Τζορτζ Μπεστ : O “αρτίστας της μπάλας”, ο “κορυφαίος Βορειοϊρλανδός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών”, ο “θρύλος της Manchester United” αλλά και ο πρώτος “ποδοσφαιριστής-σελέμπριτι”, ο “πέμπτος Beatle” και, κυρίως, ο άνθρωπος που χάρισε το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών στους “Κόκκινους Διάβολους”, σκοράροντας το νικητήριο γκολ εναντίον της Benfica στον τελικό του 1968

Ένας παίκτης που ποδοσφαιρικά… άγγιξε τον Πελέ και τον Μαραντόνα, αλλά τα πάθη του δεν τον άφησαν ποτέ να δείξει που μπορούσε να φτάσει…[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=uJWWA-h_-5g[/embedyt]

Η ιστορία της ζωής του αποτελεί σενάριο ταινίας. Γεννήθηκε στο ταλαιπωρημένο Μπέλφαστ από τον λιμενεργάτη Ντίκι και την εργάτρια σε καπνοβιομηχανία Άννα το φθινόπωρο του 1946. Μέλος μιας πολυπληθούς οικογένειας που με το ζόρι τα έβγαζε πέρα. Λεπτός λες και με το παραμικρό θρόισμα του ανέμου, θα μπορούσε να σκορπίσει σε χίλια κομμάτια. Αλλά με τεράστιο ταλέντο. Τέτοιο που όταν έπαιζε με τους φίλους του στην αλάνα της γειτονιάς του, «ανάγκαζε» τους γείτονες και τους περαστικούς να παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον την εξέλιξη του αγώνα.

Το 1963,σε ηλικία μόλις 17 ετών,  ο Τζορτζ Μπεστ πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα της Αγγλίας με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ,στον αγώνα απέναντι στην Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον. Τα «έργα και ημέρες» του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μέχρι την 1η Ιανουαρίου 1974, όταν και πραγματοποίησε την τελευταία του παράσταση με τους «μπέμπηδες», δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστούν.Ήταν ο άνθρωπος που με το πέρασμά του «σημάδεψε» όχι μόνο το σύλλογο που λάτρεψε, αλλά και λατρεύτηκε από τους οπαδούς του, αλλά και ολόκληρο το βρετανικό ποδόσφαιρο.

Σαφώς και κανείς ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί το ποδοσφαιρικό του «τέλος» στους «κόκκινους διαβόλους». Την 1η Ιανουαρίου του 1974, σε αγωνιστική της «Boxing Day», ο Μπεστ φόρεσε για τελευταία φορά με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ήταν το ματς με την Κουινς Παρκ Ρέιντζερς στο «Λόφτους Ρόουντ», όπου η ομάδα του γνώρισε «βαριά» ήττα με 0-3.Δεν γνωρίζουμε εάν το πήρε τόσο… στραβά ή, το είχε αποφασίσει, αλλά στη συνέχεια δεν παρουσιάστηκε στην προπόνηση (τρεις ημέρες), με αποτέλεσμα ο Τόμι Ντόχερτι να τον θέσει εκτός ομάδας.

Με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεν ο Μπεστ σημείωσε 181 γκολ σε 474 αγώνες. Κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1968, δύο τίτλους στην Α` κατηγορία της Αγγλίας (1964-65, 1966-67), δύο φορές το Charity Shield (1965, 1967) και μία φορά το FA Youth Cup (1964). Την περίοδο 1967-68 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην Α` κατηγορία με 32 τέρματα, ενώ την ίδια χρονιά ανακηρύχθηκε και ποδοσφαιριστής της χρονιάς.

«Αν ήμουν άσχημος, τον Πελέ δε θα τον θυμόταν κανένας», έλεγε ο ίδιος ο Μπεστ , ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που πέρασε από τα βρετανικά γήπεδα και που την περίοδο της ακμής του δε δίσταζε να μιλά για μια ελεύθερη Ιρλανδία.

Ο Τζορτζ Μπεστ δεν συμμετείχε,σχεδόν ποτέ,στις κορυφαίες διεθνείς διοργανώσεις σε επίπεδο εθνικών ομάδων,εξ αιτίας του  ότι γεννήθηκε στην Βόρεια Ιρλανδία. Μάλιστα αυτό το γεγονός υπήρξε η αφορμή να ανοίξουν συζητήσεις για μία Ενωμένη Ιρλανδία σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, όπως συμβαίνει στο ράγκμπι και το χόκεϊ, έτσι ώστε το Νησί του Βορείου Παγωμένου Ωκεανού να μην είναι πια ο “φτωχός συγγενής” της Μεγάλης Βρετανίας.

