Μιλούν για τη βία της Χαμάς. Την χαρακτηρίζουν «τρομοκρατία». Η «τρομοκρατία» κάνει τη βία να φαίνεται χωρίς νόημα, χωρίς αιτίες. Μια καθαρή βία, προερχόμενη από το πουθενά, η οποία δεν απαιτεί αυστηρά καμία άλλη ενέργεια εκτός από την εξόντωση, πιθανώς με την μορφή της σταυροφορίας: τη σύγκρουση των πολιτισμών, του άξονα του Καλού που αντιμάχεται τον άξονα του «Απόλυτου Κακού» (Μπάιντεν).

Τίποτα όμως δεν προκύπτει από το τίποτα (Ex nihilo nihil) σημειώνει ο Frédéric Lordon στη Le Monde diplomatique*: «Πάντα υπάρχει ένα προηγούμενο…. Κι όταν η αδικία έχει φτάσει στο απόγειό της, όταν η ομάδα έχει βιώσει μαζικές δολοφονίες… πώς θα μπορούσε να μην αναδυθεί ένα εκδικητικό μίσος;»

Στην γενική οικονομία της βίας εγκλήματα οδηγούν σε εγκλήματα. Γι’ αυτό η χρήση του όρου «τρομοκρατία» ικανοποιεί μόνο παθιασμένες ανάγκες – και όχι πνευματικές και πολύ περισσότερο πολιτικές απαιτήσεις.

Η αποδοχή του όρου «τρομοκρατία» ακυρώνει την πολιτική διάσταση αυτού που συμβαίνει ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες… Ο παλαιστινιακός λαός βρίσκεται σε πόλεμο – δεν του δόθηκαν πολλές επιλογές. … «Κάναμε τη Γάζα τερατώδη» , λέει ο Nadav Lapid…

Ο όρος «τρομοκρατία» εμποδίζει κάθε πολιτική ανάλυση, καθώς η «τρομοκρατία» είναι μια μη πολιτική κατηγορία, μια κατηγορία που βγάζει τους ανθρώπους εκτός πολιτικής. Γι’ αυτό οι διαδηλώσεις υποστήριξης στον παλαιστινιακό λαό θεωρούνται εκδηλώσεις υποστήριξης της τρομοκρατίας, ή ακόμη και τρομοκρατικές διαδηλώσεις, με αποτέλεσμα να απαγορεύονται.

Ένας ολόκληρος λαός υφίσταται μαρτύρια από μια κατοχή επί σχεδόν 80 χρόνια. Τους κλειδώνουμε, τους απομονώνουμε μέχρι να τους τρελάνουμε, τους λιμοκτονούμε, τους σκοτώνουμε και δεν υπάρχει μια επίσημη φωνή να πει μια λέξη γι’ αυτό. Διακόσιοι νεκροί σε δέκα μήνες και ούτε μια λέξη. Ειρηνικές πορείες Παλαιστινίων στα σύνορα, το 2018, 200 νεκροί: ούτε λέξη. Ελεύθεροι σκοπευτές χτυπούν 42 Παλαιστίνιους σε ένα απόγευμα και ούτε λέξη… Πρώην Ισραηλινοί στρατιώτες εκφράζουν την αηδία τους για την απανθρωπιά που αναγκάστηκαν να κάνουν σε βάρος των Παλαιστινίων, ούτε λέξη… Αντίθετα, οι ισραηλινές τραγωδίες αποδίδονται με οδυνηρές μαρτυρίες… Η συμπόνοια τους είναι ασύμμετρη, μονομερής!

Υπάρχει μεγάλη ανησυχία στην Ευρώπη για τους κινδύνους «εισαγωγής της σύγκρουσης», σημειώνει ο  Lordon. Χωρίς να βλέπουμε ότι η σύγκρουση έχει ήδη εισαχθεί μαζικά. Φυσικά, η «εισαγωγή της σύγκρουσης» είναι μια κωδικοποιημένη λέξη που σημαίνει «Άραβες», «μετανάστες», «προάστια»… Το αστικό μπλοκ, όταν ενώνεται πίσω από το Ισραήλ στο εξωτερικό, πάνω από όλα αρπάζει την ευκαιρία για να ενωθεί ενάντια στους αντιπάλους του στο εσωτερικό.

Εδώ χρειαζόμαστε μια ανάλυση της αντανακλαστικής αλληλεγγύης του δυτικού μπλοκ με το «Ισραήλ» (…) και τις συγγένειες από τις οποίες διέρχεται… Όλα οδηγούν το δυτικό μπλοκ στην αυθόρμητη αναγνώριση του εαυτού του στην οντότητα «Ισραήλ»…

Και το γαλλικό αστικό μπλοκ είναι πιο Ισραηλινό από τους Ισραηλινούς: αρνείται να αποκαλεί «απαρτχάιντ» ότι συμβαίνει στη Γάζα ακόμη κι όταν το λένε Ισραηλινοί αξιωματούχοι, αρνείται να πει «ρατσιστικό κράτος» ακόμη κι όταν το λέει μέρος της ισραηλινής αριστεράς… Επιπλέον, αρνείται να μιλήσει για τη συντριπτική ευθύνη της ισραηλινής κυβέρνησης ενώ το λέει η Haaretz, αρνείται να πει για τη δολοφονική πολιτική των ισραηλινών κυβερνήσεων, ενώ μια σειρά από ανώτερους ισραηλινούς αξιωματικούς το λένε, αρνείται να μιλήσει για «εγκλήματα πολέμου» ακόμη και αν και ο ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο το λένε.

Ο Gideon Levy λέει ότι «Το Ισραήλ δεν μπορεί να φυλακίσει δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιους χωρίς να πληρώσει ένα σκληρό τίμημα».

Ο Daniel Levy, πρώην Ισραηλινός διπλωμάτης, λέει σε δημοσιογράφο του BBC « Το Ισραήλ μόνο αμύνεται ». Μιλούν για «τρομοκρατία» όταν οι Ρώσοι κόβουν όλους τους πόρους στην Ουκρανία, δεν λέει κανείς τίποτα όμως όταν το Ισραήλ κόβει όλους τους πόρους στη Γάζα. Το αστικό μπλοκ βιώνει μια ταύτιση που τίποτα δεν μπορεί να την ακυρώσει.

Το να υποστηρίζεις τον παλαιστινιακό λαό έχει γίνει έγκλημα. Η ύψωση παλαιστινιακής σημαίας τιμωρείται με πρόστιμο 135 ευρώ. Το «Ελεύθερη Παλαιστίνη» θεωρείται αντισημιτικό σύνθημα! Ο αραβικός κόσμος, και όχι μόνο αυτός, τα παρατηρεί όλα αυτά και όλα αυτά χαράσσονται στη μνήμη των λαών του. Όταν η Νέμεσις επιστρέψει, επειδή θα επιστρέψει, οι δυτικοί ηγέτες, αιφνιδιασμένοι και με τα χέρια κρεμασμένα, για άλλη μια φορά δεν θα καταλάβουν τίποτα. Ηλίθιοι λευκοί άντρες .

*Αποσπάσματα από άρθρο του Frederic Lordon στη Le Monde diplomatique Οκτωβρίου