Με εύηχους τίτλους το “μεγάλο παραμύθι”… σήμερα στα γραφεία του Εμπορικού Συλλόγου Κιάτου!
Το θέμα που θα απασχολήσει την σημερινή ημερίδα, που θα πραγματοποιήθεί στις 18:00 μ.μ στα γραφεία του Εμπορικού Συλλόγου Κιάτου, είναι οι «Ενεργητικές Πολιτικές Απασχόλησης Ωφελουμένων ΤΟΠ.Σ.Α.» ,όπως βεβαίως τις αντιλαμβάνεται η Αναπτυξιακή Σύμπραξη «ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ» που προεδρεύει ο δήμαρχος Σικυωνίων και το κουμάντο κάνει ο γνωστός για τις δεξιότητες του (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) Βασίλης Παγώνης !
Όσο και αν ο αντιδήμαρχος Σικυωνίων,Γιάννης Μυττάς,θα προσπαθήσει σήμερα να ωραιοποιήσει τα «Αποτελέσματα της πρακτικής άσκησης και τις προοπτικές απορρόφησης από το Δήμο Σικυωνίων» εμείς θα προσπαθήσουμε παρακάτω να εξηγήσουμε γιατί αυτά τα αποτελέσματα έχουν μια θολούρα και μια υποκρισία….
Κατ’ αρχήν,τι είναι η περιλάλητη “πρακτική άσκηση”,για τα αποτελέσματα της οποίας θα μας μιλήσει ο Γιάννης Μυττάς,που ενδεχομένως κατ΄εντολην του δημάρχου θα προσπαθήσει να μας παραμυθιάσει και για τις προοπτικές απορρόφησης από το Δήμο Σικυωνίων;
Σύµφωνα µε τον επίσηµο ορισµό, η πρακτική άσκηση προετοιµάζει την ένταξη στην αγορά εργασίας, προσφέρει πολύτιµη εργασιακή εµπειρία, αφοµοίωση γνώσεων και ανάπτυξη δεξιοτήτων επαγγελµατικής συνείδησης.
Στην πραγµατικότητα όμως, η συγκεκριμένη δράση αφορά προσωρινή εργασία τρίτης ταχύτητας µε αµοιβές και δικαιώµατα έξω από τα επίσηµο θεσµικό πλαίσιο (δεν υπάρχουν ένσηµα, δεν υπάρχουν άδειες, η πληρωµή δεν γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήµατα κλπ)…
Γιατί τα προγράµµατα «καταπολέµησης της ανεργίας» είναι σύγχρονα εργαλεία υποτίµησης της εργασίας και πειθάρχησης του εργαζόμενου;
Είναι σαφές, ότι η αντικατάσταση του µισθού από κάτι σαν επίδοµα κατάρτισης-απασχόλησης, το οποίο είναι κάτω από τον µέχρι τώρα κατώτατο µηνιαίο µισθό,οδηγεί κατευθείαν σε µια εργατική δύναµη που θα κοστίζει ακόµα λιγότερα σε κράτος και αφεντικά .
Επιπροσθέτως η πληρωµή γίνεται στο τέλος του προγράµµατος,ενώ προβλέπεται η µη πληρωµή για τις ηµέρες απουσίας,όπως και η θέσπιση ορίου απουσιών του οποίου η υπέρβαση επιφέρει αποποµπή από το πρόγραµµα και πλήρη στέρηση δεδουλευµένων.
Προβλέπεται επίσης η απουσία αδειών, δώρων, πλήρους ασφάλισης κτλ.
Για την ακρίβεια,το εργατικό κόστος στα αφεντικά κοστίζει ούτως ή άλλως ελάχιστα, καθώς στα περισσότερα προγράµµατα επιδοτούνται για το συντριπτικά µεγαλύτερο µέρος ακόµα και αυτού του πετσοκοµµένου «εργατικού κόστους», αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα για σηµαντική αύξηση της κερδοφορίας τους.
Η υποτίµηση της εργασίας βέβαια δε σταµατάει εκεί, καθώς όπως είναι προφανές, αυτή η µαζική εισαγωγή στην παραγωγή ακραία υποτιµηµένου, υπερευέλικτου εργατικού δυναµικού (ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες, συµπεριλαµβανοµένης της έλλειψης επαρκούς οργανωµένης αντίστασης) αυξάνει τη «διαπραγµατευτική» δύναµη του εκάστοτε εργοδότη έναντι και των εργαζοµένων ,συντελώντας σε ακόµη µεγαλύτερη κατρακύληση της τιµής της εργατικής δύναµης.
(πχ διαφορετικές ρυθµίσεις για ωφελούµενους- µη ωφελούµενους,νέεες-µεγαλύτερες, ντόπιους-µετανάστες κλπ.)
Ταυτόχρονα, η άµεση διαθεσιµότητα «ωφελούµενων» συντείνει στην µείωση των κανονικών προσλήψεων αλλά και στη δυνατότητα κάλυψης των όποιων κενών µετά από απολύσεις…
Πρόκειται δηλαδή, για την επέκταση της κατάτµησης της εργατικής δύναµης,που οδηγεί σε ειδικά καθεστώτα ΕΟΖ !!
