«Έφυγε» χτες απ’ τη ζωή, πλήρης ημερών, η ποιήτρια, συγγραφέας, μεταφράστρια και αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης από τις γραμμές του ΕΑΜ, Βούλα Δαμιανάκου. Η Βούλα Δαμιανάκου υπήρξε σύντροφος του Κορίνθιου (από το Χιλιομόδι) λογοτέχνη Βασίλη Ρώτα.

Η Βούλα Δαμιανάκου υπήρξε μια από τις σημαντικές παρουσίες στο χώρο των ελληνικών Γραμμάτων. Έχει ασχοληθεί με πολλά είδη του γραπτού λόγου. Σημαντικότερα έργα της είναι: «Γράμμα σε νεκρό» διηγήματα 1951, «Στην ανεμοζάλη», Διηγήματα 1960, «Υπεύθυνη δήλωση». Διηγήματα 1963.Τελευταίο της έργο το «Στο σπίτι μου με τον Οτσαλάν».Αξίζει να σημειωθεί πως η Βούλα Δαμιανάκου φιλοξένησε τον διωκόμενο ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτζαλάν  και παραλίγο να καταδικαστεί…

Σε συνεργασία με το σύντροφό της Βασίλη Ρώτα έγραψε τα εξής: «Μνημόσυνο» 1961, «Δραγάτες πνευματικής ελευθερίας» 1963, «Δημοκράτες παραδημοκρατικοί» 1965. Το 1967 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων «Γέφυρες της φιλίας». Εχει μεταφράσει αρκετά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας όπως – WILLA CATHER: «Η Αντωνία μου», 1959, KAMMERHNG: «Αναζητώντας τον Αδάμ», 1959, ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ: «Ο μικρός ήρωας».

Συνεργάστηκε με το περιοδικό Λαϊκός Λόγος (1966-1967), με τα ψευδώνυμα Αλκυόνα, Αλκυών, Ειρήνη Πεζοπόρου.

Λίγο πριν το τέλος, άφησε παρακαταθήκη ένα βιβλίο «Από το ληστή του νόμου κάλλιο στο ληστή του δρόμου» που έλεγε μέσα από τους ήρωες της, τον Γιάννη και τη Γιάννα, όλα όσα ήθελε να πει. «Και οι πολιτικοί, φίλοι μου, και η πολιτική τους! Και ποιον πρώτον και ποιον ύστερον και ποιανού πολιτική και ποιας πολιτικής παράταξης την πολιτική να… πρωτοθαυμάσεις; Της Δεξιάς, του Κέντρου, της Αριστεράς και ποιας από τα κόμματα και τ’ αποκόμματα; Τα ορθόδοξα, τα αιρετικά, τα μελανά, τα ερυθρά, τα ροδοκιτροκάμπυλα» έγραφε… 

Απόσπασμα από το βιβλίο της «Από το ληστή του νόμου, κάλλιο στο ληστή του δρόμου»: «…Και μπορείτε να βγάλετε εύκολα άδεια και να χτίσετε χωρίς να φοβάστε κανέναν. Η Λουίζα μου έχει φάει τ’ αφτιά, να ιδείς μαμά τι καλός που είναι ο κ. Ρώτας , πώς μας βοηθάει, κι όταν δεν έχει δουλειά παίζει μαζί μας… Τα χάσαμε, καταθορυβηθήκαμε. Ο Ρώτας έπιασε τα δυο χέρια της κυρά Δικαίας, που δε μπορούσε πια να συγκρατήσει τα δάκρυα και της είπε: Άκουσε σε παρακαλώ. Εμείς δεν έχουμε χρήματα γι’ αγορές. Ούτε ψάχνουμε να βρούμε ευκαιρίες ν’ αγοράσουμε χτήματα κοψοχρονιά. Αν είχα θα σε δάνειζα για να το κρατήσεις να το καλλιεργείς να σου αποδίνει εισόδημα. Είναι κρίμα μεγάλο να πουλιέται η γη που μας τρέφει. Καταλάβαμε όμως πως εδώ ύπαρχε καημός που δε γιατρευότανε με λόγια στα πεταχτά και στα όρθια. Καλέσαμε την κυρά Δικαία να ‘ρθει από το σπίτι να πιούμε καφέ, προχωρήσαμε για τη θάλασσα, μα είχαμε πια χάσει κάθε διάθεση».

Η Βούλα Δαμιανάκου ως γνήσιο επαναστατικό πνεύμα είχε διαφωνήσει συχνά και με τις επιλογές της ΑΕΠΙ.

 Η αντίδραση της κ. Δαμιανάκου «Γνωρίζω ότι δεν θα πεθάνω ελεύθερη. Αλλά άλλο είναι να πεθαίνει κανείς ως αγωνιστής της Ελευθερίας κι άλλο ως εθελόδουλος».

Τελευταία σταγόνα στο ποτήρι ήταν η ανεξάρτητη ηχογράφηση, ιδίοις εξόδοις, του cd «Από το μοιρολόι το ομηρικό, στο μοιρολόι το μανιάτικο». Το θέμα της καταγωγής των μανιάτικων μοιρολογιών,λόγω και της ιδιαίτερης πατρίδας της, την είχε απασχολήσει συχνά στο δοκιμιακό της έργο.  Σ’ αυτή την περίπτωση συγκέντρωσε κάποια μοιρολόγια και έγραψε κι άλλα καινούργια, αφιερωμένα στον Κώστα Βάρναλη, στον Αρη Βελουχιώτη κ.ά.  

Μάλιστα η Βούλα Δαμιανάκου εξέδωσε και το βιβλίο “Στη χάρη της την ΑΕΠΙ ανάβουμε ένα κερί” Διαβάζουμε από την εισαγωγή του βιβλίου : ” Δεν ήταν στις προθέσεις της γράφουσας ν’ ασχοληθεί με τη… συγγραφή και την έκδοση τούτου του μικρού βιβλίου, που εν πολλοίς πρόκειται για ντοκουμέντο. Όταν έφτασε να γίνει γι’ αυτήν απαγορευτικό να παραμένει πια μέλος της ΑΕΠΙ, υπέβαλε την παραίτησή της, χωρίς να έχει κατά νου ν’ ασχοληθεί πιο πολύ με το θέμα αυτό.Φυσικά στο νου της δεν απέκλειε να χρησιμοποιήσει σε μελλονιική εργασία της κάποια στοιχεία από την εμπειρία της ως μέλος μιας μεγάλης προστατευτικής ειαιρείας περί τα πνευματο-ιδιοκτησιακά ζητήματα. Ωστόσο αυτό ήταν στα εάν και εφόσον καταπιανόταν με τέτοια εργασία και αν θα της χρησίμευαν για την εργασία της τέτοια στοιχεία…”