«Αποκατέστησα το κορίτσι», είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου πριν από 31 χρόνια. Μόλις είχε παντρευτεί την Δήμητρα Λιάνη και το ημερολόγιο έγραφε 13 Ιουλίου 1989…

Στις 13 Ιουλίου του 1989, ο πολιτικός που θεσμοθέτησε τον πολιτικό γάμο στην Ελλάδα – 200 χρόνια μετά την καθιέρωσή του από τη Γαλλική Επανάσταση – παντρεύτηκε με θρησκευτική τελετή στην Ελευθερώτρια της Πολιτείας τη Δήμητρα Λιάνη. Όπως είπε ο ίδιος χαριτολογώντας, το “αποκατέστησα το κορίτσι” !

Ήταν το επακόλουθο μιας σχέσης που κορυφώθηκε την περίοδο που ο Ανδρέας είχε υποβληθεί σε επιτυχή εγχείρηση καρδιάς στο Χέρφιλντ του Λονδίνου και επισημοποιήθηκε με την επιστροφή του στην Αθήνα ,στις 22 Οκτωβρίου 1988 ,με το περίφημο νεύμα του στη σκάλα του αεροσκάφους.

Για τον 70χρονο πρωθυπουργό της χώρας ήταν ο τρίτος κατά σειρά γάμος, ενώ για την 35χρονη Δήμητρα Λιάνη ο δεύτερος.

Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής,για χάρη της νέας πρωθυπουργικής συζύγου αγοράστηκε η πρώην βίλα Λουμίδη στην οδό Αγράμπελης της Εκάλης, η διάσημη «ροζ βίλα» όπως την αποκαλούσαν.Ήταν το σπίτι που ανάγκασε τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο να πει την γνωστή φράση «δεν θα πέσουμε για ένα κωλόσπιτο», εννοώντας ότι δεν θα έπεφτε η κυβέρνηση λόγω των όσων ακούστηκαν και γράφτηκαν για την αγορά της βίλας, όπου το πρωθυπουργικό ζευγάρι έζησε μέχρι να πέσει η αυλαία για τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Εκτός από τα έξοδα για την αγορά της «ροζ βίλας» εν μέσω οικονομικών και πολιτικών σκανδάλων,τα σχόλια γύρω από την προσωπική ζωή του ζευγαριού επικεντρώθηκαν και στο ότι με την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το 1993, και του Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία η Δήμητρα Λιάνη ανέλαβε τη διεύθυνση του ιδιαίτερου γραφείου του πρωθυπουργού, μέχρι το 1996.

Εκείνη την περίοδο έγινε στόχος προσβλητικών δημοσιευμάτων από εφημερίδες, που δημοσίευσαν φωτογραφίες από την ιδιωτική ζωή της και την κατηγορούσαν ότι εκμεταλλευόταν τον βαριά άρρωστο Ανδρέα Παπανδρέου και κυβερνούσε την Ελλάδα με μία «αυλή» πιστών υποτακτικών που περιελάμβανε από  λούμπεν στοιχεία, όπως καφετζούδες, μέντιουμ, παραδημοσιογράφους και τύπους αμφιβόλου ποιότητος, που είχαν βρει ευκαιρίες για «δουλίτσες» και δημόσιες σχέσεις… μέχρι φίλες της αεροσυνοδούς της Ολυμπιακής Αεροπορίας και μοντέλα, καθώς και αξιωματικούς της Ε.Υ.Π. και της προσωπικής φρουράς του Ανδρέα Παπανδρέου.

Όταν η Μελίνα είπε στη Δήμητρα ”Αν τον αγαπάς πάρτον και φύγετε”!

Ένα χρόνο μετά την αθωωτική απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου η Μελίνα Μερκούρη θα πει στη Δήμητρα Λιάνη: «Κοριτσάκι μου, αν τον αγαπάς, πάρ’ τον και φύγετε». Δεν εισακούστηκε, αλλά στη συνέχεια, για χάρη του Ανδρέα, προσπάθησε να δημιουργήσει έναν κοινωνικό κύκλο γύρω από τον ίδιο και τη νέα σύζυγό του, η οποία ωστόσο την εχθρευόταν. Συχνά στην Εκάλη ακουγόταν η «κατηγορία» ότι «αυτός είναι φίλος της Μελίνας».

Μετά τον θάνατό του Ανδρέα Παπανδρέου στις 23 Ιουνίου 1996,έκλεισε οριστικά η «υπόθεση Δήμητρα Λιάνη» που ταλάνισε το ΠΑΣΟΚ επί δέκα συναπτά έτη. Ο επίλογος γράφτηκε κατ’ ουσίαν το βράδυ της 26ης Ιουνίου 1996, όταν ο Κ. Σημίτης πήγε στο Καστρί μετά την κηδεία του Α. Παπανδρέου για να συλλυπηθεί τη Μαργαρίτα Παπανδρέου αλλά δεν συνέχισε για τη «βίλα της Εκάλης», όπου, ματαίως, περίμενε η Δήμητρα Λιάνη. Θα τη συναντήσει μερικές φορές έκτοτε σε δημόσιες εκδηλώσεις, αλλά δεν θα αλλάξουν τίποτε περισσότερο από έναν τυπικό χαιρετισμό. Η χήρα του Ανδρέα Παπανδρέου θα χάσει τη «μάχη για το οικόσημο των Παπανδρέου» προτού καν τη δώσει.

Δεν θα μπορέσει ούτε να συμπεριληφθεί στο συμβούλιο κάποιου από τα ιδρύματα προς τιμήν του ιδρυτή του ΠαΣοΚ, αλλά ούτε και να συστήσει η ίδια ένα τέτοιο ίδρυμα ­ όπως είχε επιδιώξει όταν ζούσε ­ κάνοντας χρήση δύο «χαρτιών» που είχε στη διάθεσή της: του αρχείου του Α. Παπανδρέου και της διαθήκης του. Και τα δύο «κάηκαν» με την απόφαση να προχωρήσει στην έκδοση ενός βιβλίου το οποίο αντί να την καταστήσει «θεματοφύλακα» της παρακαταθήκης του κατέληξε στο άδοξο τέλος με το χαστούκι της Αθήνη στη Στοά του Βιβλίου.