Έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής της Αριστεράς Μανώλης Γλέζος
Έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών, σε ηλικία 98 ετών, ο αγωνιστής της Αντίστασης Μανώλης Γλέζος.
Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στην Απείρανθο (στ’ Απεράθου, σύμφωνα με τη ντοπολαλιά της περιοχής) της Νάξου στις 9 Σεπτεμβρίου 1922. Ο πατέρας του Νικόλαος Γλέζος (1892-1924) ήταν δημόσιος υπάλληλος και δημοσιογράφος, ενώ η μητέρα του Ανδρομάχη Ναυπλιώτου (1894-1967) καταγόταν από την Πάρο. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στο χωριό του, όπου τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Το 1935 μετοίκησε στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά του και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, δουλεύοντας παράλληλα ως φαρμακοϋπάλληλος. Το 1940 πέτυχε στην ΑΣΟΕΕ (σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο).
Μαθητής γυμνασίου δημιούργησε αντιφασιστική ομάδα το 1939 για την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου από τους Ιταλούς και την αποτίναξη της δικτατορίας του Μεταξά. Μόλις ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος στις 28 Οκτωβρίου 1940 ζήτησε να καταταχτεί ως εθελοντής, αλλά λόγω του νεαρού της ηλικίας του δεν του επετράπη. Εργάστηκε, όμως, εθελοντικά στο Υπουργείο Οικονομικών (Γ’ Ταμείο Εισπράξεων Αθηνών).
Την περίοδο της Κατοχής έδρασε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Συνελήφθη και καταδικάστηκε 3 φορές από τις ιταλικές και τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής.Τη νύχτα της 30ης προς την 31η Μάη του 1941 μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν από την Ακρόπολη τη μισητή, χιτλερική σημαία, ενέργεια-σύμβολο της θαρραλέας αντίστασης του ελληνικού λαού.
Μετά την απελευθέρωση ανέλαβε αρχισυντάκτης στον “Ριζοσπάστη”. Συλλαμβάνεται και δικάζεται το 1948. Όπως χιλιάδες αγωνιστές πέρασε χρόνια σε φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια.
Τον Σεπτέμβρη του 1951, όντας φυλακισμένος, εκλέγεται βουλευτής με την ΕΔΑ. Αποφυλακίζεται το 1954 και το 1956 αναλαμβάνει διευθυντής της “Αυγής”, που λειτουργούσε ως εφημερίδα της ΕΔΑ. Φυλακίζεται ξανά από το 1958 έως το 1962. Το 1962 τιμήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση με το Βραβείο Λένιν για την αντιστασιακή του δράση, τον αγώνα για την ειρήνη και την πάλη ενάντια στο φασισμό.
Το 1961 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ από το 8ο Συνέδριο του Κόμματος. Με την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος, στις 21 Απρίλη 1967, συλλαμβάνεται και κρατείται για 4 χρόνια στο Γουδή, στο Πικέρμι, στη Γενική Ασφάλεια (Χωροφυλακής), στη Γυάρο, στο Παρθένι Λέρου. Απελευθερώθηκε το 1971 από τον Ωρωπό.
Από το 1981 σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις εκλέχτηκε βουλευτής και ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ.Το 1981 εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών, το 1984 ευρωβουλευτής και το 1985 βουλευτής Β’ Πειραιά.
Στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές του 1986 εξελέγη κοινοτάρχης Απειράνθου, του χωριού όπου γεννήθηκε, και εισήγαγε τον θεσμό της Άμεσης Δημοκρατίας στη λήψη και την εκτέλεση των αποφάσεων.
Επανήλθε στην κεντρική πολιτική σκηνή το 2012, όταν στις διπλές εκλογές της 6ης Μάη και της 17ης Ιούνη εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με το ίδιο κόμμα εξελέγη ευρωβουλευτής στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014
Συμμετείχε δραστήρια στο Εθνικό Συμβούλιο για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.