Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

γράφει η Μαρία Β. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ

 

«Πέτρο», φώναξε η Μάγδα, «ξέχασα τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου, μου τα πετάς σε παρακαλώ». Ο Πέτρος βγήκε στο μπαλκόνι, της τα πέταξε και στάθηκε για λίγο να την κοιτά.  Η Μάγδα μπήκε στο αυτοκίνητο, άνοιξε το παράθυρο και του φώναξε. «Μη ξεχνάς να ……

Η συγγραφέας χάιδεψε το γάτο που κοιμόταν στα πόδια της. Η φράση περίμενε ανυπόμονα από αυτή να της δώσει ένα τέλος. Το σκουπιδιάρικο είχε ξεκινήσει το πρωινό δρομολόγιό του. Η συγγραφέας ξεφύλλισε τις προηγούμενες σελίδες του χειρόγραφου της και αναπόλησε τη ζωή των ηρώων της. Πρόσεξε πάλι τις τελείες του κειμένου, που ανταποκρίθηκαν στο σταμάτημα της φωνής τους, που σημάδεψαν τις πολλά υποσχόμενες καινούριες αρχές του έρωτά τους. Ήταν και τα κόμματα εκεί, που έδωσαν την ευκαιρία για μια αναπνοή στη σχέση τους, που όρισαν τους ολιγοήμερους χωρισμούς τους, που συνέδεσαν τα επίθετα που χρησιμοποίησαν ο ένας για τον άλλον στους τσακωμούς τους, που μπήκαν ανάμεσα στις αντιθέσεις τους.  Εντόπισε μετά τα ερωτηματικά, που τέθηκαν εκφράζοντας την αμφιβολία τους, που επιζήτησαν απάντηση στα ανυπόμονα γιατί τους. Κι’ ύστερα είδε και τα θαυμαστικά που συνέβαλαν στην έκφραση της χαράς τους, του φόβου τους, του πάθους τους, της ειρωνείας τους.  Σταμάτησε λίγο στις παρενθέσεις, ενθυμούμενη πόσα λόγια προστατεύτηκαν στην αγκαλιά τους ή πόσες κρυφές σκέψεις απομονώθηκαν σε αυτές τις μικρές σπηλιές.  Μια μικρή παρέα από τρεις τελείες, τα αποσιωπητικά, άφηναν τις φράσεις τους ατελείωτες άλλες φορές από συγκίνηση, άλλες από ντροπή, απειλή και κάποιες φορές από περιφρόνηση. Ανά δύο, τα εισαγωγικά, φοβούμενα τη μοναξιά, έκλειναν λόγια φίλων τους, συναδέλφων τους, έμπαιναν στις μικρές ιστορίες που διηγούνταν ο ένας στον άλλον εκείνες τις σκληρές ώρες της πλήξης τους.

Ξημέρωσε.

Το ασανσέρ της πολυκατοικίας ξεκίνησε τα δρομολόγιά του.

Ένιωσε έτοιμη για το τέλος.

Τοποθέτησε με προσοχή τα τελευταία λόγια της Μάγδας πριν τον χωρισμό της με τον Πέτρο.

Με τη πένα της σημάδεψε το χαρτί και τελείωσε τη φράση της με μία τελεία.

Το χαρτί ρούφηξε το μελάνι και σχημάτισε λεπτές ακτίνες γύρω από την κουκίδα της τελείας.

Ένας μικροσκοπικός μαύρος ήλιος σχηματίσθηκε.

Ήταν η τελεία του τέλους.

Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Google+ Linkedin