1992, Χριστούγεννα. Όλο τον κόσμο κατακλύζει το πρωτάκουστο περιστατικό:Η Τράπεζα Εργασίας στον Νέο Κόσμο ληστεύεται. Οι δράστες είναι άγνωστοι, μα κατάφεραν να σκάψουν τούνελ 20 ολόκληρων μέτρων περνώντας μέσα από υπονόμους,να διαπεράσουν τον ατσάλινο τοίχο προστασίας και να διαρρήξουν 301 απο τις 1151 θυρίδες που διέθετε το θυσαυροφυλάκιο της τράπεζας!Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για τη διάνοιξη του διαβόητου τούνελ – μεταξύ των άλλων και ένα βαγονέτο – βρέθηκαν, μα οι ίδιοι οι δράστες όχι.

Πολλά ακούστηκαν για τα κλοπιμαία που απέσπασαν οι ληστές, με φήμες να ισχυρίζονται ακόμα και πως μεγάλα ποσά κοκαΐνης φυλασσόμενα σε κάποιες θυρίδες ήταν το αρχικό κίνητρο ολόκληρου του σχεδίου,αλλά φυσικά κάτι τέτοιο δεν σχολιάστηκε ποτέ από τις αρχές.

Η οργάνωση του σχεδίου τους ήταν “επαγγελματική” αφού φρόντισαν να τεθεί σε εφαρμογή το Σαββατοκύριακο πριν τα Χριστούγεννα.Έτσι, ο συναγερμός που χτυπούσε δεν τους εμπόδισε να συνεχίσουν ανενόχλητοι, μιας και ο λίγος κόσμος που θα μπορούσε να το προσέξει δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Εξάλλου τίποτα άλλο δεν φαινόταν να πηγαίνει στραβά στο κλειστό, φαινομενικά απαραβίαστο κατάστημα.

Οι έρευνες των αρχών δεν απέδωσαν παρά κάποια ομόλογα και μετοχές που ναι μεν κλάπηκαν από τις θυρίδες όμως βρέθηκαν ξεβρασμένα στη Βραυρώνα και μάλιστα δυο μήνες μετά το συμβάν,οπότε δεν μπορούσαν να οδηγήσουν σε κάποιο στοιχείο.

Ο πρόεδρος της Τράπεζας έφτασε σε σημείο να επικηρύξει τους ληστές για το αντίτιμο των 200 εκατομμυρίων δραχμών. Άδικα όμως. Κανείς δεν γνώριζε τίποτα.

Σύντομα όμως το «ριφιφί του αιώνα» όπως έμεινε στην Ιστορία, ξαναήρθε στην επικαιρότητα.

 Ένας κρατούμενος στον Κορυδαλλό,ονόματι Τζουμάχ Χαλίντ, κατονόμασε τους ληστές,υποστηρίζοντας πως ο ίδιος είχε σχεδιάσει τα υποστυλώματα των λαγουμιών για 30.000.000 δραχμές, από τις οποίες μόνο τρία εκατομμύρια του δόθηκαν.

Λάμπρος Κότσαλος, υπάλληλος ΕΛΤΑ. Αναγνώστης Καλαφάτης, υποδιευθυντής του υποκαταστήματος και επιχειρηματίες Στέλιος Κολοβός, Διόνυσος Παπασταμάτου και Εμμανουήλ Σπανουδάκης. Αυτοί ήταν οι δράστες κατά τα λεγόμενα του Χαλίντ. Οι αρχές προσπάθησαν να δράσουν βγάζοντας εντάλματα σύλληψης, με δύο εκ των κατηγορουμένων τελικά να προφυλακίζονται.

Μερικούς μήνες ωστόσο η εικόνα άρχισε πάλι να θολώνει.

Ο Χαλίντ σε δημόσια δήλωση του στον ΑΝΤ1 ανακάλεσε την κατάθεσή του και πολύ σύντομα το κάνει και επίσημα στο δικαστήριο. Ο Καλαφάτης και ο Κολοβός αποφυλακίζονται και εν τέλη το Συμβούλιο Εφετών αποφασίζει. Οι πέντε ύποπτοι του ιστορικού ριφιφί της Τράπεζας Εργασίας, είναι και επισήμως αθώοι.

Έτσι η υπόθεση της μεγαλύτερης ληστείας τράπεζας του αιώνα μένει ανεξιχνίαστη.

Τα φανταστικά σενάρια όσων προσελκύονται από το μυστήριο της άλυτης υπόθεσης κάνουν λόγο για τρομοκρατικές οργανώσεις όπως ο ΕΛΑ και φυσικά μαφιόζους ρωσικής ή ιταλικής καταγωγής με ελληνικές διασυνδέσεις.Η Τράπεζα Εργασίας πάντως δεν ανακάμπτει ποτέ πλήρως από το συμβάν και το 2000 ενσωματώνεται στην EuroBank.