Ο Σωτήρης Μπαράτσης ήταν μια εμβληματική προσωπικότητα, χαρισματικός ως γιατρός και ως άνθρωπος.

Όπως τονίζουν το Τμήμα Υγείας Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ, η ΤΕ Υγείας – Πρόνοιας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και η ΚΟΒ του Ευαγγελισμού:

«Ο Σωτήρης Μπαράτσης ήταν μια εμβληματική φυσιογνωμία στον χώρο της χειρουργικής επιστήμης και στο πεδίο των αγώνων του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας.
Γεννήθηκε στον Αλμυρό Μαγνησίας το 1942. Σε ηλικία μόλις 2 ετών έμεινε ορφανός από πατέρα, ο οποίος είχε συλληφθεί από τους ναζί για την αντιστασιακή του δράση και πέθανε στις γερμανικές φυλακές Βόλου το 1944.
Το 1949 ήταν συνεξόριστος με την μητέρα του, την συναγωνίστρια Βασιλική, στο Τρίκερι. Από εκεί τον παρέλαβαν η γιαγιά και η θεία του για να πάει σχολείο. Ολη η οικογένεια, μάνα και αδελφή, άντεξαν το μετεμφυλιακό κλίμα τρομοκρατίας και με χίλιες δυσκολίες σπούδασε Ιατρική πρώτα στη Θεσσαλονίκη και αποφοίτησε το 1967 από την Ιατρική Αθήνας.
Σαν φοιτητής είχε ενεργό δράση στους Λαμπράκηδες και στο φοιτητικό κίνημα. Με την επιβολή της δικτατορίας το 1967, κυνηγημένος, κατάφερε να “δραπετεύσει” στην Αγγλία, όπου βρήκε δουλειά σαν καθαριστής και τραυματιοφορέας σε νοσοκομείο σε πόλη μεταξύ Μάντσεστερ και Λίβερπουλ.
Αναγνωρίστηκε η επιστημοσύνη του και εργάσθηκε ως γιατρός στα ΤΕΠ, πήρε ειδικότητα γενικού χειρουργού με εξειδίκευση στις φλεγμονώδεις παθήσεις του παχέος εντέρου.
Μετά την πτώση της χούντας, ως ειδικευμένος πλέον γενικός χειρουργός επέστρεψε στην Ελλάδα.
Υπηρέτησε ως αγροτικός γιατρός στη Μαγνησία, ενώ κατόπιν διορίστηκε στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, όπου υπηρέτησε σε όλες τις βαθμίδες μέχρι τη συνταξιοδότησή του.
Λόγω της υψηλής του εξειδίκευσης χειρούργησε χιλιάδες ασθενείς και εκπαίδευσε εκατοντάδες νέους συναδέλφους.
Ηταν σημείο αναφοράς για κάθε φτωχό και για κάθε δύσκολο περιστατικό.
Συμμετείχε ενεργά στη συνδικαλιστική παράταξη του ΚΚΕ, τη ΔΗΠΑΚ, εκλεγόταν επί δεκαετίες στο ΔΣ του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, υπήρξε εκπρόσωπος των γιατρών στη διοίκηση του “Ευαγγελισμού” καθώς και συνεργάτης του Τμήματος Υγείας – Πρόνοιας.
Εδωσε με τους άλλους υγειονομικούς και με το μαζικό λαϊκό κίνημα αγώνα για να δημιουργηθεί το ΕΣΥ και έδωσε άπειρες μάχες με κάθε αντιδραστική αντίληψη μέσα στον χώρο της Υγείας. Ηταν πάντα στο πλευρό του ΚΚΕ, με το οποίο ήταν πολλές φορές υποψήφιος σε διάφορες εκλογικές μάχες.
Ο χώρος της Υγείας χάνει έναν σπουδαίο επιστήμονα και το λαϊκό κίνημα χάνει έναν αγνό κομμουνιστή.
Οσοι πήραν σκυτάλη από τον σύντροφο Σωτήρη θα συνεχίσουμε.
Εκφράζουμε τα πιο θερμά συλλυπητήρια στην σύζυγο, στα παιδιά, στα εγγόνια και στην αδελφή του.
Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα ανακοινωθεί τις επόμενες μέρες».