ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ

H2O. Όλοι μάθαμε στο σχολείο ότι αυτή η χημική ένωση αφορά στο νερό. Το νερό είναι σίγουρα ο σημαντικότερος πόρος του πλανήτη. Όλοι γνωρίζουμε πως χωρίς αυτό δεν υπάρχει ζωή
Όμως όσοι έχουμε ζήσει δίπλα σε ποτάμια και πηγές, ίσως να θεωρούμε αυτονόητη την επάρκειά του και να μην μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί όλοι οι επιστήμονες και οι περιβαλλοντολόγοι επισημαίνουν τον κίνδυνο της λειψυδρίας.
Αυτό συμβαίνει γιατί ξεχνάμε πως το νερό είναι ανακυκλώσιμος πόρος και όχι ανανεώσιμος, όπως για παράδειγμα το ξύλο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ενώ δάση μπορείς να δημιουργήσεις από την αρχή, νερό δεν μπορείς. Η ποσότητά του και τα αποθέματά του παραμένουν τα ίδια στον αιώνα τον άπαντα.
Και καλά θα πει κάποιος. Για ποια λειψυδρία μας μιλούν. Αν δει κανείς τη γη από ψηλά και δεν χρειάζεται το αεροπλάνο στο γνωστό τραγούδι του Κώστα Χατζή, υπάρχει το google earth, θα δεί πως η γη είναι μια υδάτινη σφαίρα.
Θα πρέπει να ξέρουμε όμως
Το 97,39% των υδατικών αποθεμάτων είναι το θαλασσινό νερό
Το 2,01% το αποτελούν οι πάγοι
Το 0,58% τα υπόγεια νερά
Το 0,02% είναι λίμνες και οι ποταμοί
Το 0,02% υπάρχει στην ατμόσφαιρα υπό μορφή υδρατμών
Το γλυκό νερό είναι το 2,6% της συνολικής ποσότητας

Και ενώ αυτό το 2,6 παραμένει θεωρητικά σταθερό, ο πληθυσμός της γης αυξάνεται συνεχώς.  Αυτό δημιουργεί ένα άνισο ισοζύγιο ανάμεσα στην προσφορά και τη ζήτηση και μια σταθερά αυξανόμενη έλλειψη
Αν θεωρήσουμε ότι και αυτή η ποσότητα είναι επαρκής και ίσως μπορεί να εξακολουθήσει να είναι επαρκής και σε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση πληθυσμού, αυτό που δημιουργεί τη λειψυδρία είναι ότι το νερό δεν είναι κατανεμημένο παντού το ίδιο. Σε άλλα μέρη ελλείπει παντελώς και σε άλλα πλεονάζει, αλλά κι εκεί που πλεονάζει, αν δεν γίνει σωστή χρήση του σπαταλιέται άσκοπα.
Η κλιματική αλλαγή και η έλλειψη νερού έχει παρατηρηθεί ότι δημιουργούν μεταναστευτικές ροές με αποτέλεσμα να σημειώνεται αύξηση πληθυσμού σε πόλεις και σε κάποιες περιοχές, ενώ η διαθέσιμη ποσότητα νερού παραμένει η ίδια.
Το νερό φυσικά δεν χρησιμεύει μόνο για τις ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού και τη διατήρηση της καλής υγείας. Χρησιμοποιείται στην παραγωγή προϊόντων, είτε κυρίως αυτά είναι αγροτικά και κτηνοτροφικά, είτε βιομηχανικά. Τα τελευταία χρόνια μετράμε το αποτύπωμα του νερού στα προϊόντα. Δηλαδή μετράμε πόση ποσότητα νερού χρειάστηκε για να παραχθεί μια μονάδα προϊόντος. Για παράδειγμα άλλο είναι το αποτύπωμα νερού όταν παράγεται ένα κιλό κρέας αρνίσιο και άλλο όταν πρόκειται για μοσχαρίσιο. Έτσι αυτό δημιουργεί μια προτροπή για αγορά προϊόντων πιο φιλικών στο περιβάλλον, μια παράμετρος που το marketing προσπαθεί να αξιοποιεί στο έπακρον.

Η αλήθεια είναι ότι αν δεν αναζητηθούν βιώσιμες λύσεις και εναλλακτικοί τρόποι διαχείρισης του νερού, ακόμα και περιοχές που θεωρούνται πλούσιες σε υδάτινους πόρους, δεν θα πουν φυσικά το νερό νεράκι, αλλά θα αρχίσουν να αντιμετωπίζουν όλο και πιο έντονα το πρόβλημα.
Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί σε περιοχές σαν τη δική μας, θα ήταν σφάλμα να εφησυχάσουμε επειδή οι ορεινοί όγκοι της Κορινθίας οι οποίοι ανήκουν στη δικαιοδοσία του Δήμου Σικυωνίων, μας εξασφαλίζουν σχετικά επαρκή ποσότητα νερού. Όσο μεγαλύτερες ποσότητες νερού διαχειρίζεσαι, τόσο μεγαλύτερη εγρήγορση χρειάζεται, ώστε να διασφαλιστεί πώς δεν θα γίνουν λάθη που θα οδηγήσουν σε άσκοπη σπατάλη
Και χαιρόμαστε γιατί γνωρίζουμε ότι η δημοτική αρχή έχει επενδύσει σε τεχνογνωσία και πολιτικό σχεδιασμό σε ότι αφορά στη διαχείριση των υδάτινων πόρων της περιοχής, έχοντας αναγάγει σε κεντρικό αυτό το ζήτημα.

