Του Σωτήρη ΣΑΛΗ

Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία η χώρα μας στον τρόπο που εφαρμόζει προγράμματα που αφορούν τον αγροδιατροφικό τομέα. Όλες οι χώρες της γης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επενδύουν στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν αυτάρκεια, για να μην επαληθευτεί το προαναφερθέν διάγγελμα του ΕΑΟ και του ΟΗΕ ότι δηλ. το 2050 θα υπάρχει παγκόσμια πείνα. Στην Ελλάδα του 2023 όλοι νομίζουν ότι θα γίνουμε Ντουμπάι και Σ. Αραβία και άρα το κομμάτι της αγροδιατροφής δεν μας ενδιαφέρει και πολύ,
Σημειώνουμε σαν παράδειγμα σημερινό ότι στην Ελλάδα των 132000 τ. χλμ. ο αγροτικός τομέας παράγει 12 δις ευρώ. Και κάθε στρ. γης παράγει προϊόντα αξίας 190 ευρώ / στρ. Στην Ολλανδία των 33500 τ. χλμ. ξηράς γης παράγονται 80,7 δις ευρώ και κάθε στρ. παράγει κατά μ.ο. προϊόντα αξίας 1700 ευρώ / στρ. Αντίστοιχα στο Ισραήλ, με δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες, η παραγωγή /στρ. είναι στα 1290 ευρώ. Στην Ελλάδα με 40000 τ.χ. φυσικούς βοσκότοπους ο κτηνοτροφικός τομέας φθίνει ενώ αυξάνονται σημαντικά οι εισαγωγές.
Η διαφορά βρίσκεται καθαρά στο επιχειρηματικό περιβάλλον στο οποίο επιχειρεί ο Έλληνας αγρότης και κάθε επενδυτής στον αγροδιατροφικό τομέα με αντίστοιχο περιβάλλον άλλων χωρών. Στην Ελλάδα έτσι αποδεικνύεται ότι επικρατεί ένα απαρχαιωμένο οργανόγραμμα και σκεπτικό του αρμόδιου υπουργείου κομμένο και ραμένο στις ανάγκες του δημοσιονομικού κατεστημένου και αντί να επικρατούν προτάσεις και λύσεις και συγκεκριμένες στρατηγικές, ακούγονται ανοησίες. Ετσι καθηλώνεται οποαδήποτε προσπάθεια για σωστή επιχειρηματική δραστηριότητα και η αγροτική οικονομία συρρικνώνεται συνεχώς. Υπεύθυνοι για όλα αυτά η κυβέρνηση και τα κόμματα εξουσίας αφού φαίνεται ότι δυσκολεύονται να κινηθούν δραστικά στο υπάρχον πολιτικό πλαίσιο.
Όμως το χειρότερο είναι ότι η απαξίωση αυτή έχει οδηγηθεί ως τη βάση. Και εννοώ ότι το πολιτικό σύστημα διαφορετικά εφαρμόζεται π.χ. στην Ισπανία και διαφορετικά στην Ελλάδα. Ο πρόεδρος της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών στην Ισπανία είναι δημοτικός σύμβουλος και εκλέγεται κάθε 4 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι οι Δήμοι παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην τοπική οικονομία. Είναι δηλ. θεσμός η συμμετοχή της πολιτείας στην οικονονική ανάπτυξη του κάθε τόπου, προσπαθώντας να δημιουργήσει και να διευκολύνει την τοπική ανάπτυξη δίνοντας ουσιαστικές προτάσεις και λύσεις επί της ουσίας.
