Ο Ευάγγελος Μαχαίρας (Αγιωργήτικα Αρκαδίας, 1918 – 13 Νοεμβρίου 2015) ήταν νομικός, συγγραφές και δημοσιογράφος, με πολύπλευρη δράση στα κοινά του τόπου. Γεννήθηκε στα Αγιωργίτικα της Αρκαδίας. Τελείωσε το Γυμνάσιο στην Τρίπολη και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πριν διοριστεί δικηγόρος, στρατεύθηκε στο 11ο Σύνταγμα Πεζικού, στις τάξεις του οποίου υπηρέτησε μέχρι τον Απρίλη του 1941. Στο Αλβανικό Μέτωπο τραυματίστηκε στο Τεπελένι το Δεκέμβρη του 1940, νοσηλεύτηκε σε νοσοκομεία των Ιωαννίνων και της Αθήνας και επέστρεψε το Μάρτη του 1941. Τιμήθηκε με το αριστείο ανδρείας.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, πήρε μέρος στην ΕΑΜική Αντίσταση, ως διοικητής μονάδων του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και τραυματίστηκε σοβαρά. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στο Μωριά, με τον Αρη Βελουχιώτη. Το 1943-1944 έγραψε πολλά γνωστά τραγούδια για την Αντίσταση: “Η μάνα του Αντάρτη”, “Μες τα κατάμαυρα ντυμένη”, “Το νέο αρματολίκι”. Μετά την Απελευθέρωση άρχισε να δικηγορεί στην Τρίπολη. Διετέλεσε πρόεδρος του “Δημοκρατικού Συλλόγου Αρκαδίας” και διευθυντής της εφημερίδας “Νεολόγος της Τριπόλεως”.

Από το 1946 έως το 1950, υπέστη όλων των ειδών τις διώξεις (εξορία, Μακρόνησος, στρατοδικείο) και σώθηκε από βέβαιο θάνατο, ύστερα από διεθνή κινητοποίηση. Το 1952 μετατέθηκε από το Δικηγορικό Σύλλογο της Τρίπολης στο Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά και το 1956 στο Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας (ΔΣΑ).

Υπήρξε δικηγόρος των εργαζομένων και των καταδιωκόμενων για πολιτικούς λόγους. Το 1955 εκλέχτηκε γενικός γραμματέας της “Νέας Κίνησης Δικηγόρων Αθηνών”. Μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, ανέλαβε την προεδρία της Κίνησης αυτής. Το 1964 εκλέχτηκε μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ, το 1977 αναδείχθηκε σε αντιπρόεδρο και το 1981 σε πρόεδρό του. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, αγωνίστηκε για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών συνδικαλιστικών, λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Το 1987  ανακηρύχθηκε  Επίτιμος Πρόεδρος του ΔΣΑ.

Από το 1955 μετέχει στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της χώρας. Το 1989 εκλέχτηκε πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και την Ειρήνη και το 1990 πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης, του οποίου επίσης  ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος το 1996.

Πρωτοστάτησε στην πάλη για την υλοποίηση των αποφάσεων του ΟΗΕ για την Κύπρο, καθώς και ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, τη Γιουγκοσλαβία και άλλες χώρες του κόσμου. Πήρε μέρος σε διάφορους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, κατά των ναρκωτικών και μαζί με τον Μανώλη Γλέζο πρωτοστάτησαν στην ίδρυση και δραστηριοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα.

Εκτός από τη θητεία του στη δημοσιογραφία (φοιτητικές και επαρχιακές εφημερίδες 1936-1946) εξέδωσε τα βιβλία: “50 χρόνια μετά” (χρονικό της Εθνικής Αντίστασης), “Η Τέχνη της Αντίστασης”, “Πίσω από το Γαλανόλευκο Παραπέτασμα”, “Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις”.

Επί χρόνια συμπορεύτηκε κι ακολούθησε σταθερά το ΚΚΕ.

Ο Ευάγγελος Μαχαίρας πέθανε στις 13 Νοεμβρίου 2015, σε ηλικία 97 ετών.