Το κλειδί είναι πάντα η γνώση και η εκπαίδευση και θα πρέπει και στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, να διασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή εκπαίδευση, είτε πρόκειται για τεχνοκρατικούς, είτε για πολιτικούς φορείς. Και αν θέλουμε να βλέπουμε μια «άυξηση» και μια επάρκεια του νερού σε όλες τις απαιτούμενες χρήσεις, θα πρέπει μέσα από αυτή την εκπαίδευση να βελτιώνονται οι μέθοδοι διαχείρισής νερού, απόληψής και αποταμίευσής του. 
Ο Δήμος οφείλει να παρακολουθεί και να ακολουθεί και ξέρουμε ότι το κάνει, βεβαιωμένες καλές πρακτικές, αλλά και τις διεθνείς εξελίξεις και τη δράση Διεθνών Οργανισμών. Για παράδειγμα η UNESCO σε συνεργασία με τον ΟΗΕ έχει εκπονήσει τον χάρτη των στόχων αειφόρας ανάπτυξης της Γης «Sustainable Development Goals», Agenda 2030, όπου κυρίαρχο λόγο διαδραματίζει το νερό, είτε ως προστατευόμενο αγαθό, είτε ως μέσο ανάπτυξης, είτε ως πόρος συνδεδεμένος με την διαβίωση και υγεία του ανθρώπου. Η UNESCO  πρώτη από όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς προσδιόρισε και προσέγγισε «ολιστικά» το νερό.

Στην περιοχή μας είναι προφανές ότι το νερό παίζει ρόλο στην αγροτική ανάπτυξη και ένα μεγάλο μέρος του θα πρέπει να χρησιμοποιείται με σύνεση και σύγχρονες μεθόδους για αυτό. Εδώ χρειάζεται η συνεργασία του Δήμου με αγροτικούς φορείς για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα που θα προκύψει με την ενημέρωση, την κατάρτιση, τη συνεννόηση. Θα πρέπει οι αγρότες να ενημερώνονται με ημερίδες για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν σε σχέση με το νερό.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουν πόσο πολύτιμο είναι για την ανθρώπινη ύπαρξη για να το βλέπουν πλέον με διαφορετική ματιά και με το σεβασμό που του αξίζει.

Στην περιοχή μας επίσης κατά την τουριστική περίοδο, οι ανάγκες για νερό αυξάνονται κατακόρυφα. Το μέλλον απαιτεί να αναζητήσουμε λύσεις επεξεργασίας, αφαλάτωσης και επανάχρησης των λυμάτων που συσσωρεύονται, με τη χρησιμοποίησή τους στη γεωργία για παράδειγμα.
Πάνω από όλα αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό. Και μας χαροποιεί το γεγονός ότι και η Δημοτική αρχή, σε αντίθεση με άλλες περιοχές που γίνεται προσπάθεια εμπορευματοποίησής του, το αντιμετωπίζει ακριβώς ως δημόσιο αγαθό και φροντίζει για τη δίκαιη κατανομή του στην ευρύτερη περιοχή.

Μιλώντας παραπάνω για εκπαίδευση, δε θα ζητούσαμε να ιδρυθεί φυσικά στο Κιάτο μια πανεπιστημιακή σχολή για το περιβάλλον, γιατί δεν έχει ίσως νόημα η τόσο εκτεταμένη διασπορά πανεπιστημιακών σχολών στη χώρα, αλλά θα ήταν πολύ χρήσιμο η μελέτη της διαχείρισης των υδάτινων πόρων να συνδεθεί με τα προγράμματα κάποιου πανεπιστημίου, ώστε και η γνώση να προωθείται, αλλά και ο Δήμος να αποκομίζει ωφέλιμα συμπεράσματα. Θα μπορούσε για παράδειγμα η μελέτη της περιοχής να γίνει αντικείμενο ΠΜΣ (Πανεπιστημιακών Μεταπτυχιακών Σπουδών)

Το… νερό στο αυλάκι έχει μπει.. Η τοποθέτηση από τη Δημοτική Αρχή του νερού σε κεντρικό ζήτημα είναι όχι μόνο σωστή, αλλά και ζωτικής σημασίας και δείχνει μια σύγχρονη αντίληψη για την αειφόρο ανάπτυξη μιας περιοχής και το σεβασμό στο περιβάλλον.
Μένει φυσικά να κυλήσει πολύ νερό ακόμα. Αλλά είναι σίγουρο πως κυλάει στη σωστή κατεύθυνση!