Σε «σκληρό ροκ» μεταξύ του Παναγιώτη Πιτσάκη και της δοτής Διοικητικής Επιτροπής εξελίχθηκε το προχθεσινό Διοικητικό Συμβούλιο του Επιμελητηρίου Κορινθίας και συγκεκριμένα η συζήτηση του πρώτου θέματος που αφορούσε την εμμονή του κ. Λουζιώτη να λειτουργεί σαν το «μακρύ χέρι » της κυβέρνησης, στέλνοντας στην ΔΟΥ τις οφειλές μελών του Επιμελητηρίου προς το ΓΕΜΗ για τα έτη 2017 και 2018 .

Ο κ. Πιτσάκης έχοντας την πείρα του επιμελητηριακού παράγοντα που επί τέσσερα χρόνια υπηρέτησε επιτυχώς τον θεσμό , τόσο από την θέση του προέδρου του Επιμελητηρίου Κορινθίας όσο και του προέδρου του Περιφερειακού Επιμελητηριακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, διευκρίνισε στην αρχή της τοποθέτησής του (δείτε εδώ) ότι: « το ΓΕΜΗ αποτελεί οργανική μονάδα της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας και όλα τα Επιμελητήρια της χώρας έχουν δώσει εξουσιοδότηση στην ΚΕΕΕ για την είσπραξη των τελών ΓΕΜΗ των μελων τους , τα οποια αποτελούν πόρο των επιμελητηρίων».

Συνεπώς , όπως είπε , «μιλάμε για τον καταλογισμό οφειλόμενων τελών και δικαιωμάτων τρίτων , που σε πλείστες άλλες περιπτώσεις έχει ανατεθεί στις κατά τόπους ΔΟΥ με διάφορες αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομικών (βλέπε ΔΕΥΑ κλπ) ».

Συνεχίζοντας την τοποθέτησή του ο έμπειρος επιμελητηριακός έβγαλε «άσο από το μανίκι» του και κατέθεσε στα πρακτικά Εξώδικη Δήλωση – Διαμαρτυρία που από τις 2 Φεβρουαρίου 2022 είχε αποστείλει η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδας προς τον Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων , τον υπουργό Οικονομικών και τον υπουργό Ανάπτυξης , αποδίδοντάς τους κωλυσιεργία στην έκδοση σχετικών αποφάσεων , με συνέπεια να παραγραφούν οι οφειλές στο ΓΕΜΗ για τα έτη 2015 και 2016 (ως γνωστόν παραγράφονται στην πενταετία).

Ο κ. Λουζιώτης παρότι πιάστηκε εξ απήνης από την εξέλιξη της συζήτησης , με χασκόγελα προσπαθούσε αμήχανα να ξεπεράσει τον αιφνιδιασμό…και εξακολουθώντας να ζει «στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας » άρχισε πάλι τα κουλά του..,επικαλούμενος ανύπαρκτους νόμους περί παράβασης καθήκοντος και άλλα τραγελαφικά που παραπέμπουν στους στίχους του «Αριστοφανικού» ποιητή Γεωργίου Σουρή : Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει / Κι από προσπάππου και παππού, συγχρόνως μπούφος και αλεπού…

Αλλού βαρούν τα κρόταλα και αλλού χορεύει η αρκούδα …

Βλέποντας αυτή την θλιβερή εικόνα ο αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Σωτήρης Μουρίκης άδραξε την ευκαιρία να ουδετεροποιηθεί …εκπρόθεσμα από την ακραία μορφή «κοτζαμπασισμού» που ο ίδιος ψήφισε στη Διοικητική Επιτροπή και αριβιστικά εισηγήθηκε ο «πρίκγιπας» του Επιμελητηρίου στο Διοικητικό Συμβούλιο και συνυπολογίζοντας την πρόθεση καταψήφισής της από συμπλέοντα μέλη (βλέπε Ταουξίδη , Γεώργαρη κλπ.) , που ήδη είχαν εκφράσει τις επιφυλάξεις τους , επιχείρησε ελιγμό διαφυγής από την διαφαινόμενη ξεφτίλα …προτείνοντας συμβιβαστικά να σταλούν στη ΔΟΥ μόνο τα τέλη ΓΕΜΗ του 2017!

Ο κ. Πιτσάκης , όπως ήταν φυσικό, επέμενε ότι το θέμα δεν είναι αριθμητικό αλλά πολιτικό…και αιτιολογώντας την δική του θέση υπογράμμισε σκωπτικά ότι :« εγώ δεν έχω κανένα λόγο να γίνω κοτσάμπασης καμίας κυβέρνησης , γι΄ αυτό και αρνούμαι να ψηφήσω τον καταλογισμό στη ΔΟΥ Κορίνθου οφειλόμενων τελών ΓΕΜΗ.

Τελικά η «διπλωματική κουτοπονηριά Μουρίκη»  πέρασε κατά πλειοψηφία (μειοψηφούντων των Πιτσάκη , Σπηλιωτακάρα , Μανάβη , Ταουξίδη και Κουκουλάκη που υπεραμύνθηκε της αρχικής εισήγησης ) και κάπως έτσι η ιστορία των κοτζαμπάσηδων «ακούμπησε» και το Επιμελητήριο Κορινθίας.

Εμείς, δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα άλλο παρά μόνο να θυμηθούμε τον σημαντικό φιλέλληνα Φραγκίσκο Πουκεβίλ που στο έργο του “Ταξίδι στον Μοριά στην Κωνσταντινούπολη στην Αλβανία και σε άλλα μέρη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας” (σελ. 386) γράφει: «Οι Έλληνες έχουν τους πιο μεγάλους εχθρούς ανάμεσά τους. Είναι οι κοτζαμπάσηδές τους, που σέρνονται μπροστά στα πόδια των Τούρκων και βασανίζουν σκληρά εκείνους, που θα έπρεπε ν’ αγαπούν και να παρηγορούν… Με την αναίδειά τους την αλαζονεία τους και την χαμέρπειά τους βάλανε όρια ανάμεσα σ’ αυτούς και στο ελληνικό έθνος. Το διεφθαρμένο γένος τους έχει όλα τα ελαττώματα των δούλων και ικανοποιείται από τις ταπεινώσεις των Τούρκων, με τα μονοπώλια, τις συμφεροντολογικές καταδόσεις και τις επαίσχυντες καταληστεύσεις του λαού».