Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 του Μάρτη για τη διατήρηση της ανάμνησης της πρώτης διαδήλωσης των γυναικών, το 1857 στη Νέα Υόρκη της Αμερικής.
Ο πρώτος «εορτασμός» έγινε το 1911 και συνεχίστηκε μέχρι το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης.
Ο πιο σημαντικός γιορτασμός αυτής της ημέρας ήταν η συγκέντρωση που οργανώθηκε το 1917 στη Ρωσία στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου όπου μετατράπηκε σε μία αντιπολεμική συγκέντρωση και έγινε ουσιαστικά η αρχή της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Η Γερμανίδα Κλάρα Τσέτκιν, μια από τις μεγαλύτερες γυναικείες φυσιογνωμίες του παγκόσμιου εργατικού επαναστατικού κινήματος,ήταν ο άνθρωπος που πρότεινε και υιοθετήθηκε στη Β΄ Διεθνή Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών να εορτάζεται η 8 του Μάρτη κάθε χρόνο ως επέτειος για την ηρωική θυσία των απεργών εργατριών γυναικών στη Νέα Υόρκη.
Τότε που μια μεγάλη διαδήλωση εργατριών στην κλωστοϋφαντουργία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης διεκδικούσε «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών».
Η διαδήλωση χτυπήθηκε από την αστυνομία και βάφτηκε στο αίμα των εργατριών,αλλά ο δρόμος για τα ίσα δικαιώματα των δύο φύλων άνοιξε, τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο.
Από τότε η μέρα αυτή συμβολίζει τους αγώνες των γυναικών για τα δικαιώματά τους και τη διεθνή αγωνιστική αλληλεγγύη τους.
Σίγουρο είναι ότι η μέρα της Γυναίκας,ως επέτειος,απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται τον συμβολισμό και τον αγωνιστικό χαρακτήρας της…
Ιδιαίτερα σήμερα,όπου η ζωή μοιάζει ακροβασία σε τεντωμένο σκοινί…
Μια τέτοια μέρα πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι η γυναίκα αξίζει τους ίδιους με τους άνδρες όρους στο εκπαιδευτικό, στο εργασιακό και στο οικογενειακό σύστημα.
Επομένως, ο συμβολισμός της οφείλει να είναι διαρκής και ο αγωνιστικός χαρακτήρας της να μην εμφανίζεται μόνο στη βραδινή διασκέδαση, αλλά σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.