“Μένουμε, λοιπόν, σπίτι. Αυτό που άλλοτε το είπαν cocooning και έγινε τάση και μόδα για τους νέους, σήμερα είναι ανάγκη και χρέος για όλους” είπε ο πρωθυπουργός στο σημερινό διάγγελμά του ,για να ωραιοποιήσει ίσως τις συνθήκες “υποχρεωτικού εγκλεισμού” που όλοι διαβιώνουμε  και προφανώς να τονίσει ότι : Ένας είναι ο εχθρός. Ποιος όμως;

Αμέσως μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού προκλήθηκε ένας σχετικός χαμός στα social media ,με πολλούς από τους χριστιανοδεξιούς οπαδούς της κυβερνητικής παράταξης να αναρωτιούνται : Μα τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η ξενόφερτη  λέξη “cocooning” με το πολιτικό λεξιλόγιο του Έλληνα πρωθυπουργού και κατά πόσο αυτή μπορεί να συνδέεται με τον Μπακούνιν και τους άλλους «αναρχοάπλυτους» που αμέσως έβγαλαν επαναστατικό μανιφέστο διότι όπως είναι γνωστό,για αυτούς : Ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός ;

Η αλήθεια είναι ότι το cocooning, που προέτρεψε ο πρωθυπουργός,προέρχεται από το cocoon, δηλαδή το κουκούλι,και κατά μια έννοια θα μπορούσε να έχει αντιϊμπεριαλιστική κατεύθυνση ,καθώς είναι η συνειδητή αποχή ενός ατόμου από κάθε κοπιαστική δραστηριότητα και ως εκ τούτο έρχεται και δένει με το άλλο αριστερό τσιτάτο «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» 

Βεβαίως,για να καθησυχάσουμε και τους χριστιανοδεξιούς οπαδούς της κυβερνητικής παράταξης,ο όρος “cocooning” επινοήθηκε το 1981 από τη συγγραφέα και επιχειρηματία στο μάρκετινγκ, Faith Popcorn. Η ίδια είχε προβλέψει πως ο όρος θα γινόταν trend, και πράγματι έγινε μόδα, κάτι το οποίο ανέπτυξε σε άρθρο της το 1986 στον New Yorker. H Faith Popcorn αναγνώρισε την τάση ως εμπορικά καίρια, το 1990, όταν και το ηλεκτρονικό εμπόριο γνώρισε την πρώτη του άνθιση στις ΗΠΑ.Σταδιακά η λέξη άρχισε να χρησιμοποιείται γενικά για την παραμονή στο σπίτι, παρέα με συγγενείς και φίλους και την κοινή διασκέδαση με φαγητό, κρασιά στο τζάκι, επιτραπέζια, dvd, και διαδόθηκε κατά βάση μέσα από τα περιοδικά lifestyle στις αρχές του 2000, τέλη του ’90 στη χώρα μας.