ότι αφορά τον τρόπο και τον τόπο της δικής του ορκωμοσίας , αν και οι κακές γλώσσες λένε ότι πάλι κάποιο κομπρεμί ετοιμάζει ο «βλάχος» με τον Κλαύδιο , αυτή τη φορά για να ευχαριστήσει τους ορεσίβιους συμμαχητές του που τον ξαναβγάλαν δήμαρχο !

Έτσι , λοιπόν , αν οι κακές γλώσσες επαληθευτούν, μπορεί να δούμε τον κ. Σταματόπουλο να ορκίζεται στον επιβλητικό ναό του Αγίου Σπυρίδωνα της Συβίστας , καθότι όχι μόνο φέρει το όνομά του αλλά  σύμφωνα με την παράδοση θεωρείται και θεραπευτής των αυτιών…με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των ντόπιων κατοίκων,  μετά το προεκλογικό δούλεμα του συντοπίτη τους , που τους «κούφανε» κυριολεκτικά !

Μιας και μιλάμε, όμως, για ορκωμοσία  που προϋποθέτει και τη θρησκευτική πίστη αξίζει να δούμε και την θεολογική άποψη ξεκινώντας από την Παλαιά Διαθήκη, όπου διαβάζουμε στο Δεκάλογο: «Ου λήψει το όνομα του Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω» («δεν θα προφέρεις καταχρηστικά το όνομα του Κυρίου, του Θεού σου»).

Επίσης , περνώντας στη Καινή Διαθήκη ακούμε το Χριστό να λέει: «Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως (…) έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ού ού, το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστί…» («εγώ, όμως, σας λέω να μην ορκίζεστε καθόλου (…) να λέτε μόνο ναι ή όχι, καθετί πέρα απ’ αυτά προέρχεται από τον πονηρό»).

Βεβαίως, κατά τον πονηρό Φενεάτη όλα αυτά είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο…καθότι όπως έχουμε ξαναπεί ο κ. Σταματόπουλος αναγνωρίζει μόνο τον θρησκευτικό λόγο του αρχιερατικού επιτρόπου Σικυώνος και ουδενός άλλου!