Για ποιόν ; / 8
Του Βασίλη Κανιάρη
Γειά σας και πάλι φίλοι μου [ κι εχθροί που μας παρακολουθείτε ], – ξέρουν αυτοί, δεν εννοώ κάποιους απ΄ το φτωχολαό..]
Χαίρομαι πολύ που διαβάζονται από όλο και περισσότερο κόσμο τα ωραία άρθρα του Κάβου και τα γκράφιτι στα βράχια του..
Σκέφτεται κανείς, όσοι σκέφτονται, τι να πρωτοπεί και για τι να πρωτομιλήσει βλέποντας και ακούγοντας τα όσα στις μέρες μας συμβαίνουν. Τι να πεις για την ” Αγία ΄΄ Σοφία ; Τι να πεις για τη μεσόγειο που την καίνε από παντού ; τι να πεις για τις φωτιές ; τι να πεις για το ένα, τι να πεις για το άλλο ; τι και για ποιόν ;
Μελετώντας αυτά που συμβαίνουν , θα λεγε κανείς εν ολίγοις , το δίχως άλλο ότι ΄΄ ευρισκόμεθα ΄΄ στον προθάλαμο ενός νέου ολοκαυτώματος , τέτοιου που η ανθρωπότητα δεν έχει ξαναδεί και φυσικά, ούτε καν υποψιάζεται. Τέτοιου που, αν ΄΄κάποιοι δεν κάνουν κάτι ΄΄ [ τουλάχιστον αυτοί που καταλαβαίνουν κι αυτοί που θά ΄πρεπε ] θα τελειώσουμε μόνοι μας το ΄΄ λαμπρό μας είδος ΄΄ και τον ανυποψίαστο κι έρημο πλανήτη.
Μ΄ ένα ακόμα ΄΄ ρεπορτάζ / τραγούδι ΄΄ μου που λίγα χρονάκια πριν γράψαμε σε κάποιες ΄΄ άλλες φωτιές ΄΄ με το φίλο Γιώργο Αραπάκη, θα σας αφήσω ήσυχους και αυτές τις μέρες…Είναι ένα pop τραγουδάκι που θά ΄λεγε γι αυτό και η Μπέλλου. [ ό,τι δεν ήταν ρεμπέτικο έτσι το έλεγε… ]
ΤΑ ΜΕΤΟΧΙΑ
Κόκκινη γλώσσα της φωτιάς
τι μας κοιτάζεις και γελάς
από τα δύσβατα βουνά σου
εμείς, το ξέρεις, στην υγειά σου
εμείς δεν ήπιαμε ποτέ.
Κόκκινη γλώσσα των βουνών
ήλιε της νύχτας, των χωριών,
με τα σκυλιά και με τις στάνες
πύρινη γλώσσα, πυρκαγιά
τι πας να κάψεις στα χωριά
με τις λησμονημένες μάνες;
Άλλαξε δρόμο πυρκαγιά
πάρε το δρόμο του φονιά
για τα μετόχια των αρχόντων
να ΄ρθω και ΄γω από κοντά
με το τσεκούρι, με το γκρα,
να σου φυσάω τα πανιά
για τα τσιφλίκια του πασά
και των μεγάλων παραγόντων.
Πύρινη λάβα των βουνών
με την ευχή των βουλευτών
και με τη βούλα του νομάρχη
τι πας να κάψεις στο βουνό;
τη γερακίνα, τον αητό;
τ΄ άστρα, τον ήλιο, το χορό
που έστηνε κάποτε το ελάφι;
Αύγουστος 2007
Βασίλης Κανιάρης
