Η αφύπνιση και η ενημέρωση των πολιτών για την αξία των υγροτόπων τόσο στο περιβάλλον όσο και στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας επιδιώκεται κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου από ποικίλους οργανισμούς και περιβαλλοντικές οργανώσεις. Κι αυτό γιατί η 2α Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων.   

Την ημέρα εκείνη το 1971 υπογράφηκε στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν η διεθνής σύμβαση για την προστασία των υγροτόπων. Η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση Ραμσάρ το 1974 και σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης, η χώρα οφείλει να προστατεύσει το σύνολο των υγροτόπων που βρίσκονται στην επικράτειά της και όχι μόνο αυτούς που χαρακτηρίζονται ως διεθνούς σημασίας.

Όπως ορίζει η “Σύμβαση για τους Υγροτόπους Διεθνούς Σημασίας ως Ενδιαιτήματος Υδροβίων Πουλιών”, η Σύμβαση Ραμσάρ δηλαδή, ο ορισμός των υγροτόπων διατυπώνεται ως εξής: “υγρότοποι είναι οι φυσικές ή τεχνητές περιοχές αποτελούμενες από έλη με ποώδη βλάστηση, από μη αποκλειστικώς ομβροδίαιτα έλη με τυρφώδες υπόστρωμα , από τυρφώδεις γαίες ή από νερό. Οι περιοχές αυτές είναι μονίμως ή προσωρινώς κατακλυζόμενες με νερό το οποίο είναι στάσιμο ή ρέον, γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό και περιλαμβάνουν επίσης εκείνες που καλύπτονται από θαλασσινό νερό το βάθος του οποίου κατά τη ρηχία δεν υπερβαίνει τα έξι μέτρα”. Κατά την ίδια σύμβαση στους υγροτόπους μπορούν να περιλαμβάνονται και οι “παρόχθιες ή παράκτιες ζώνες που γειτονεύουν με υγροτόπους ή με νησιά ή με θαλάσσιες υδατοσυλλογές, που έχουν βάθος μεγαλύτερο από έξι μέτρα κατά τη ρηχία αλλά βρίσκονται μέσα στα όρια του υγροτόπου όπως αυτός καθορίζεται ανωτέρω”.

Η Ελλάδα έχει σήμερα περισσότερους από 400 μικρούς και μεγάλους υγροτόπους συνολικού εμβαδού πάνω από 2 εκατομμύρια στρέμματα, οι 10 απ’ τους οποίους προστατεύονται µέσω της Σύµβασης Ραµσάρ. Επίσης έχουν καταγραφεί πάνω από 800 υγρότοποι (πάνω από 1 στρέμμα ο καθένας) στη νησιωτική Ελλάδα.

Ένας από τους πιο σημαντικούς υγροτόπους της Πελοποννήσου  είναι η Στυμφαλία του Δήμου Σικυωνίων. Η λίμνη Στυμφαλία θεωρείται o νοτιότερος ορεινός υγροβιότοπος των Βαλκανίων και είναι ενταγμένη στο  Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών Natura 2000 Ειδική Ζώνη Διατήρησης (ΕΖΔ/ SAC) και Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ/ SPA), λόγω της Ευρωπαϊκής σημασίας οικοσυστημάτων και ορνιθοπανίδας που φιλοξενεί. Στη λίμνη και στη γύρω περιοχή έχουν καταγραφεί 170 είδη πτηνών (φωλεάζοντα, σταθμεύοντα κατά τη μετανάστευση, διαχειμάζοντα).

Βαλτόπαπια : Το είδος φωλιάζει σπάνια στη νότια Ελλάδα, οπότε η παρουσία του στη Στυμφαλία είναι πολύ σημαντική. Η Βαλτόπαπια αποτελεί είδος που συνέβαλε στον χαρακτηρισμό της συγκεκριμένης περιοχής Natura 2000. 

Πορφυροτσικνιάς : Από τα πιο μεγάλα και εντυπωσιακά είδη ερωδιών, φωλιάζει σε λίγους υγρότοπους και η Στυμφαλία είναι ο νοτιότερος πανευρωπαϊκά υγρότοπος όπου απαντά το είδος. Μικροτσικνιάς Είναι το μικρότερο είδος ερωδιού. Απειλείται από τη συρρίκνωση και την αλλοίωση των υγροτόπων γλυκού νερού.

Οι υγρότοποι είναι χρήσιμοι διότι :

Δίνουν νερό για ύδρευση και άρδευση.
Εμπλουτίζουν τους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες.
Προστατεύουν από πλημμύρες.
Ενεργούν ως φίλτρα καθαρισμού ρύπων.
Μειώνουν τις ζημίες από παγετούς και καύσωνες.
Παράγουν αλιεύματα.
Συντηρούν θηράματα.
Δίνουν πλούσια τροφή σε αγροτικά ζώα.
Παρέχουν ευκαιρίες για αναψυχή, άθληση. ,οικολογικό τουρισμό, εκπαίδευση και έρευνα.
Είναι συνδεδεμένοι με την ιστορία, τη μυθολογία και την πολιτιστική παράδοση.