Στις 21 Γενάρη 1924, πριν 100 χρόνια, στο Γκόρκι έξω από τη Μόσχα, άφηνε την τελευταία του πνοή , σε ηλικία 53 ετών , ο μεγαλύτερος επαναστάτης που ανέδειξε το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα στον 20ό αιώνα, ο Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Λένιν.

Ο Λένιν ήταν λαμπρός υλιστής και διαλεκτικός, προπαγανδιστής και εξαίρετος πολύπλευρος κρατικός ηγέτης, ο οποίος μπορούσε σε όλες τις περιστάσεις να συνθέτει αλάνθαστα και πλήρως την επαναστατική θεωρία και την πρακτική, δρούσε πάντα με βάση τον μαρξισμό, αναπτύσσοντάς τον δημιουργικά.

Αφιέρωσε μεγάλα διαστήματα στη μελέτη και ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας των Μαρξ και Ενγκελς, ακόμη και στις πιο δύσκολες για το εργατικό κίνημα συνθήκες, όπως ήταν από τον Φλεβάρη έως τον Οκτώβρη 1917 στη Ρωσία ή και οι συνθήκες παρανομίας.

Ο Λένιν υπογράμμιζε: “Η μεγαλοφυία του Μαρξ συνίσταται στο ότι κατόρθωσε πριν απ’ όλους να βγάλει… και να εφαρμόσει με συνέπεια το συμπέρασμα που διδάσκει η παγκόσμια ιστορία”.

Απέδειξε στην πράξη ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική επαναστατική πράξη χωρίς τη γνώση των νομοτελειών της διεξαγωγής της ταξικής πάλης και των αντικειμενικών νόμων εξέλιξης της κοινωνίας.

Αυτό ήταν που έδωσε τη δυνατότητα στους μπολσεβίκους να αντεπεξέλθουν στις γρήγορες εξελίξεις, να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά ελιγμούς του αντιπάλου και να εκπληρώσουν πραγματικά τον ρόλο τους ως καθοδηγητές του αγώνα του προλεταριάτου στην τσαρική αυτοκρατορία.

Με αυτόν τον τρόπο έκανε πράξη την προτροπή των Μαρξ και Ενγκελς ότι «η διδασκαλία μας δεν είναι δόγμα, μα καθοδήγηση για δράση», αποδεικνύοντας ότι η ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας είναι αποφασιστικός παράγοντας για να δοθεί απάντηση στα σύγχρονα για την κάθε εποχή ζητήματα που φέρνουν στο προσκήνιο η ανάπτυξη του καπιταλισμού και η πορεία της ταξικής πάλης.

Όχι τυχαία συγκαταλέγεται, μαζί με τους Μαρξ και Ενγκελς, στους θεμελιωτές της επαναστατικής θεωρίας της εργατικής τάξης, του μαρξισμού – λενινισμού.

Ο μεγάλος συγγραφέας Μαξίμ Γκόρκι έλεγε για τον Λένιν: “Κι αν το σύννεφο του μίσους, της ψευτιάς και της συκοφαντίας γίνει όλο και πιο πυκνό γύρω από το όνομά του, το ίδιο κάνει: δεν υπάρχουν δυνάμεις που θα μπορούσαν να συσκοτίσουν τον πυρσό που ύψωσε ο Λένιν μέσα στο πνιγηρό σκοτάδι του παράφρονου κόσμου. Και δεν υπήρξε άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος να άξιζε τόσο πολύ, όσο αυτός, την αιώνια μνήμη””.

Με αφορμή την σημερινή ημερομηνία , επέτειο του θανάτου του Λένιν (21/1/1924) παραθέτουμε το κείμενο του Μπέρτολτ Μπρεχτ “Η ακατανίκητη επιγραφή” (Die unbesiegliche lnschrift)