Το πιο βαθύ σκοτάδι πέφτει σε λιγότερο από δύο εβδομάδες πολέμου στο Ισραήλ, αφού ετοιμάζεται να κλείσει και το αραβικό ενημερωτικό Μέσο Al Jazeera, ύστερα από απόφαση των αρμόδιων υπουργών.
Έχουν ήδη εγκριθεί μάλιστα, οι σχετικές διοικητικές πράξεις που αναμένεται να λύσουν τα χέρια της Κυβέρνησης, ώστε να κλείσουν προσωρινά όσα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, κατά τη διάρκεια καταστάσεων έκτακτης ανάγκης όπως η τρέχουσα, δρουν ως «ζιζάνια» στην ανάπτυξη της εθνικής ασφάλειας. Ο μανδύας αυτός, με τον οποίο προστατεύουν οι διατάξεις αυτές την προπαγάνδα και την ασφάλεια -πράγματι της ηγεσίας και όχι του κράτους-, κατά την διάρκεια μίας περιόδου τόσο έντονης κρίσης που έθετε εν αμφιβόλω το ρόλο του τωρινού πρωθυπουργού, αρκετούς μήνες πριν την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτώβρη, όσο εύκολα κι αν σχίζεται μέσω της κριτικής που θα ασκηθεί για τη φίμωση των media, τόσο πιο στρεβλά διαμορφώνει απόψεις στην κοινή γνώμη.
Την ώρα ειδικά, που όχι απλώς εκτυλίσσεται πόλεμος στη χώρα, αλλά ο τρόπος που βιαιοπραγεί ο στρατός της, γίνεται όλο και πιο εφιαλτικός, ελλείψει οποιασδήποτε μορφής αναλογικότητας στον τρόπο δράσης του.
Ούτε καν εκτός Ισραήλ, στη Δύση της υποτιθέμενης φιλειρηνικής στάσης και της υποστήριξης της αυτοάμυνας που πιπιλούν οι «διατλαντικοί» ηγέτες, δεν θα έφταναν οι εικόνες των βομβαρδισμένων νοσοκομείων και των καμμένων πτωμάτων, των πορειών αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό ανά τον κόσμο και του θρήνου στις κατασκηνώσεις τριτοτέταρτης διαλογής, ανθρώπων που μετατρέπονται σε πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα υπό την καθημερινή προειδοποίηση βομβαρδισμών, εάν δεν υπήρχε το Instagram, οι Άραβες ανταποκριτές του υπό διωγμόν πρακτορείου και τα κινητά τηλέφωνα των μαρτύρων που βιώνουν όσα εκτυλίσσονται σε παρόντα χρόνο.
Η ποιότητα ενημέρωσης ολισθαίνει στο βούρκο της παραπληροφόρησης όλο και περισσότερο παγκοσμίως, ωστόσο σε περιόδους επίφοβες για τα καθεστώτα, συνιστά τακτική επιμελώς μελετημένη και ποικιλοτρόπως οργανωμένη, ιδίως στη σύγχρονη εποχή που τα κοινωνικά μέσα τείνουν να αντικαταστήσουν τα παραδοσιακά ενημερωτικά.
Πρόκειται δε για γεγονός που παρατηρήθηκε αντίστροφα, στο πρόσφατο παρελθόν, με την αποχώρηση δυτικών Μέσων από τη Ρωσία, με την έναρξη του ουκρανικού πολέμου στις αρχές του ’22, όταν προηγουμένως τα ρωσικά (Russia Today και Sputnik) αποκλείστηκαν από την Ευρώπη, με απόφαση ενωσιακή μάλιστα, ώστε να μην αναμεταδίδουν την πλευρά Πούτιν.
Ουσιώδης διαφοροποίηση, πως οι κινήσεις του Ισραήλ απολαμβάνουν της εύνοιας των κυρίαρχων μέσων, γεγονός που στην περίπτωση της εισβολής της Ρωσίας απουσίαζε, αφού καταδίκαζαν την στάση Πούτιν.
Ούτως ή άλλως, η προπαγάνδα που σε περιόδους κρίσεων τσακίζει το νου, κοστίζει το ίδιο ακριβά με τον οπλισμό που σκοτώνει αθώες ψυχές. Μόνο οι ηλίθιοι, άλλωστε, κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση στη σύγχρονη εποχή, έλεγε ο Ουμπέρτο Έκο. Θαρρείς και δεν πρόλαβε την ανάπτυξη του Instagram… Πάντως δεν είναι μόνο ζήτημα πολυφωνίας αναφορικά με τα θέματα των συγκρούσεων και της ανθρωπιστικής κρίσης το συγκεκριμένο, αφού ο ίδιος ο Νετανιάχου -σε μια τακτική διεθνούς φήμης ομολογουμένως ώστε να ελέγξει τη κοινή γνώμη- γνωρίζει την κατρακύλα του στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, οι οποίες τον «ρίχνουν» περισσότερο κι από την περίοδο του δικαστικού νομοσχεδίου στα μάτια των Ισραηλινών. Διόλου τυχαία η πρόσφατη δημοσκόπηση που κυκλοφόρησε, ειρήσθω εν παρόδω από έντυπο Μέσο, μια και η εφημερίδα «Maariv» της χώρας, ισχυρίζεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ισραηλινών, σε ποσοστό δηλαδή 80% των ερωτηθέντων, κρίνει ως υπεύθυνο τον πρωθυπουργό για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από τις Ταξιαρχίες Κασάμ, τη στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς, ενώ μόνο το 8% των Ισραηλινών δεν τον θεωρούν υπεύθυνο. Το 12% δήλωσε ότι δεν είχε ιδέα. Ο τρόπος με τον οποίο μένει έκθετος ο Νετανιάχου, λόγω της ύπνωσης στην οποία εντοπίστηκε η Μοσάντ κατά το χτύπημα της Χαμάς, ίσως στην πιο προφανή ανάλυση της δημοσκόπησης, να εξηγούσε τους λόγους που «ξεπλένεται» μόνο με πόλεμο κατά του θύλακα και όχι με συμμετρικά αντίποινα προς την οργάνωση, η αμαύρωση της φήμης του.
Η πληροφορία θα συνεχίσει να δίδεται σε μεγαλύτερο βαθμό μονόπλευρα στο εξής, αφού το αραβικό δίκτυο ήταν από τα λίγα που εστίαζαν στην σκοπιά του Παλαιστινιακού δράματος, αντί να συγκαλύπτει τις αποφάσεις Νετανιάχου. Το κυριότερο όμως είναι ότι διαθέτει γραφεία στην περιοχή ώστε να έχει την ικανότητα μετάδοσης των άθλιων συγκυριών που βιώνει ο πληθυσμός της Γάζας, όχι ότι διατυπώνει απλώς τη φιλο-αραβική άποψη μη μεταδίδοντας μόνο τα ισραηλινά «κατορθώματα» προς σαμποτάζ του εχθρού.