Εν τούτοις, αυτό δεν απέτρεψε τον Πελέ να τον χαρακτηρίσει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που έχει δει και να τον συμπεριλάβει στη λίστα του με τους 125 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών που εκδόθηκε από τη FIFA το 2004,ούτε και τον Ντιέγκο Μαραντόνα να δηλώσει σε ανύποπτη στιγμή ότι ήταν ο αγαπημένος του παίκτης, αυτός που θεωρούσε ίνδαλμα.

Ο Τζορτζ Μπεστ θα μείνει στην ιστορία για όσα έκανε εντός και εκτός γηπέδων. Γιατί ζούσε μέσα και έξω από αυτά σαν σούπερ σταρ. Ειδικότερα σαν ένας ροκ σταρ… Ονομάστηκε ο “5ος Beatle”, απολαμβάνοντας εκείνη την εποχή την ίδια δημοφιλία με το συγκρότημα από το Λϊβερπουλ. Ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής για τον οποίο κυκλοφόρησε ποδοσφαιρικό παπούτσι με το όνομά του. Οι γυναίκες ξεκίνησαν να πηγαίνουν στο γήπεδο για να τον δουν. Τα πάρτυ δεν ξεκινούσαν χωρίς εκείνον και τις περισσότερες φορές τελείωναν και εκείνος ακόμα συνέχιζε. 

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=0Vv2tGy5c_s[/embedyt]

Βεβαίως αυτό που θα μείνει σε όλους είναι οι ατάκες που έμειναν στην ιστορία.Χαρακτηριστικά έχει πει:

– «Ξόδεψα το 90% των χρημάτων μου σε ποτά, κορίτσια και γρήγορα αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα απλώς τα σπατάλησα»

– «Αν είχα γεννηθεί άσχημος, κανείς δεν θα ήξερε τον Πελέ»

– «Το 1969 εγκατέλειψα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά τις ζωής μου»

– «Έχω σταματήσει να πίνω, αλλά μόνο όταν κοιμάμαι»

– «Ίσως πάω στους Ανώνυμους Αλκοολικούς, αλλά νομίζω ότι θα ήταν δύσκολο να παραμείνω ανώνυμος»

– «Θα έδινα όλη την σαμπάνια που έχω πιει στη ζωή μου για να έπαιζα με τον Καντονά σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό αγώνα στο Ολντ Τράφορντ»

– «Ο Μπέκαμ δεν έχει καλό αριστερό πόδι, δεν έχει καλή κεφαλιά, δεν μαρκάρει και δεν σκοράρει συχνά. Κατά τα άλλα είναι καλός παίκτης»

– «Είχα πει κάποτε ότι ο δείκτης νοημοσύνης του Γκασκόιν ήταν μικρότερος από τον αριθμό της φανέλας του και αυτός με ρώτησε: Τι είναι δείκτης νοημοσύνης;»

Όμως όσο ανέβαινε η φήμη του, τόσο ο Τζορτζ Μπεστ  βυθιζόταν στην αυτοκαταστροφή.Τα προβλήματα με το αλκοόλ θα τον οδηγήσουν το 2002 σε μεταμόσχευση ήπατος. Η εξάρτησή του δεν σταμάτησε μετά την εγχείρηση και συνέχισε να πίνει μέχρι το θάνατό του,Τον Οκτώβρη του 2005  εισήχθη σε νοσοκομείο του Λονδίνου από λοίμωξη των νεφρών και στις 25 Νοεμβρίου του 2005 έχασε τελικά τον κρισιμότερο αγώνα της ζωής του και έφυγε από την ζωή σε ηλικία 59 ετών. [embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=NjIAbYyBcss[/embedyt]

Ως ελάχιστος φόρος τιμής προς τον Μπεστ, οι Αρχές του Μπέλφαστ, της πόλης όπου γεννήθηκε, αποφάσισαν να δώσουν το όνομα του στο αεροδρόμιο, μετονομάζοντάς το σε «George Best Belfast City Airport».[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=llNYL0ZHvA0[/embedyt]