Του Χρήστου Καλαντζή*

Αύγουστε καλέ μου μήνα να ‘σουν δύο φορές το χρόνο. Αν και ο φετινός Αύγουστος είναι λίγο.. ιδιαίτερος! Μια βόλτα στην παραλία αρκεί ώστε να αφουγκραστεί κανείς τη «γκρίνια» ως αποτέλεσμα της παρακμής!

Μονάχα.. μερικές ημέρες αποτελούν εξαίρεση.. μάλλον προς επιβεβαίωση της κατάστασης!

Ο κόσμος; Αρκετός! Αρκετός αλλά χωρίς ιδιαίτερη διάθεση κατανάλωσης… γιατί άραγε;

Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά έφθασε και η πανώλη των αιγοπροβάτων. Αρκετοί συμπολίτες μας έχουν πληγεί ή θα πληγούν από το (απρόσμενο;) γεγονός. Πλείστη διάθεση αποφυγής!!

Δε βαριέσαι.. άλλωστε αλλού συμβαίνει! Παρατηρείς μια απάθεια!! Μια πρόθεση ταφής των προβλημάτων στην τάφρο των ήδη θανατωθέντων ζώων!

Αναρωτιέμαι, το πρόβλημα ανήκει στους βοσκούς ή σε αυτούς που βόσκουν χρόνια τώρα στα λιβάδια των κρατικών ταμείων και επιδοτήσεων;

Πιθανολογώ πως σε λίγο χρόνο θα έχουμε εστιάσει σε επόμενο θέμα αφήνοντας τα θύματα στη μοίρα τους, όπως συμβαίνει πάντα δηλαδή!

Θαρρείς πως ο σκοπός δεν είναι η λύση του προβλήματος αλλά η διατήρηση της ροής των κρατικών χρημάτων ως μέσο ανέλιξης και παραμονής στην εξουσία!

Η διατήρηση της ροής ανεξάρτητα αν αυτή είναι νόμιμη ή όχι. Άλλωστε από τις πλημμύρες της Λάρισας καβάλησε η πανώλη το τρένο των Τεμπών, διασχίζοντας δια πυρός και σιδήρου την Αττική ώστε να φθάσει στην Κορινθία.

Τελικά πού ζούμε!!!

Στη περιοχή μας καταλήγουν όλα! Βαπόρια, τρένα, φωτιές, ασθένειες! Όλα εκτός από τις απολαβές;;;. Κιατονήσι είπαμε;