Η νίκη του Τζο Μπάιντεν αποτελεί παρόλα αυτά, ήττα για την ανθρωπότητα
Danny Haiphong *
Η διοίκηση των Μπάιντεν-Χάρρις είναι καλό νέο για τα επιχειρηματικά συμφέροντα, την αστυνομία, τους εμπόρους του πολέμου, τις συστημικές τράπεζες αλλά δεν προσφέρει τίποτε για τη σωτηρία του λαού και του πλανήτη.
Ο Μπάιντεν κατάφερε να νικήσει τον Ντόναλντ Τραμπ με οριακή διαφορά σε έναν ακόμα τετραετή διαγωνισμό για το ποιο κομμάτι της κυρίαρχης τάξης θα εκμεταλλευτεί καλύτερα τον λαό και τον πλανήτη. Αλλά τα αποτελέσματα διέλυσαν τις δυο πιο δημοφιλείς υποθέσεις των Δημοκρατικών για τις εκλογές του 2020: Οι δημοσκοπήσεις έβλεπαν νίκη του Μπάιντεν έναντι του Τραμπ με μεγάλη διαφορά στο εκλεκτορικό σώμα. Τελικά συνέβη το αντίθετο. Η σχεδόν ήττα του Μπάιντεν απέδειξε πως δεν υπάρχουν συνθήκες υπό τις οποίες το Δημοκρατικό Κόμμα να μπορεί να προκαλέσει συντριπτική ήττα στον αντίπαλό του στο διπολικό αυτό παιχνίδι.
Κυρίως επειδή μια νίκη του Μπάιντεν παρουσιαζόταν από τους Δημοκρατικούς ως νίκη της ανθρωπότητας. Σκεφτείτε το πάλι. Ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί δεν έκαναν τίποτε για να ταρακουνηθούν οι τοίχοι του Κονγκρέσου υπέρ τους. Ούτε το Δημοκρατικό Κόμμα πρόσφερε τίποτε στα πλήθη για να σιγουρέψει αυτό που θα έπρεπε να είναι μια εύκολη νίκη έναντι του Τραμπ. Με πάνω από 200.000 νεκρούς από τον κορονοϊό και δεκάδες εκατομμύρια ανέργους, η ελλιπής επίδοση του Μπάιντεν αποτελεί καταγγελία της γνησιότητας των δημοκρατικών παρά νίκη της ανθρωπότητας.
Η ανθρωπότητα θα υποφέρει από την διοίκηση του Μπάιντεν. Η μαύρη Αμερική θα υποφέρει χειρότερα. Ενώ ο Τραμπ και οι ρεπουμπλικανοί σύμμαχοί του άνοιξαν πόλεμο με τους ακτιβιστές του Black Lives Matter, ο Μπάιντεν υποσχέθηκε περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια κρατικής χρηματοδότησης στα αστυνομικά τμήματα για την καταστολή των κινητοποιήσεων των μαύρων με έναν τρόπο πιο εύπεπτο, τόσο προς την τάξη των μαύρων που υποτίθεται πως τους εκπροσωπούν, όσο και προς τα λευκά αφεντικά των πολυεθνικών εταιρειών. Ο πλούτος των μαύρων έπεσε κατακόρυφα την περίοδο του Ομπάμα και του Μπάιντεν. Η πρόσφατη οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με την απουσία οποιουδήποτε σχεδίου από τον Μπάιντεν για τη μείωση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, έχει ήδη επηρεάσει τη ζωή εκατομμυρίων αφροαμερικανών εργατών που δεν ξεπέρασαν ποτέ την κρίση του 2007-2008.
Υπάρχουν πολλοί από το αριστερό στρατόπεδο των Δημοκρατικών που ισχυρίζονται ότι η ήττα του Τραμπ θα απαλύνει τους πόνους της ανθρωπότητας σε πολλές σημαντικές περιοχές του πλανήτη. Μερικοί αναφέρονται στην επιθυμία του Μπάιντεν να επιστρέψει στην Συμφωνία του Παρισιού για το Περιβάλλον, στην Συμφωνία Ελέγχου των Πυρηνικών Προγραμμάτων με το Ιράν και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Αυτό κάνει τον Μπάιντεν πιο προοδευτικό από τον Τραμπ. Το επιχείρημα έχει ένα θανάσιμο λάθος. Ο Μπάιντεν πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει το θεσμικό αυτό πλαίσιο για να αλλάξει την μορφή και όχι την κλιμακα της εκμετάλλευσης που επιβάλλουν οι ΗΠΑ παγκόσμια.
