Η “Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων” καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη και έμεινε στην ιστορία ως «Η σφαγή του Σάρπβιλ» (Sharpeville massacre)

Σαν σήμερα στις 21 Μαρτίου το 1960, 69 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά τη διάρκεια ειρηνικής διαμαρτυρίας στην πόλη Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής ,που ίσχυε το καθεστώς του Απαρτχάιντ. Έξι χρόνια μετά τη σφαγή στο Σάρπβιλ, ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 21η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων.

Εκείνη την μέρα μια ομάδα 5.000 ανθρώπων βγαίνει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί ζητώντας ίσα δικαιώματα. Το πλήθος κατευθύνεται προς το αστυνομικό τμήμα του Σάρπβιλ. Κατά την διάρκεια της διαδήλωσης όλο και περισσότεροι μαύροι ενώνονται με την πορεία ο αριθμός της οποία άγγιξε τους 19.000 ανθρώπους. Όταν η πορεία φτάνει στο αστυνομικό τμήμα οι αστυνομικές δυνάμεις ανοίγουν πυρ.

Η αστυνομία πυροβολεί αδιάκριτα άοπλους ανθρώπους. Πυροβολεί με μανία ακόμη και όταν ο κόσμος υποχωρεί τρέχοντας να σωθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο 30 σφαίρες βρέθηκαν σε τραύματα στο μπροστινό μέρος του σώματος, ενώ όχι λιγότερες από 155 στην πλάτη. Χαρακτηριστικό του μένους των σφαγέων, είναι ότι μέσα σε 40 δευτερόλεπτα ρίχτηκαν πάνω από 700 πυροβολισμοί. Το τραγικό αποτέλεσμα ήταν 69 άνθρωποι νεκροί, ανάμεσά τους 8 γυναίκες και 10 παιδιά και 180 τραυματίες, εκ των οποίων 31 γυναίκες και 19 παιδιά.

Στις 8 Απρίλη, ο γενικός εισαγγελέας της Νότιας Αφρικής απαγόρευσε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και το Παναφρικανικό Κογκρέσο, τα οποία πέρασαν στην παρανομία, χωρίς, φυσικά, να σταματήσουν την δράση τους.

Στις 30 Μάη το καθεστώς επιβάλει καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» το οποία κράτησε μέχρι τις 31 Αυγούστου του 1960. Κατά την διάρκεια αυτή πραγματοποιήθηκε πογκρόμ συλλήψεων και φυλακίσεων του αντιρατσιστικού κινήματος.

Η σφαγή του Σάρπβιλ έμεινε στην ιστορία ως η αρχή του τέλους του Απαρτχάιντ αν και αυτό κράτησε άλλα 30 χρόνια. Ήταν η αρχή όπου η διεθνής κοινή γνώμη είδε το αληθινό πρόσωπο του Απαρτχάιντ. Όλο και περισσότερες χώρες κήρυξαν εμπάργκο και η Ν. Αφρική βρέθηκε σε διεθνή απομόνωση.