Η συνάρτηση (Του Χρήστου Καλαντζή)

Η συνάρτηση (Του Χρήστου Καλαντζή)

Του Χρήστου Καλαντζή*

Μαγικός ο κόσμος των συναρτήσεων. Είναι η στιγμή που οι αριθμοί συναντούν τα γράμματα. Η στιγμή όπου οι δύο ετερόκλητοι κόσμοι γεννούν την υπόθεση και κατ’ επέκταση τη λογική ως μέθοδο, ως προοίμιο της νοητικής αναζήτησης, ως μέρος της νοητικής εξέλιξης.
Χρήστος Καλαντζής

Μια ενδιαφέρουσα ιστορία δημιουργίας, εξέλιξης, παραγωγής και ανάπτυξης  αποτελεί το χρηματιστήριο εμπορευμάτων του Σικάγο των ΗΠΑ (Chicago Board of Trade—CBOT). Η εν λόγω αγορά ιδρύθηκε το 1848. Την εποχή εκείνη στις ΗΠΑ καλλιεργούνταν σημαντικές ποσότητες σιταριού. Μέσω του ποταμού Μισισιπή, οι παραγωγοί μετέφεραν τις ποσότητές τους σε αποθήκες στο Σεντ Λούις, πόλη στην οποία πραγματοποιούνταν και η διαπραγμάτευση των τιμών. Η εν λόγω αγορά σιταριού είχε ένα σημαντικό μειονέκτημα, δεν  υπήρχε κεντρική αγορά και το παζάρι των τιμών δεν γινόταν με οργανωμένο τρόπο. Δηλαδή δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος χώρος  όπου θα μπορούσαν να έρθουν σε επαφή αυτοί που αγόραζαν με εκείνους που πουλούσαν. Αντ’ αυτού, οι πωλητές διέθεταν τα σιτηρά τους  μέσα σε αποθήκες ή σε σακιά σιταριού που στοιβάζονταν στο ανάχωμα του ποταμού Μισισιπή (οι ποταμοί τότε αποτελούσαν σημαντικούς διόδους μεταφοράς εμπορευμάτων). Οι αγοραστές περιδιάβαιναν τα διάφορα σημεία της πόλης ψάχνοντας για την καλύτερη τιμή και ακολούθως, έπρεπε να μεταφέρουν τα εμπορεύματα στην όχθη του ποταμού προς μεταφόρτωση.

Στο Σικάγο ωστόσο είχαν μια καλύτερη ιδέα. Δημιούργησαν μια πιο αποτελεσματική μέθοδο για το εμπόριο του σιταριού. Επέλεξαν ένα κοίλο μέρος όπου το αποκαλούσαν  «Λάκκο». Εκεί, οι αγοραστές συγκεντρώνονταν στην μια πλευρά και οι πωλητές στην απέναντι. Οι πωλητές φώναζαν την πρόθεσή τους να πουλήσουν προς τους αγοραστές, οι οποίοι την αποδέχονταν ή όχι. Η Εμπορική Ένωση του Σικάγο παρείχε εγγυήσεις ότι τα συμβόλαια μεταξύ πωλητών και αγοραστών θα γίνονταν σεβαστά και ότι θα ικανοποιούνταν, από τη στιγμή που είχε επέλθει μια εμπορική συμφωνία, γεγονός που εξάλειφε την ανάγκη της φυσικής παρουσίας του σιταριού.
Το σύστημα αυτό σήμαινε ότι οι αγοραστές έβρισκαν πολύ γρήγορα τους πωλητές και αντίστροφα, μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ο καθένας μπορούσε να γνωρίζει τις τελευταίες τιμές (αφού ήταν όλοι στον ίδιο χώρο) με αποτέλεσμα η τιμή να αυξάνεται ή να μειώνεται γρηγορά, σε συνάρτηση με τις συνθήκες που επικρατούσαν στην αγορά του προϊόντος. Παραδείγματος χάριν, η είδηση ότι μια κακοκαιρία θα έπληττε την παραγωγή του σιταριού εκατοντάδες μίλια μακριά, θα μπορούσε να εκτοξεύσει μέσα σε λίγα λεπτά την τιμή του σιταριού στον «Λάκκο» του Σικάγο.
Η Εμπορική Ένωση του Σικάγο, στο διάβα των ετών, μετεξελίχθηκε σε Χρηματιστήριο εμπορευμάτων αποτελώντας  ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα του κόσμου για το σιτάρι καθώς και για πολλά άλλα αγροτικά προϊόντα. Η άνοδος του Χρηματιστηρίου Εμπορευμάτων βοήθησε πάρα πολύ στην ανάπτυξη της πόλης του Σικάγο με πολλαπλά οφέλη για όλους.
Είναι πασιφανές πως ο μετασχηματισμός ενός πρακτικού προβλήματος σε ευκαιρία αποτέλεσε μοχλό ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας εφαρμόζοντας μια νέα μέθοδο.
Εξαιρετικά;
Υποθέστε τώρα πως η παραπάνω ιστορία είναι μια συνάρτηση στην οποία προτείνω να αντικαταστήσουμε τη λέξη σιτάρι με τη λέξη σταφίδα (μπορείτε να διαλέξετε όποιο προϊόν θέλετε), ακολούθως μπορείτε να αντικαταστήσετε τη λέξη Σικάγο με όποια πόλη θέλετε.. και ως δια μαγείας θα εμφανιστεί η ενδόμυχη επιλογή του μέλλοντός μας! Άλλωστε ως συνάρτηση επιλογών έρχεται το αποτέλεσμα που απολαμβάνουμε…
Σωστά;
…………………
* O Χρήστος Καλαντζής είναι Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής , τακτικό μέλος σε σειρά ενώσεων πληροφορικής όπως η Ελληνική Εταιρία Τεχνητής Νοημοσύνης (ΕΕΤΝ), η Ελληνική Εταιρία Επιστημόνων Η/Υ και Πληροφορικής (ΕΠΥ) κλπ.
Google+ Linkedin