Η πιθανή επιστροφή του Μπάιντεν στη Συμφωνία του Παρισιού για το Περιβάλλον θα ακυρωθεί στην πράξη από την δέσμευσή του στις εξορύξεις. Η πιθανότητα χαλάρωσης των κυρώσεων εναντία στο Ιράν, αν και σημαντική, δεν είναι δεδομένη και θα αναιρεθεί από τη δέσμευση του Μπάιντεν να συνεχίσει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει πως ο Μπάιντεν στήριξε την διοίκηση του Ομπάμα στην αύξηση της συμμετοχής των ΗΠΑ σε πολεμικές επεμβάσεις από δύο σε επτά. Σε οχτώ χρόνια ο Μπάιντεν έπαιξε ρόλο στο πραξικόπημα της Ονδούρας, στην Λιβύη και στον πόλεμο της Συρίας, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η αφοσίωση του Μπάιντεν στον ΠΟΥ δεν θα αλλάξουν την αντίθεσή του σε κάθε μορφή καθολικής δημόσιας υγείας και στα τεράστια ποσά που λαμβάνει από την βιομηχανία προσφοράς υπηρεσιών υγείας, που φρόντισε να σιγουρέψει πως οι ΗΠΑ θα παραμείνουν χωρίς δημόσιο σύστημα υγείας.
Ο Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα είναι συνεργάτες των Ρεπουμπλικανών στην καταστροφή της εργατικής τάξης. Η Wall Street δώρισε τεράστια ποσά στον Μπάιντεν γνωρίζοντας πως η διοίκησή του θα συνεχίσει να υποστηρίζει το δικαίωμα των εταιρειών να καθορίζουν τους μισθούς των εργαζομένων τους, να αυξάνουν την παραγωγικότητά (δηλαδή την εκμετάλλευση), να συγκεντρώνουν κεφάλαια σε όλο και λιγότερα χέρια. Ο CEO της Boeing δήλωσε ξεκάθαρα πως οι επιχειρηματικές του προοπτικές θα εξυπηρετηθούν άσχετα με το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές. Οι μετοχές των ιδιωτικών φυλακών ανέβηκαν μετά την ανακοίνωση της Καμάλα Χάρρις στη θέση της αντιπροέδρου. Στις 4 Νοεμβρίου το Reuters ανακοίνωσε πως οι κεφαλαιούχοι ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι επειδή δεν θα συνέβαιναν μεγάλες αλλαγές υπό του νέου καθεστώτος στο Κογκρέσο και το οβάλ γραφείο.
Ο Μπάιντεν θα διοικήσει ως δεξιός νεοσυντηρητικός σε όλους τους τομείς. Η μεγάλη του απήχηση στους Ρεπουμπλικάνους και τους απολογητές της εθνικής ασφάλειας είναι τουλάχιστον τόση όση και της Χίλαρι Κλίντον το 2016. Πάνω από 100 πρώην Ρεπουμπλικανικά γεράκια του πολέμου στήριξαν τον Μπάιντεν τις τελευταίες εβδομάδες πριν τις εκλογές. Ο Λάρι Σάμμερς, ο αρχιτέκτονας της οικονομικής κρίσης του 2007-2008, ήταν σύμβουλος της καμπάνιας του. Η Σούζαν Ράις και η Μισέλ Φλουρνόι είναι πιθανόν να στελεχώσουν την ομάδα εξωτερικής πολιτικής του Μπάιντεν – σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο πως τρις δολαρίων θα συνεχίσουν να ξοδεύονται σε πολέμους.
Το ερώτημα παραμένει εάν ο Μπάιντεν μπορεί να κυβερνήσει τόσο αποτελεσματικά όσο προηγούμενες διοικήσεις των Δημοκρατικών. Ο αμερικανικός εξαιρετισμός (american exceptionalism) αποτελεί τη βάση της ιδεολογίας του Δημοκρατικού Κόμματος, αλλά η ιδεολογία αυτή είναι μέρος της γενικότερης κρίσης νομιμοποίησης που βιώνει το αμερικανικό κράτος. Η ικανότητα του Μπάιντεν να περνάει μια ιδέα κοσμιότητας που αποκαθιστά την «ψυχή του έθνους» υποσκάπτεται από την πεποίθησή του πως τίποτα δεν θα αλλάξει για τους πλούσιους. Στον Μπάιντεν λείπει και το χάρισμα και το ταλέντο. Ενώ εκατομμύρια θα ψήφιζαν οποιονδήποτε χωρίς το όνομα Τραμπ, τέσσερα χρόνια λιτότητας και πολέμου ενός προέδρου με εμφανή σημάδια πνευματικής κατάπτωσης είναι αρκετά για να οξύνουν τις αντιθέσεις που δημιουργεί η κυριαρχία των πλουσίων και να ανοίξουν τον δρόμο στις αντιδράσεις και στα αριστερά αλλά και στα δεξιά του πολιτικού τόξου.
