Το τελευταίο διάστημα έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος ανακοινώσεων και ανυπόγραφων δημοσιευμάτων με αφορμή τη μετατροπή της Κοινοπραξίας του Καζίνο σε Ανώνυμη Εταιρεία και την υπαγωγή του στο άρθρο 106, δηλ. συμφωνία ρύθμισης οφειλών. Δημοσιεύματα για δήθεν καταστροφή της πόλης του Λουτρακίου, αλλά και ωμοί εκβιασμοί προς τους εργαζόμενους για παύση πληρωμών και απολύσεις.

Στον καπιταλισμό η αστική τάξη, τα μονοπώλια, οι μεγάλες εταιρείες, έχουν ισχυρούς ανταγωνισμούς και συγκρούσεις που εκφράζονται με διάφορους τρόπους σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Βέβαια ενώνονται απέναντι στην εργατική τάξη. Στην επίθεση στους μισθούς και τα μεροκάματα, στις εργασιακές σχέσεις, στο δικαίωμα των εργαζόμενων στη μόρφωση, στη δωρεάν – δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Τέτοιοι ανταγωνισμοί εκφράζονται και στην περίπτωση του Καζίνο Λουτρακίου. Σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων όπως με το καζίνο της Πάρνηθας ή με τα καζίνο που φημολογείται πως θα εγκατασταθούν στο Ελληνικό. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν οι αγωνίες της διοίκησης του Καζίνο έχουν καμία σχέση με τις αγωνίες των εργαζομένων, αλλά και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της περιοχής.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στα ψευτοδιλλήματα, να μην πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου επιχειρηματικού σχεδίου. Ανάλογα και την οικονομική συγκυρία, προκρίνεται εκείνο το σχέδιο που εξασφαλίζει και αυξάνει τα κέρδη των μετόχων. Και φυσικά δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και του λαού συνολικότερα. Να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς. Να προχωρήσουν με μόνο γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα.

Θυμίζουμε πως όλο το προηγούμενο διάστημα που τα τυχερά παιχνίδια ως επιχειρηματική δραστηριότητα, ανθούσε και υπερφαλάγγιζε πολλούς οικονομικούς κλάδους στη χώρα μας, και μειώσεις μισθών είχαμε και απολύσεις. Ας θυμηθούν οι εργαζόμενοι και τα μικρομάγαζα του Λουτρακίου όταν όλοι υπόσχονταν «χρυσοφόρες επενδύσεις» με την εγκατάσταση του Καζίνο, πόσες οικογένειες ξετινάχτηκαν από την επιδημία των τυχερών παιχνιδιών.

Αυτή είναι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται. Επιτυγχάνεται μέσα από το ξεζούμισμα της εργατικής οικογένειας, μέσα από τους μισθούς πείνας, την ανεργία και τις άθλιες παροχές υγείας ώστε να αυξάνουν τα κέρδη τους.

Οι εργαζόμενοι του Καζίνο σε συμμαχία με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα της περιοχής, να απαιτήσουν να δοθούν όλα τα δεδουλευμένα, να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας, να μη χαθεί κανένα εργασιακό δικαίωμα, αλλά και να προστατευθεί η περιουσία του δήμου γιατί είναι λαϊκή περιουσία που την έχει ακριβοπληρώσει ο λαός τόσα χρόνια μέσα από τα χαράτσια, τα ακριβά δημοτικά τέλη.

Να οργανώσουν την πάλη τους για να ανοίξει ο δρόμος ώστε να κατακτήσουν τη δική τους εξουσία, που θα τους απαλλάξει οριστικά από το φόβο της απόλυσης και την κακοπληρωμένη εργασία. Που θα έχει στο επίκεντρο την κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Που θα σχεδιάζει κεντρικά την οικονομία, με εργατικό έλεγχο. Για αυτή την ανάπτυξη αξίζει και η μεγαλύτερη θυσία.