Tραγουδώντας τη Μεγάλη Εβδομάδα
Η αυτοθυσία του Χριστού με την ελεύθερη Του βούληση για τη σωτηρία του ανθρώπου, προσδίδει νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη μας. Η κάθαρση που χαρίζει η Ανάστασή Του είναι η ολοκλήρωση της ανθρώπινης ύπαρξης μας. Μας είπε να μή φοβόμαστε, ακόμα κι ο θάνατος νικάται! Το ξέρω όμως. Είμαστε άνθρωποι φθαρτοί και πεπερασμένοι. Δε θα γλιτώσουμε απ’ το φυσικό μας θάνατο, μπορούμε όμως να γλιτώσουμε απ’ τον ψυχικό μας καθημερινό θάνατο.
Η ζωή στον κόσμο τούτο μας δόθηκε ως δώρο – κι είναι ένα υπέροχο δώρο. Η κρίση σε κοινωνικά συστήματα, ταυτότητα, παιδεία, θεσμούς και αξίες είναι η καθημερινή μας σταύρωση απ’ την αλαζονεία ανίκανων ανθρώπων του κόσμου τούτου, που επιτρέψαμε και επιτρέπουμε ακόμα να διαχειρίζονται την καθημερινή μας ζωή. Η ευθύνη όμως βαραίνει αμφότερους. Και τους αλαζόνες που πράττουν και εμάς που το ανεχόμαστε. Ας ζητήσουμε απ’ τον εαυτό μας – ως εσταυρωμένοι – την Ανάσταση μέσα μας πρώτα κι έπειτα στον κόσμο γύρω μας. Ν’ αφήσουμε στον Άδη τον κακό παλιό μας εαυτό και να φέρουμε στο φώς τον νέο αληθινό μας εαυτό όπως ο πρωτόπλαστος Αδάμ.περισσότερα ΕΔΩ