Για να διατηρήσει την κοινωνική ειρήνη ο Μπάιντεμ θα χρησιμοποιήσει το οβάλ γραφείο για να ενώσει της δυνάμεις του στις τάξεις των επιχειρηματικών συμφερόντων ώστε να πνίξει τις δυνάμεις της αριστεράς εντός και εκτός του Δημοκρατικού Κόμματος. Το νεκροταφείο των κοινωνικών κινημάτων θα επεκταθεί για να καταλάβει όσο δυνατόν μεγαλύτερο πολιτικό χώρο. Θα κηρυχθεί μια «μετριοπαθής» επανάσταση που θα αφορά κυρίως προοδευτικές δυνάμεις στις κυρίαρχες τάξεις. Το καλύτερο ίσως που μπορεί να κάνει η διοίκηση του Μπάιντεν είναι η παγίωση της συνείδησης ότι το Δημοκρατικό Κόμμα είναι απλά τόσο αντίθετο στην σοσιαλδημοκρατία και τα συμφέροντα των εργαζομένων όσο και οι Ρεπουμπλικανοί. Θα υπάρξουν πολλές αφορμές να χτυπηθεί η αδιαλλαξία των Δημοκρατικών αλλά τόσα εμπόδια θα ρίχνονται σε κάθε προσπάθεια να ασκηθεί η λαϊκή κυριαρχία.
Οι εκλογές του 2020 μας υπενθυμίζουν ότι τα κοινωνικά κινήματα θα πρέπει να μπουν στο κέντρο της πολιτικής και όχι η εκλογική διαδικασία. Σε αυτό το σημείο μια διεθνιστική οπτική της πολιτικής έχει σημασία. Τα κοινωνικά κινήματα στη Βολιβία επέβαλαν την επιστροφή του σοσιαλιστικού κόμματος στην εξουσία, μετά από ένα χρόνο αμερικανοκινούμενου πραξικοπήματος. Λαϊκές κινητοποιήσεις στη Κούβα, το Βιετνάμ και την Κίνα αντιμετώπισαν την πανδημία μέσα σε λίγους μήνες. Η Αιθιοπία και η Ερυθραία συμφώνησαν για ειρήνη. Οι πιο προοδευτικές αλλαγές που έγιναν ποτέ στις ΗΠΑ αποτέλεσαν συνδυασμό μαζικής οργάνωσης των επονομαζόμενων εσωτερικών αποικιών, όπως της Μαύρης Αμερικής, και εξωτερικών πιέσεων που ασκήθηκαν στην Αμερική από κινήματα αυτοδιάθεσης στο εξωτερικό.
Οι εκλογές του 2020 ήρθαν και τελείωσαν. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι ο Μπάιντεν έχει αποκηρύξει κάθε επαναστατική αλλαγή. Η ανθρωπότητα θα υποφέρει ακόμα και εάν μεγαλύτερα κομμάτια των καταπιεσμένων καταλάβουν ότι ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί είναι αντίπαλοι των ταξικών τους συμφερόντων. Ο Τραμπ απορρίφθηκε από μια εκλογική διαδικασία που ελέγχεται πλήρως από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως απορρίφθηκε και η Κλίντον το 2016. Η πολιτική στις ΗΠΑ παραμένει συνδεδεμένη με τα στενά ιδεολογικά περιθώρια του νεοφιλελευθερισμού και της ιμπεριαλιστικής παρακμής. Οι καταπιεσμένοι θα πρέπει να δημιουργήσουν και να αγκαλιάσουν μια πολιτική που θα εναντιωθεί στις δυνάμεις της αντίδρασης που στέλνουν την ανθρωπότητα στο χείλος της ολικής καταστροφής. Ο μόνος τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο είναι το γίνει ο Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα βασικός στόχος του αγώνα των λαών για έναν νέο κόσμο.
Πηγή: Black Agenda Report
* O Danny Haiphong είναι αρχισυντάκτης του Black Agenda Report.