Να που ο Κικίλιας λέει και αλήθειες: «Δεν είμαστε Σοβιετία εδώ πέρα! Η επίταξη αποζημιώνεται παντού»
Την ώρα που δεκάδες φωνές γιατρών και υγειονομικών χτυπάν καμπανάκι κινδύνου για το σύστημα δημόσιας υγείας, λέγοντας πως φτάνει στα όριά του, ο υπουργός Υγείας ζει στο δικό του παράλληλο σύμπαν, όπου «το σύστημα υγείας είναι όρθιο» –ενώ κοντεύει να γονατίσει– και οι ΜΕΘ αυξάνονται με γεωμετρικό ρυθμό, ενώ κοντεύουν να εξαντληθούν.
Έκρυψε τις ευθύνες της κυβέρνησης πίσω από τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των υγειονομικών, την ανιδιοτελή και εθελοντική πολλές φορές προσφορά τους.
Ενώ ξέπλυνε τα κοράκια του ιδιωτικού τομέα, λέγοντας πως υπάρχει «αγαστή συνεργασία με τους περισσότερους», παρουσιάζοντας τις ιδιωτικές κλινικές σχεδόν σαν ανιδιοτελή, φιλανθρωπικά ιδρύματα, με κοινωνική προσφορά…
Και όταν τέθηκε το ζήτημα των επιτάξεων και γιατί αυτές δεν προχωρούν πιο γρήγορα, έβγαλε στη φόρα το ιδεολογικό στίγμα του σκληρού νεοφιλελεύθερου, που ξιφουλκεί ενάντια στους μπολσεβίκους…
«Δεν είμαστε Σοβιετία εδώ πέρα, να επιτάσσουμε οριζόντια όλη τη χώρα Όταν πρέπει, εκεί που πρέπει. Οι πιο πολλοί συνεργάζονται. Όταν δε γίνεται συναινετικά, κάνουμε αυτό που πρέπει».
Προς το παρόν το «αυτό που πρέπει» στην πράξη μεταφράζεται σε παζάρια και συμφωνίες με τα κοράκια των ιδιωτικών κλινικών, που κάνουν ευρώ τα μάτια τους, ενώ δεκάδες συμπολίτες μας πεθαίνουν καθημερινά.
Λίγο αργότερα έδωσε και διευκρινίσεις, «γκρεμίζοντας» έναν ακόμα «μύθο-κάστρο», όπως είπε ο ίδιος.
«Ας πέσει άλλος ένας μύθος-κάστρο. Η επίταξη αποζημιώνεται, παντού. Επιτάσσεις και αποζημιώνεις και τις κλινικές και το προσωπικό».
Παντού, εκτός από τις… «Σοβιετίες» να υποθέσουμε.
Τελικά, από τρελό και από ψηλό, μαθαίνεις την αλήθεια.
Ας ανακεφαλαιώσουμε:
— Στην Ελλάδα της “ανάπτυξης”, επίταξη σημαίνει αποζημίωση. Με άλλα λόγια ενοικίαση.
— Ο μόνος «μύθος-κάστρο» που καταρρέει είναι ο κλασικός φιλελεύθερος μύθος για την Ελλάδα που είναι:
«Η τελευταία Σοβιετία της Ευρώπης και μία από τις τελευταίες στον κόσμο».
Στη χώρα μας τα κέρδη των κλινικαρχών μπαίνουν πάνω από τις ανθρώπινες ζωές.
— Μακάρι να ήμασταν μια Σοβιετία.
Σε αυτή την περίπτωση, το Σύστημα Υγείας θα ήταν όντως θωρακισμένο και η ανθρώπινη ζωή απόλυτη προτεραιότητα, όπως δείχνει π.χ. η Κούβα παρά το ιμπεριαλιστικό εμπάργκο που την έχει γονατίσει.
Επίσης, ο κεντρικός σχεδιασμός θα έδινε πολύ διαφορετικές δυνατότητες για την αποτελεσματική καταπολέμηση της διασποράς του ιού, όπως έγινε π.χ. ακόμα και στην Κίνα με τα όποια σοσιαλιστικά κατάλοιπα.
Μακάρι να ήμασταν Σοβιετία, κ. Κικίλια…
Να που ο Κικίλιας λέει και αλήθειες: «Δεν είμαστε Σοβιετία εδώ πέρα! Η επίταξη αποζημιώνεται παντού»