Για ποιόν; / 6
Του Βασίλη Κανιάρη
Τώρα που ΄΄κλείνει ΄΄ κι αυτή η σχολική χρονιά και που, ως συνήθως πολλές συζητήσεις γίνονται γύρω
από το θέμα της εκπαίδευσης αλλά και της παιδείας γενικότερα…
Τώρα που, και ο καθένας μας [ που βρίσκεται σε κάποια ηλικία ] και έχει υποστεί την ΄΄ εκπαίδευση ΄΄ απ΄ αυτό το κράτος …, μπορεί να αναλογιστεί τι έμαθε και τι όχι στα σχολεία…
Τώρα που, πολύς λόγος γίνεται και για τον ρόλο της οικογένειας, των γονιών στην ΄΄ εκπαίδευση ΄΄ των παιδιών ….
σκέφτομαι , την μεγάλη προσφορά του πολιτισμού στον τόπο μας.
Σκέφτομαι, τι θα ήμαστε αν δεν υπήρχε το εξωσχολικό βιβλίο, αν δεν υπήρχε τα τελευταία 50 χρόνια το λαϊκό μας τραγούδι.
Ένας άλλος κόσμος ανοίχτηκε τότε μπροστά μας , ένας άλλος ήλιος … βγήκε !! Για πρώτη φορά εκεί, στήθηκε στο χωριό μας, όπως ταυτόχρονα και στα περισσότερα χωριά της Ελλάδας μία βιβλιοθήκη !! Για πρώτη φορά ΕΚΕΙ ακούσαμε, για τον Αλέκο Παναγούλη, για τον Καζαντζάκη, για τον Ελύτη, για τον Ρίτσο και τον Παλαμά. Για τον Γαλιλαίο … για τον Κάρολο Δαρβίνο !! Μας τους είχαν όλους κρύψει. Τους είχαν ΄΄ κάψει ΄΄ όλους !! Αλλά , EKEI, ήταν η ΠΑΙΔΕΙΑ κι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ .
Τι διάολο θα ήμαστε μόνο με το ΄΄ σχολείο ; !! θα είχε υπάρξει ο Αϊνστάιν αν δεν τον είχαν διώξει από τα ΄΄ σχολεία ΄΄ ;
Εμείς, είχαμε δασκάλα την ηρωική γενιά του Πολυτεχνείου. Αυτοί, είχαν τη ,,, μενεγάκη…