Η επόμενη μέρα στη γεωργία δεν θα είναι για όλους

Η επόμενη μέρα στη γεωργία δεν θα είναι για όλους

Του Σωτήρη ΣΑΛΗ *

Ένα σημαντικό χρηματοδοτικό εργαλείο πλέον για τη χώρα μας είναι οι πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης . Με αυτό τον τρόπο 31 δις ευρώ μπαίνουν στα ταμεία του κράτους. Από αυτά τα χρήματα στον αγροτικό τομέα θα καταλήξει μόνο το 1.5%, όταν σε άλλες ανταγωνιστικές χώρες, όπως στην Ισπανία, καταλήγει το 10%.  Συνολικά 520 εκατ. ευρώ προβλέπεται να διατεθούν στον πρωτογενή τομέα και από αυτά 170 εκατ. ευρώ θα δοθούν για αναδιαρθρώσεις δένδρων καλλιεργειών. Και από αυτό φαίνεται και η θέση που η Ελληνική πολιτεία τοποθετεί τον σημαντικότερο πυλώνα της οικονομίας.

Οι πιο πρόσφατες κινήσεις στην Ευρώπη δείχνουν μια αλλαγή σκέψης, μια αλλαγή στρατηγικής, μια πιθανή θωράκιση και στήριξη της παραγωγής μια πίεση προς τους κυβερνώντες από μια πιθανή επισιτιστική κρίση, ίσως… 

Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να διαβάσει τις κινήσεις του ΥΠΑΑΤ λαμβάνοντας υπ όψιν του τα νούμερα των εκαττομυριων ως επαγρύπνηση και ως σχεδιασμός στήριξης του πρωτογενή τομέα. 

Η αλήθεια όμως είναι πάντα κάπου στη μέση. Η πολιτεία αποφάσισε να χρηματοδοτήσει, να οργανώσει, να στηρίξει την παραγωγή φρούτων στη χώρα για τα επόμενα 20 τουλάχιστον χρόνια, δίνοντας το 32% του 1,5% από το ταμείο ανάκαμψης της χώρας χωρίς να είναι σίγουρη ότι όντως οι βάσεις για αυτές τις μεγάλες επενδύσεις θα είναι σωστές. Ότι δηλ. το πολλαπλασιαστικό υλικό που θα χρησιμοποιηθεί για όλη αυτή την προσπάθεια θα είναι ότι καλύτερο υπάρχει.

Όμως πώς θα γίνει αυτό αφού δεν έχει προβλεφθεί η υποχρεωτική χρήση μόνο πιστοποιημένου υλικού για αυτές τις επιδοτούμενες αναδιαρθρώσεις; Πώς θα τροφοδοτηθούν όλες αυτές οι επενδύσεις που θα στηρίξουν ένα μέρος της παραγωγής της χώρας για τα επόμενα 20 χρόνια και θα απομακρύνουν τον κίνδυνο της επισιτιστικής κρίσης σε φρούτα όταν δεν εφαρμόζεται η πιο πρόσφατη και πιο σοβαρή νομοθεσία που έχει γίνει ποτέ για την οργάνωση του πολλαπλασιαστικού υλικού ( τεχνικός κανονισμός της ΕΕ του 2019… )που προβλέπει πολύ αυστηρές προδιαγραφές ακόμη και για το υποβαθμισμένης κατηγορίας υλικό , το CAC ή standard.

Αναμφίβολα η ανάγκη για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών είναι μεγάλη για τη χώρα μας έτσι ώστε να είναι ανταγωνιστική και να μπορεί να παράγει προϊόντα υψηλής ποιότητας με θετική ανταπόκριση στις αγορές, τις εγχώριες αλλά και του εξωτερικού. Η απουσία όμως πρωτοβουλιών από τους αρμόδιους δημόσιους φορείς αλλά και τα ερευνητικά ιδρύματα των τελευταίων δεκαετιών αλλά και η προκλητική τους αδράνεια, που αφορά την δημιουργία νέων φυτικών ποικιλιών και την παρουσία πιστοποιημένου πολλαπλασιαστικού υλικού, έρχεται τώρα να φέρει στην επιφάνεια την πραγματική δυναμική της Ελληνικής αγροτικής οικονομίας και την εξάρτηση της από επιδοτούμενη και μόνο διαχείριση. 

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η νομοθεσία έχει ήδη εναρμονιστεί με την Ευρωπαϊκή και είναι πλήρης. Η εφαρμογή της όμως είναι σχεδόν αδύνατο να εφαρμοστεί γενικότερα. Η αναδιάρθρωση που θα φέρει τον εκσυγχρονισμό της αγροτικής οικονομίας είναι αναγκαιότητα, αλλά ο βιαστικός τρόπος εφαρμογής της, προκειμένου να απορροφηθούν τα χρήματα του προγράμματος έγκαιρα μπορεί να επιφέρει για άλλη μια φορά αστοχία των σχεδιασμών. 

Επίσης οι πανεπιστημιακοί φορείς δεν είναι δυνατόν μέσα σε διάστημα λίγων μηνών να καταθέσουν μελέτες για ποικιλίες που αντέχουν στην κλιματική αλλαγή χωρίς ακόμη να υπάρχει συγκεκριμένη λίστα ποικιλιών που είναι προσβάσιμες και διαθέσιμες βάσει των αυστηρών προδιαγραφών της νομοθεσίας για το πολλαπλασιαστικό υλικό. 

Πρέπει τέλος να κατανοήσουν όλοι ότι η επόμενη μέρα στη γεωργία δεν θα είναι για όλους και αυτό φαίνεται από τον σχεδιασμό, το σκεπτικό και την εφαρμογή του μέτρου της αναδιάρθρωσης.  Πρέπει όμως να γίνει επίσης κατανοητό ότι αυτοί της επόμενης ημέρας για να επιβιώσουν και να είναι ανταγωνιστικοί χωρίς ισχυρά θεμέλια και βάσεις, δηλ. χωρίς καλό πολλαπλασιαστικό υλικό θα είναι αδύνατο να πορευτούν. 

Google+ Linkedin