8 Ιουνίου 1972 – Μια φωτογραφία ντοκουμέντο που συνοψίζει την αγριότητα των εγκλημάτων του πολέμου στο Βιετνάμ

8 Ιουνίου 1972 – Μια φωτογραφία ντοκουμέντο που συνοψίζει την αγριότητα των εγκλημάτων του πολέμου στο Βιετνάμ

Νοτιοβιετναμέζοι στρατιώτες της 25ης Μεραρχίας ακολουθούν μικρά τρομοκρατημένα παιδιά, τα οποία τρέχουν τρομαγμένα μετά από ρίψη βομβών ναπάλμ εναντίον πιθανών θέσεων των ανταρτών Βιετκόνγκ, το 1972, η οποία τελικώς έπληξε Νοτιοβιετναμέζους στρατιώτες και πολίτες. Στο κέντρο της φωτογραφίας, η οποία βραβεύτηκε με το βραβείο Πούλιτζερ, βρίσκεται η τότε 9χρονη Κιμ Φουκ, η οποία καθώς έτρεχε για να σωθεί από τις φλόγες των εμπρηστικών βομβών, έβγαλε τα φλεγόμενα ρούχα της και αποθανατίστηκε γυμνή στη φωτογραφία που έκανε τον γύρο του κόσμου κι έμεινε στην ιστορία ως το ντοκουμέντο που συνοψίζει την αγριότητα των εγκλημάτων του «βρώμικου» πολέμου στο Βιετνάμ.

Η Κιμ επέζησε, μετά από 17 επώδυνες χειρουργικές – πλαστικές επεμβάσεις σε όλο της το σώμα και έγινε το σύμβολο όσων συμπατριωτών της σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν, όσων χωριών αφανίστηκαν, όσων δασών και καλλιεργειών έμειναν έρημες εκτάσεις για πολλά χρόνια.

Όμως στις 8 Ιουνίου 1965 αρχίζει και η κλιμάκωση του «βρώμικου» πολέμου στο Βιετνάμ:

«Το 1965 είναι η χρονιά, κατά την οποία κλιμακώνεται ο πόλεμος στο Βιετνάμ . Μέχρι τότε ο πόλεμος διεξαγόταν με τη μορφή αψιμαχιών, ανάμεσα στους υποστηριζόμενους από το Βόρειο Βιετνάμ αντάρτες του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (Βιετκόνγκ) και στα στρατεύματα του φιλοδυτικού καθεστώτος του Νοτίου Βιετνάμ .

Δύο είναι τα στοιχεία που αλλάζουν δραματικά την εικόνα του πολέμου. Απ’ τη μια πλευρά οι δυνάμεις των Βιετκόνγκ μέσα στο 1965 διπλασιάστηκαν, από 120.000 έφτασαν στις 230.000. Απ’ την άλλη η αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή κλιμακώνεται ταχύτατα. Το Γενάρη του ’65 στο Ν. Βιετνάμ ήταν 23.000 Αμερικανοί στρατιώτες, ενώ το Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς ο αριθμός τους ξεπερνούσε τις 190.000. Την ίδια περίοδο οι Αμερικανοί αναλαμβάνουν ανοιχτά πλέον επιθετικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας. Ο πόλεμος γενικεύεται σε Βορρά και Νότο.

Την αποφασιστική σκλήρυνση της αμερικανικής πολιτικής ανακοινώνει στις 7 Φεβρουαρίου ο Πρόεδρος Λίντον Τζόνσον με αφορμή την επίθεση των Βιετκόνγκ στην αμερικανική βάση στο Πλέι Κου, όπου σκοτώθηκαν οκτώ και τραυματίστηκαν 126 Αμερικανοί στρατιώτες, ενώ καταστράφηκαν 8 ελικόπτερα και υπέστησαν σοβαρές ζημιές 15 αεροπλάνα. Η αιτία που οδήγησε την αμερικανική ηγεσία στην κλιμάκωση του «βρώμικου πολέμου» ήταν η ανικανότητα του καθεστώτος της Σαϊγκόν και ο κίνδυνος να απολέσουν το στρατηγικής σημασίας Ν. Βιετνάμ .

Στις 8 Ιούνη του ’65 εξαπολύεται μεγάλης έκτασης επίθεση των αμερικανικών δυνάμεων. Καταιγιστικοί βομβαρδισμοί στρατιωτικών και βιομηχανικών στόχων, αλλά και πυκνοκατοικημένων περιοχών γύρω από το Ανόι, εφιαλτικές βόμβες ναπάλμ που καίνε τα πάντα στο διάβα τους, δηλητηριώδη αέρια, βίαιες εκκενώσεις και πυρπολήσεις χωριών που υποστηρίζουν τους Βιετκόνγκ και καταστροφή των ορυζώνων είτε με εμπρηστικές βόμβες, είτε με χημικές ουσίες, όλα αυτά βρίσκονται διαρκώς στην ημερήσια διάταξη.

Τα αποτελέσματα όλης αυτής της εκστρατείας ήταν πενιχρά για τους εμπνευστές της. Οι Βιετκόνγκ στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του ’65 όχι μόνο δεν εξοντώνονται (όπως υπολόγιζε ο Τζόνσον) αλλά αποκτούν τον έλεγχο των 3/4 του εδάφους του Ν. Βιετνάμ

Google+ Linkedin