Του Χρήστου Καλαντζή*

Είναι αυτές οι μέρες του Ιουλίου.. χάρμα οφθαλμού! Πολλή έως αφόρητη ζέστη η οποία επιφέρει σωματική τουλάχιστον ραστώνη. Πώς να το πω;;.. Ο ορισμός της αναβλητικότητας! Θέλεις να κάνεις μια δουλειά και σε ωθεί να τη μετατοπίσεις για τον Οκτώβρη. Εκεί κοντά με τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου.. με την Εθνική μας εορτή!

Όπως προανέφερα, αυτή η υπερβολική ζέστη οδηγεί κυρίως σε υπερκατανάλωση νερών, ποτών, υγρών, αλλά κυρίως μπύρας!

-Άχ.. άχ η  άτιμη!!!

Αυτή η πρώτη γουλιά της.. η πρώτη γουλιά της μέσα στη θέρμη του μεσημεριού… Μαγεία! Διότι, το πρώτο άγγιγμα του αφρού στα χείλη φέρνει μια απαράμιλλη δροσιά… ένα σβήσιμο της κάψας!

-Κι έπειτα;;

Κι έπειτα γεννιέται η προσδοκία της δεύτερης και της τρίτης! Είναι τότε που το μυαλό περιμένει  η επόμενη γουλιά να είναι καλύτερη από την προηγούμενη και ούτω καθεξής…

Φρούδες ελπίδες!

Η επόμενη.. φέρνει κι αυτή δροσιά αλλά σε μικρότερο βαθμό… σα να ακολουθεί μια νοητή φθίνουσα συνάρτηση! Τόσο φθίνουσα ώστε σε λίγο η απόλαυση δίνει ξανά τη θέση στην κάψα! Κι αφού πιείς, είτε από αδημονία είτε από λαιμαργία κάμποσες γουλιές αρχίζει η κουβέντα…

-Πώς πάει η δουλειά; Η οικογένεια; Όλοι καλά;

Και.. συνεχίζεται η συνομιλία έως το σημείο κορεσμού ομοίων και τετριμμένων ερωτήσεων! Ερωτήσεων, ερμηνειών, διερευνήσεων… έως και παρεξηγήσεων!!

Εν κατακλείδι η συζήτηση έρχεται πάντα στα οικονομικά και δη στην πολιτική! Καθότι πολιτικό ον ο άνθρωπος! Πολιτικό όν, αφού πρώτα τυλώσει την κοιλιά και σκάει από υγεία, θα ασχοληθεί μετά της διοικήσεως, με χρήση κυρίως οπαδικών χαρακτηριστικών.

-Τι με βολεύει εμένα;;

Να έχω πιει μια μπύρα και να κρίνω τα πεπραγμένα της απανταχού διοικήσεως.

Αχ! Κάνε με μια μέρα πρωθυπουργό.. μια μέρα μόνο.. και θα δεις που θα σταματάνε και τα αεροπλάνα να ανέβω! Με ένα νεύμα και με μια γουλιά και… σλουρπ… να πιούμε κι άλλη μια!

Όπως είπαμε η πρώτη φέρνει τη δεύτερη κι αυτή τη νιοστή… τότε που νομοτελειακά αρχίζει το μάτι να αλληθωρίζει… κι άμα αυτό συμβεί… μία κοιτάζει αριστερά και θωρεί στα δεξιά…

-Κι οι συνομιλητές;;… Ομοίως…!!!

Άιντε τώρα να συνεννοηθούν οι αλλήθωροι και να βγει συμπέρασμα!

Κάπως έτσι συμβαίνει άμα βουτήξεις τη γλώσσα στη μπύρα της εξουσίας και ξεχάσεις να βάλεις μέτρο στις γουλιές! Στο τέλος αρχίζουν τις κατραπακιές ο μπαινάκης, ο βγαινάκης, ο αψύς ο Αυγενάκης, ο δήμαρχος, ο πρόεδρος κι ο αφελής ο Νικολάκης!

Αχ αυτή η μπύρα.. τη χώρα κυβερνά!.. δεν θα ξεμεθύσουμε;; Που θα πάει;;