Όχι στον πόλεμο, όχι στο εθνικισμό, ναι στην ειρήνη!

Εν καιρώ πολέμου στην Ουκρανία θυμίζουμε μερικά αγαπημένα τραγούδια ειρήνης των τελευταίων 60 ετών. Από Μπομπ Ντίλαν μέχρι Rise Against.

«Where Have All The Flowers Gone» (1955): Οι στίχοι του τραγουδιού του διάσημου αμερικανού κοινωνικού ακτιβιστή Πιτ Σίγκερ αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Τάφοι καλυμμένοι με λουλούδια. Ο κάθε ένας από αυτούς. Πότε θα καταλάβουν; Πότε θα καταλάβουν;»

«Masters Of War» του Μποπ Ντίλαν (1963): Από μια συλλογή αντιπολεμικών τραγουδιών δεν θα μπορούσε να λείπει μια σύνθεση του κορυφαίου αμερικανού τραγουδοποιού, βραβευμένου με Νόμπελ. «Θα πρέπει να ξέρετε ότι βλέπω μέσα από τις μάσκες σας», τραγουδά ο Μπομπ Ντίλαν.

Περίπου την ίδια περίοδο κυκλοφόρησε το «Blowin’ In The Wind», ένα από τα γνωστότερα τραγούδια ειρήνης, το οποίο οραματίζεται την απαγόρευση των όπλων και μάλιστα στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου: «Ηow many times must the cannonballs fly, before they’re forever banned?»

«War» των The Temptations (1969): Η δισκογραφική Motown είναι στη δεκαετία του ΄60 δημοφιλής κυρίως για τα ερωτικά της τραγούδια. Οι οργισμένοι αντιπολεμικοί στοίχοι του μαύρου συγκροτήματος βρίσκουν πολλούς νέους Αμερικανούς με το όπλο στο χέρι στο μακρινό Βιετνάμ: «War, what is it good for», «Ο πόλεμος δεν αξίζει για τίποτα»

«Imagine» των John Lennon & The Plastic Ono Band (1971): Αδιαμφησβήτητα ένα από τα διασημότερα και πιο αγαπημένα αντιπολεμικά τραγούδια. Ήταν πριν από περίπου 50 χρόνια όταν ο πρώην Beatle κυκλοφορούσε αυτόν τον ύμνο στην ειρήνη: Imagine there’s no countries, it isn’t hard to do, nothing to kill or die for», «Φαντάσου να μην υπάρχουν χώρες, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο, τίποτα για να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς».

«Peacekeeper» των Fleetwood Mac (2003): Το πιο επιτυχημένο τραγούδι του άλμπουμ «Say You Will» του βρετανο-αμερικανικού συγκροτήματος υπογράφει η Λίντσεϊ Μπάκινχαμ. «Every one will suffer the fire we’ve made, they all explode just the same», «Όλοι θα υποφέρουμε από τη φωτιά που προκαλέσαμε, όλοι θα τιναχθούμε ίδια στον αέρα».

«Sunday Bloody Sunday» των U2 (1983): Το τραγούδι του διάσημου ιρλανδικού συγκροτήματος είναι εμπνευσμένο από το θάνατο διαδηλωτών στην βορειοϊρλανδική πόλη Ντέρι από πυρά βρετανών στρατιωτών το 1972. Ο τραγουδιστής Bobo ρωτά για πόσο ακόμα θα πρέπει να τραγουδιέται αυτό το τραγούδι: «How long, how long must we sing this song? How long? How long?» Μέχρι σήμερα ο αντιπολεμικός αυτός ύμνος δεν λείπει από καμία συναυλία των U2.

 

«Where Is The Love» των Black Eyed Peas (2003): Το τραγούδι του συγκροτήματος τάσσεται κατά της αστυνομικής βίας, θεωρείται ωστόσο και τραγούδι διαμαρτυρίας κατά του πολέμου στο Ιράκ το 2003.

«Hero Of War» των Rise Against (2008): Ένα τραγούδι με συνοδεία ακουστικής κιθάρας για έναν νεαρό άνδρα, ο οποίος κατατάσσεται εθελοντικά στον στρατό. Όταν από λάθος σκοτώνει μια γυναίκα που σηκώνει λευκή σημαία συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να είναι πια ούτε για τον εαυατό του, ούτε για τους άλλους αυτό που πάντα επιθυμούσε να γίνει: ένας «Ήρωας Πολέμου».