Πόσο υποκριτική και μυωπική μπορεί να είναι η στάση των λεγόμενων «καλών τρόπων» , που δεν ακουμπάει τα αναβράζοντα προβλήματα “γκεμπελισμού” σε ένα τόπο και πετάει τη μπάλα στην εξέδρα…περί επαγγελματικής επάρκειας ενός “επιτυχημένου” συμπολίτη Προέδρου του οδοντιατρικού συλλόγου του νομού ;

Από τη στιγμή που η κύρια επιδίωξη αυτού που λέγεται “politically correct” είναι να μη δυσαρεστεί, να μην προσβάλλει και να μη θυμώνει κανέναν: η ελευθερία της έκφρασης κερδίζει ή χάνει από τη χρήση του ;

Αφορμή για αυτό το άρθρο είναι η στοχοποίησή μας από τα απομεινάρια της πασοκοσυριζέικης κομπανίας του Ξυλοκάστρου , που μες στη ντάλα του καλοκαιριού βγήκε από την εξωκόσμια νιρβάνα της και έτσι ξαφνικά ,αφού «κούνησε το δάχτυλο» σε όσους τόλμησαν να αναδημοσιεύσουν το προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο ” Ο Νώντας , ο Γκέμπελς και ο τοπικός επιθεωρητής Κλουζώ” , μας υπενθύμισε και τις νομικές συνέπειες που ενδεχομένως θα υποστούμε γιατί σχολιάσαμε τις γκεμπελικές πρακτικές της Αυτού Εξοχότητας του επικεφαλής των κατ΄ ευφημισμό “Ενεργών Πολίτων” Ξυλοκάστρου !

Αλήθεια,είναι δυνατόν μια δημοτική παράταξη που λέει ότι έχει αριστερό πρόσημο να έχει ποινική αντίληψη για την έκφραση γνώμης, την κριτική, τον δημόσιο λόγο ;

Είναι δυνατόν να καταδικάζεται ακόμα και η ανάγνωση/αναδημοσίευση μιας κριτικής ;

Γιατί άραγε θα πρέπει να σωπάσουμε και να ενστερνιστούμε μια ψεύτικη άποψη – καταγγελία που σερβιρίστηκε έτοιμη από το ντελίβερι του “επιτυχημένου” ;

Γιατί δεν θα πρέπει να ασχοληθούμε με το πολιτικό παρελθόν του πρώην κοτσωνικού οδοντίατρου ;

Θα μπορούσα ίσως να συμφωνήσω με τον τοπικό επιθεωρητή Κλουζώ (κατά κόσμον Γρηγόρη Κλαδούχο) στο ότι “να παρέχεις συχώριο δίκην καλών τρόπων και ευγένειας οδηγεί στην βαρβαρότητα επιστροφής και ανακύκλωσης νοσηρών και ατιμώρητων καταστάσεων”…

Αρκεί βέβαια και αυτός να μπορούσε να αντιληφθεί : ποιοι θέλουν να μεταχειρίζονται τους Δημοκρατικούς πολίτες της πόλης του σαν το κορόιδο της υπόθεσης κι αυτοί να το δέχονται αδιαμαρτύρητα,επιβεβαιώνοντας το ορθόν της μεταχείρισης…

Η προσωπική μου άποψη είναι πως όταν κάποιοι “ζαρωμένοι” αυτοδιοικητικοί πάνε με “προξενική” συνδρομή να σου βγάλουν το μάτι, γιατί δεν είσαι ροζουλί χαζοχαρούμενος σαν την αφεντιά τους…δεν μπορείς να τους αντιμετωπίζεις σαν μια καλή, χαρούμενη Αυτοδιοικητική οικογένεια !

Η αλεπού κι αν κρύβεται, προβάλλει η ουρά της…

Προφανώς δεν μπορείς να τους αντιμετωπίζεις σαν μια καλή, χαρούμενη Αυτοδιοικητική οικογένεια ακόμα κι΄αν εξασφάλισαν – γαβγίζοντας – τα καιροσκοπικά χειροκροτήματα (like) των αυτοδιοικητικών κλώνων παλιάς κοπής ή ακόμα ακόμα και τα κατευναστικά like μιας κάποιας κτηνιάτρου ,που ενδεχομένως και λόγω επαγγέλματος δείχνει κάποιο πολιτικό ενδιαφέρον για το μέλλον της τοπικής κτηνοτροφίας…κι΄ας είναι σε απόσταση αναπνοής από το κοσμοπολίτικο Ξυλόκαστρο !

Στο κάτω-κάτω ποτέ δεν περιμέναμε από μια διακεκριμένη επιστημόνισσα και υποστηρίκτρια των “ζώων” να μην είναι κοντά στους ασθενείς της…

Πως λοιπόν να ενστερνιστεί την λαϊκή σοφία «Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει» και κατά προέκταση την ελευθερία της έκφρασης ;

Παρόλα αυτά όμως η λαϊκή σοφία δεν μπορεί να παραμένει ξεχασμένη από ένα φτωχοποιημένο λαό των ηττημένων αγώνων που τι άλλο έχει για να υπερασπιστεί τον εαυτό του παρά την ελεύθερη έκφραση, το να πει δηλαδή τα προφανή στραβά έξω απ’ τα δόντια…όσο και αν αυτό ενοχλεί τα απομεινάρια της πασοκοσυριζέικης νομενκλατούρας του Ξυλοκάστρου…

Σιγά τώρα μη θίξαμε την “υψηλή διανόηση” επειδή γελάσαμε με τον Ποιητή Φανφάρα (μιας κάποιας ελληνικής ταινίας) ή χλευάσαμε τις κουτοπονηριές του συριζοπασόκου οδοντίατρου, που μες στη ντάλα του καλοκαιριού μας θύμισαν τον αρχηγό της προπαγάνδας των ναζί, Γιόζεφ Γκέμπελς…

Άλλα και αν τους θίξαμε…είτε το θέλουν είτε όχι, θα καταλάβουν με τον καιρό ότι η κοινωνία είναι «σαν» ζωντανός οργανισμός που πάντα υπόκειται σε ζυμώσεις, διαμορφώνεται μέσα από αλλαγές και παραμένει τόσο ζωντανός όσο και οι διεκδικήσεις του…

Εξάλλου όπως έλεγε και η ποιητική φωνή του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι ; Το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του, έτσι νέτο σκέτο,αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς…έστω και πάνω σε μικροζητήματα.