Βέβαια για να γίνει αυτό πρέπει να μετρήσεις τι έχεις στα χέρια σου, σαν δημόσιος άρχοντας και να προσαρμόσεις την πολιτική σου με τέτοιο σκεπτικό για να συνδυαστεί η αγροτική ανάπτυξη με την τουριστική ανάπτυξη. Όπως π.χ. στη Γαλλία όπου το 50% των εσόδων των αγροτικών επιχειρήσεων προέρχονται απο αγροτουρισμό όπου οι επισκέπτες συμμετέχουν στην παραγωγική διαδικασία, παράλληλα με το τουριστικό ενδιαφέρον, αναβαθμίζοντας την τοπική μας νοοτροπία στον τόπο τους. Διαφορετικά η συζήτηση περί Μεσογειακής πολιτικής είναι ένα ακόμα πυροτέχνημα αυτοθαυμασμού και άγνοιας της πραγματικότητας.
Στο Δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης, σε ένα μαγικό μέρος, υπάρχει ο Δενδροκομικός Σταθμός Ξυλοκάστρου. Αμφιβάλλω αν κάποιος από του υποψήφιους δημοτικούς άρχοντες γνωρίζει τί είναι αυτό και τί δουλειά γίνεται εκεί μέσα. Στη μια πλευρά υπάρχει και λειτουργεί από την 10ετία του 80 ένα από τα τρία κρατικά Ινστιτούτα αναλύσεων εδάφους νερού και φύλλων, αφού η περιοχή επιλέχτηκε και τελικά με τεράστιες προσπάθειες έγινε εδώ κια εξυπηρετεί την Πελοπόννησο, Δ. Στερεά, Ηπειρο και Ιόνια νησιά. Σήμερα είναι γνωστό παγκόσμια για τη δουλειά και την εγκυρότητα των αναλύσεών του, κάνοντας αναλύσεις δειγμάτων και από άλλες χώρες. Είναι το γνωστό σε όλους Π.Ε.Γ.Ε.Α.Λ.
Στο χώρο αυτό ακόμη διατηρείται, κάτω από ειδικές συνθήκες, το μοναδικό στην Ελλάδα γενετικό υλικό εσπεριδοειδών. Το πιστοποιημένο αυτό υλικό προήλθε από την Κύπρο και μετά από μικρή παραμονή του στον Δ. Σ. Πόρου ήρθε στο Ξυλόκαστρο, αφού κρίθηκε ο χώρος κατάλληλος για τη φιλοξενία και διατήρηση του γενετικού υλικού. Σε άλλες χώρες βέβαια το αντίστοιχο υλικό είναι χώρος απόλυτης επισκεψιμότητας, χώρος σεμιναρίων, Πανεπιστημιακών μελετών, συνεδρίων και ημερίδων βοηθώντας ουσιαστικά την τουριστική ανάπτυξη. Παράλληλα δίνει προστιθέμενη ταυτότητα στο Δήμο μας με παγκόσμια αναγνώριση. Επίσης είναι το βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη και την παραγωγή πιστοποιημένου υλικού, αφού το μοντέλο της τυχαίας λειτουργίας φυτωριακών επιχειρήσεων, με την απουσία μητρικού υλικού ανήκει στο παρελθόν.
Τέλος είναι απορίας άξιο άνθρωποι και συμπολίτες μας που διεκδικούν θέση στα κοινά να αγνοούν επί της ουσίας την πραγματική διέξοδο για ανάπτυξη και να αγνοούν επίσης την τοπική δυναμική και να υπερισχύουν φωνές περί ιδιωτικών επενδύσεων που θα αναβαθμίσουν τον τόπο με ιδιωτικά κεφάλαια, τα οποία πρώτα θα έχουν ίδιο όφελος. Αν δεν υπάρχει τέτοιο σκεπτικό εδώ πως μπορεί να υπάρχει διαφορετικό σκεπτικό για ανεμογεννήτριες κ.λ.π. χωρίς τεκμηρίωση. Τα πάντα για το κέρδος έφεραν τη πατρίδα μας ως εδώ, να στέκεται δηλαδή με δεκανίκια.

Σας αφιερώνω ένα στίχο από ένα ποίημα του Κ. Πετρίτη

Όσο το μπόι σου αγνοείς
τόσο θα γονατίζεις. Με ψέμματα και χωρατά πατρίδα δεν ορίζεις.