11 Απρίλη 1945: Εξέγερση των κρατουμένων στο ναζιστικό κολαστήριο του Μπούχενβαλντ

11 Απρίλη 1945: Εξέγερση των κρατουμένων στο ναζιστικό κολαστήριο του Μπούχενβαλντ

Ήταν 11 Απτιλίου 1945. Οι κρατούμενοι στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ εξεγείρονται κατά των ναζί δεσμωτών τους.

Την εξέγερση οργάνωσαν κομμουνιστές κρατούμενοι και αιχμάλωτοι του Κόκκινου Στρατού, που καθ’ όλη την διάρκεια του εγκλεισμού τους δεν έπαψαν να παλεύουν κατά του ναζισμού, με τη συγκρότηση παράνομης οργάνωσης, τη διενέργεια σαμποτάζ στις γραμμές παραγωγής όπου εργάζονταν με καταναγκαστική εργασία (συχνά υπό τη διεύθυνση μονοπωλιακών ομίλων της Γερμανίας), κλπ.

Κατά την εξέγερση οι κρατούμενοι αφόπλισαν και έπιασαν αιχμάλωτους πολλούς στρατιώτες των SS και της φρουράς. Η Διεθνής Επιτροπή των ανταρτών έλεγχε το στρατόπεδο μέχρι και την έλευση των συμμαχικών δυνάμεων.

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ (Buchenwald, Δάσος με τις οξιές) ήταν ένα ναζιστικό κολαστήριο κοντά στο Έττερμπουργκ (Etterburg, κάστρο του Έττερ) που βρίσκεται κοντά στη Βαϊμάρη της Θουριγγίας στη Γερμανία. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο γερμανικό έδαφος.

Το στρατόπεδο δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 1937 και οι κρατούμενοί του χρησιμοποιούνταν ως εργατικό δυναμικό με καταναγκαστική εργασία σε τοπικά εργοστάσια παραγωγής στρατιωτικού εξοπλισμού.

Για να κτιστούν οι εγκαταστάσεις τα SS υποχρέωσαν τους κρατούμενους να κουβαλούν μεγάλες πέτρες από το λατομείο που υπήρχε στο στρατόπεδο μέσω μιας μεγάλης πέτρινης σκάλας με πολύ στενά σκαλοπάτια. Όσοι κρατούμενοι μετέφεραν μικρές, κατά την άποψη των φρουρών, πέτρες, εκτελούνταν επιτόπου. Αργότερα για την μεταφορά μεγάλων ογκόλιθων υποχρέωναν τους κρατούμενους να ζεύονται κατά δεκάδες σε μεγάλα τετράτροχα κάρα και να τα ρυμουλκούν ως το στρατόπεδο ενώ ταυτόχρονα τραγουδούσαν. Τα ναζιστικά κτήνη αποκαλούσαν τους κρατούμενους αυτούς “τα άλογα που τραγουδούν”…

Όπως συνέβη σε όλα σχεδόν τα Ναζιστικά Στρατόπεδα, ο αριθμός των κρατουμένων σταδιακά αυξήθηκε κατά πολύ: Από 1000 άτομα τον Ιούλιο του 1937 έφθασαν περίπου 5.500 την 1η Σεπτεμβρίου του 1939 και τους 8.400 στο τέλος του ίδιου μήνα. Οι πρώτοι κρατούμενοι ήταν πολιτικοί (και αυτούς αφορούν οι αριθμοί). Το 1938, όμως, ύστερα από την Νύχτα των Κρυστάλλων, η Γκεστάπο έστειλε στο Μπούχενβαλντ περίπου 10.000 συλληφθέντες Εβραίους, τους οποίους περίμενε μια ιδιαίτερα σκληρή μεταχείριση: Περίπου 600 από αυτούς πέθαναν στο διάστημα Νοεμβρίου 1938 – Φεβρουαρίου 1939. Το 1943 οι κρατούμενοι στο Στρατόπεδο είχαν φθάσει τους 37.500 και στο τέλος του 1944 ο αριθμός είχε αυξηθεί σε 63.000, ενώ στα τέλη Μαρτίου του 1945 έφθασε τους 80.000 (στο κύριο Στρατόπεδο). Οι κρατούμενοι σε αυτά απασχολούνταν σε αναγκαστική εργασία, κυρίως σε εργοστάσια πολεμικού εξοπλισμού, αλλά και σε κατασκευές και σε λατομικές εργασίες.

Εκτός από τις μαζικές εκτελέσεις με την έναρξη του 1941 ξεκίνησε η εφαρμογή ενός προγράμματος ιατρικών πειραμάτων σε κρατούμενους. Για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκαν στο βόρειο τμήμα του Στρατοπέδου νέα παραπήγματα. Οι κρατούμενοι μολύνονταν με διαφόρους τύπους ιών και θανατηφόρων μικροβίων (κυρίως τύφου) για να μελετηθούν οι αντιδράσεις του οργανισμού και η πιθανή θεραπεία των ασθενειών που προκαλούσαν. Το 1944 ο Δανός Ταγματάρχης των SS Καρλ Βερνέτ άρχισε την εκτέλεση μιας σειράς πειραμάτων με σκοπό την “θεραπεία” της ομοφυλοφιλίας. “Ιατρικά” πειράματα διεξήχθησαν, επίσης, στο “αναρρωτήριο”, όπου εκατοντάδες κρατούμενοι Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου εξοντώθηκαν με ενέσεις (κυρίως φαινόλης).

Συνολικά, στο Μπούχενβαλντ εξοντώθηκαν 56.000 άτομα, ενώ πάνω από 2.000 ήταν οι νεκροί («παράπλευρες απώλειες») από αεροπορικό βομβαρδισμό των Αμερικάνων στις 24/4/1944.

Google+ Linkedin