« Πώς να κρυφτείς απ΄ τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς, τα ξέρουν όλα… » είχε πει ο Διονύσης Σαββόπουλος το 1979 και αυτό το υπέροχο τραγούδι έγινε γνωστό μέσα από το δίσκο «Ρεζέρβα» , χωρίς βέβαια να μπορεί να προβλέψει ο “Νιόνιος” ότι μετά σχεδόν μισό αιώνα… ως «ρεζέρβα» θα συνέχιζαν να βλέπουν τα παδιά κάποιοι σαλτιμπάγκοι της αυτοδιοίκησης , όπως ο απερχόμενος δήμαρχος Σικυωνίων , που μάταια επιδιώκει να τα εργαλειοποιήσει ως εφεδρεία ανάγκης για την πολιτική του επιβίωση.

Ξεχνά όμως ότι αυτά τα παιδιά που γεννήθηκαν όταν αυτός πρωτοβγήκε δήμαρχος και δοκιμάστηκαν όσο κανένας άλλος το τελευταίο διάστημα δεν έχουν ανάγκη από καλοπιάσματα , ούτε μπορούν να γίνουν εκλογική λεία του καθενός σαλτιμπάγκου, υποθηκεύοντας τα πραγματικά δικαιώματά τους , τα όνειρα, τα θέλω και τις ανάγκες τους σε παρωχημένους αυτοδιοικητικούς «δεινόσαυρους » που βαφτίζουν την εκμετάλλευση της νεολαίας «στήριξη».

Οι προοδευτικοί νέοι του δήμου Σικυωνίων μπορούν να κάνουν την πραγματική διαφορά και αυτό θα το εκφράσουν και στην κάλπη του Οκτώβρη…

Εκεί θα αποδείξουν ότι δεν τρώνε τη φόλα του κάθε Σταματόπουλου ή το «πάμε κι όπου βγει» και τα «φύκια» εικονικής πραγματικότητας που τους σερβίρουν σε κόντρα ρόλους εκκολαπτόμενοι «Γεωργαλάδες » της γενιές τους… παίζοντας τον κατάπτυστο ρόλο του νεόκοπου «μεσάζοντα» ενός σάπιου συστήματος, που «ζει κι αναπνέει» μέσα στην πολιτική βρωμιά , τους εκβιασμούς , την διαπλοκή και την εκμετάλλευση.