Μια έκδοση αυτογνωσίας για τη δικτατορία και την αποκατάσταση της δημοκρατίας

Η δικτατορία ήταν η φύτρα της διαπλοκής. Από τότε άρχισε να ξεφυτρώνει η πολιτική διαφθορά, υποστηρίζει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, οικονομολόγος Πάνος Καζάκος στην εισήγησή του με θέμα «Πολιτικοί Θεσμοί και Οικονομική Ανάπτυξη: Η εμπειρία της δικτατορίας 1967 – 1974», που συμπεριλαμβάνεται στον τόμο «Η δικτατορία των συνταγματαρχών και η αποκατάσταση της δικτατορίας», ο οποίος κυκλοφόρησε από το Ίδρυμα της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία και συμπεριλαμβάνει 35 εισηγήσεις στο συνέδριο για την τεσσαρακοστή επέτειο αποκατάστασης της δημοκρατίας.

«Επί δικτατορίας εμφανίζονται συμπτώματα παράνομου πλουτισμού των κατόχων θέσεων εξουσίας» τονίζει ο καθηγητής υπογραμμίζοντας ότι το φαινόμενο? «του πολιτικού επιχειρηματία, που θα διογκωθεί πολύ αργότερα, θεμελιώθηκε σε αυτή την εποχή της ακραίας παρανομίας». Στην ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυσή του, καταρρίπτει την ακροδεξιά μυθολογία, (που θέριεψε μετά την χρεοκοπία του 2010), πως δήθεν οι κινηματίες στρατιωτικοί ήταν υπεράνω διαφθοράς, προνομίων και πατρωνίας. Ο συγγραφέας τεκμηριώνει ότι αυτοί που επαγγέλθηκαν την κατάρρευση του φαύλου πολιτικού συστήματος ενέδωσαν γρήγορα στους πειρασμούς τέτοιων πρακτικών, φροντίζοντας για τον διορισμό των συγγενών τους, των υποστηρικτών τους και των ανθρώπων του στενού τους περιβάλλοντος. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι αμέσως μετά το πραξικόπημα της 21 Απριλίου 1967, η χούντα με τον … αναγκαστικό νόμο διπλασίασε το μισθό του πρωθυπουργού και των υπουργών, ενώ σε άσχετους περί τη διαχείριση δημοσίων λειτουργιών αξιωματικούς ανατέθηκαν κορυφαία υπουργεία (19 σε σύνολο 97 των κυβερνήσεων Παπαδόπουλου), διοικήσεις οργανισμών, νομαρχιών, ιδρυμάτων και επιχειρήσεων (24 σε σύνολο 95).

Πρόκειται για μία ιστορική έκδοση 658 σελίδων, με εκατοντάδες παραπομπές σε πηγές και ευρετήριο ονομάτων, που διερευνά από όλες τις πλευρές τη θλιβερή εποχή της δικτατορίας, εποχή όχι πολύ γνωστή στις νεότερες γενιές.