Ένα βίντεο – ντοκουμέντο που αποτελεί “διαμάντι του πολιτισμού” έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν οι φίλοι της τέχνης και δη της ποίησης, αφού το ΡΙΚ (Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου) ψηφιοποίησε πρόσφατα μια σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη του μεγάλου “ποιητή των ναυτικών”, Νίκου Καββαδία, που υπήρχε στο αρχείο του σταθμού για δεκαετίες.Πρόκειται για τη μοναδική τηλεοπτική συνέντευξη του σπουδαίου ποιητή, η οποία πραγματοποιήθηκε και οπτικογραφήθηκε σε μία από τις επισκέψεις του Νίκου Καββαδία στην Κύπρο και, συγκεκριμένα, στη Λεμεσό. Η εν λόγω συνέντευξη δόθηκε στον Κύπριο δημοσιογράφο Κώστα Σερέζη, πάνω στο κατάστρωμα ενός πλοίου, σε ένα οικείο για τον ποιητή περιβάλλον.[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=K74G165MMXg[/embedyt]

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στην Κίνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποστάσεις, άλλωστε, κάλυπτε σ’ όλη του τη ζωή. Ποτέ του δεν δήλωσε ποιητής, παρά μόνο ναυτικός. Και με την ιδιότητα αυτή πότισε τη γραφή του.

Συμμαθητής στο δημοτικό με τον Τσαρούχη, ο Νίκος Καββαδίας είχε ήδη ξεκινήσει από τότε την έκδοση ποιημάτων. Στο γυμνάσιο γνωρίζει τον Παύλο Νιρβάνα και δέχεται την επιρροή του. Λίγα χρόνια αργότερα θα δώσει εξετάσεις στην Ιατρική, ο θάνατος όμως του πατέρα του θα τον αναγκάσει να βρει μια άμεση βιοποριστική λύση. Κι έτσι, πραγματοποιεί το πρώτο του μπάρκο. Τα πρώτα ταξίδια του ήταν με φορτηγά-πλοία. Οι συνθήκες των ταξιδιών ιδιαίτερα αντίξοες, και η ζωή των ναυτικών σκληρή. Η βιωματική επαφή που θα αποκτήσει με το υγρό στοιχείο θα προσδώσει μια σπάνια αυθεντικότητα στο γράψιμό του.

Στα 29 του χρόνια θα λάβει δίπλωμα ασυρματιστή. Κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής στρατεύεται στο πεζικό και στον εμφύλιο αναλαμβάνει γραμματέας του ΕΑΜ, όντας μέλος της κοινότητας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η αντιστασιακή του δράση υπήρξε αξιόλογη μέχρι το 1944, όταν ξαναμπαρκάρει για διάστημα τριάντα ολόκληρων χρόνων.

Το έργο του Καββαδία είναι δυσνόητο λόγω της κατ’ εξακολούθηση χρήσης της ναυτικής αργκό. Για τον λόγο αυτό, έχουν γραφτεί ειδικά γλωσσάρια πάνω στο λεξιλόγιο των ποιημάτων του. Το μέτρο και η ομοιοκαταληξία είναι αυστηρά καθορισμένα έτσι που καμιά φράση δεν φαίνεται να περισσεύει. Στο έργο του αναφέρονται πάνω από τριακόσια τοπωνύμια, κάνοντας την ανάγνωση ένα περιπετειώδες ταξίδι σε εξωτικούς και άγνωστους προορισμούς.

Ο ποιητής δεν έκανε οικογένεια. Σπίτι του υπήρξε ο μικρόκοσμος του πλοίου και κοινωνία του οι ναυτικοί-συνταξιδιώτες του. Τον έρωτα τον φοβόταν, ωστόσο δεν ξέφυγε απ’ αυτόν. Ολόκληρο το σώμα του ήταν καλυμμένο από τατουάζ (στίγματα, όπως τα χαρακτήριζαν οι ναυτικοί), κάτι για το οποίο ένιωθε πεφηφάνια. Στο μπράτσο του, η φιγούρα μιας γοργόνας θα έμενε για πάντα συντροφιά και παρηγοριά του.

Όλη του τη ζωή την πέρασε στη θάλασσα, αλλά έφυγε απ’ τη ζωή στη στεριά στις 10 Φλεβάρη του 1975. «Έγινε αυτό που φοβόμουν», είπε στην αδερφή του λίγο πριν το τέλος.[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=r6n7muYs-fA[/embedyt]