Αλληλένδετη µε τα παραπάνω συνέπεια, είναι και αυτή της πειθάρχησης στις προσταγές εργοδοτών-προϊστάµενων.
Με δεδοµένο το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συµµετεχόντων (κυρίως στα voucher αλλά και στις διάφορες πρακτικές-µαθητείες) επιθυµεί να αποκτήσει σταθερή απασχόληση, η πιθανότητα πρόσληψης τους καθιστά έρµαιο κάθε αυθαιρεσίας (υπερωρίες, εξοντωτικοί ρυθµοί, εργασίες άσχετες µε το αντικείµενο, µη προστασία από εργατικά ατυχήµατα κ.α).
Μιλάµε λοιπόν για τη δηµιουργία µίας κατηγορίας ανθρώπων, νέων κατά βάση, οι οποίοι µαθαίνουν να δουλεύουν υπό άθλιες συνθήκες, επιζητώντας τα ψίχουλα που τους δίνουν κράτος και αφεντικά, χωρίς να έχουν καµιά διαπραγµατευτική δύναµη απέναντι τους, αφού υπό τις παρούσες συνθήκες δε µπορούν να κάνουν και αλλιώς…
Που στοχεύουν τα «ΤοπΣα» που με τις ευλογίες του δημάρχου ,Σπύρου Σταματόπουλου,υλοποιούνται από την Αναπτυξιακή Σύμπραξη «ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ»;
Επιχειρώντας µια πρώτη διερεύνηση των στόχων της ολοένα και πιο εντεινόµενης εφαρµογής τέτοιων προγραµµάτων στην Ελλάδα (και λαµβάνοντας υπ’όψιν τις κατευθύνσεις της ΕΕ στο ζήτηµα) , διαπιστώνουµε κατ’ αρχήν, ότι πολύ γρήγορα καταρρέουν οι ρητορείες περί «αντιµετώπισης της ανεργίας» και «δηµιουργίας νέων θέσεων εργασίας».
Και αυτό το λέμε γιατί :
- Θέτουν ως προϋποθέσεις την εφαρµογή τους σε µικροκλίµακα και για ειδικές οµάδες του πληθυσµού,κάτι που βεβαίως καµία σχέση δεν έχει µε την τεράστια εξάπλωση τους…
- Αναφέρονται στην αντιµετώπιση αυτού που αποκαλούν «διαρθρωτική ανεργία»,αποδίδοντας το γεγονός αυτό στην «παραμέλιση των αγορών του μέλλοντος», στο υψηλό κόστος της ελάχιστα ειδικευμένης εργασίας, στα πεπαλαιωμένα συστήματα απασχόλησης»!!
Το ερώτηµα που προκύπτει δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες…
Κατά πόσο αυτή η ανεργία µπορεί να θεωρηθεί ως επί το πλείστον «διαρθρωτική» ,όταν σύµφωνα µε στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ),έχει αυξηθεί από 7,2% το β’ τρίµηνο του 2008 σε 28% το α’ τρίµηνο του 2014 ;
Σε αντίθεση λοιπόν µε τις προπαγανδιστικές φανφάρες,που ενδεχομένως θα ακουστούν στην σημερινή ημερίδα του Εμπορικού Συλλόγου Κιάτου, θεωρούµε ότι η εφαρµογή των «ΤοπΣα» και η διαφαινόµενη αναγωγή τους – με παραπλανητικούς τίτλους ,όπως :«ενεργοποίηση» των ανέργων ή «ενίσχυση της προσφοράς εργασίας» – σε τοπικό µοντέλο διαχείρισης της ανεργίας…δε συνιστά προσπάθεια καταπολέµησης της ανεργίας, αλλά προσπάθεια παραγωγικής αξιοποίησής της,που εντάσσεται στο ευρύτερο σχέδιο επισφαλοποίησης-ελαστικοποίησης της εργασιακής διαδικασίας,που δυστυχώς προωθείται μεθοδευμένα και από τον δήμαρχο Σικυωνίων, που πασχίζει να κόψει κορδέλες στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο ,που επιμελώς στήνεται και στο Κιάτο,από τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Κιάτου!
Βεβαίως δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε και την πολιτική απραξία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Σικυωνίων,που “περνάει στα ψιλά” τις μεθοδεύσεις της Αναπτυξιακής Σύμπραξης «ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ» ,ενδεχομένως γιατί το χαμηλό εργασιακό κόστος διευκολύνει και τους τοπικούς “επενδύτες” στο πλιάτσικο που ετοιμάζουν με τις εκκολαπτόμενες ΚΟΙΝΣΕΠ και τις άλλες αλληλέγγυες δράσεις κοινής αφέλειας…
Με λίγα λόγια, τα προγράµµατα αυτά ,που πατρονάρονται και από το Δήμο Σιυωνίων,είναι µέρος µιας στρατηγικής που εξυπηρετεί βραχυπρόθεσµους και µακροπρόθεσµους στόχους κράτους – τοπικής διοίκησης και αφεντικών, παίζοντας παιχνίδια στις πλάτες των πολιτών σε εργασιακό και ιδεολογικό επίπεδο…