19η Μαΐου 2022: 103 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων

19η Μαΐου 2022: 103 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων

Μέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων σήμερα, έναν αιώνα και πλέον από τον βάρβαρο ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου, με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, περίπου 350.000, και πάνω από 1 εκατομμύριο εκτοπισμένους, που οδηγήθηκαν στην προσφυγιά.

Στις 19/5/1919 οι νεότουρκοι του κεμαλικού καθεστώτος ολοκλήρωσαν το σχέδιο της κεμαλικής βαρβαρότητας στο διάστημα 1916 – 1923 ,όπου διαπράχθηκε συνειδητά και στυγνά η γενοκτονία του Ποντιακού ελληνισμού και ο βάρβαρος ξεριζωμός ενός ολόκληρου λαού από τις εστίες του Εύξεινου Πόντου, όπου ένας πολιτισμός που διατήρησε την αρχαία ελληνική γλώσσα του πάνω από 3.000 χρόνια, υπέστη μια από τις εγκληματικότερες ενέργειες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.
Η εξόντωση του Ποντιακού ελληνισμού, που αποτελούσαν ισχυρότατο πόλο εμπορικής και πολιτιστικής ανάπτυξης στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου, αλλά και των άλλων μη τουρκικών εθνοτήτων, όπως οι Αρμένιοι κλπ., από τους νεότουρκους αρχικά και στη συνέχεια από τον Κεμάλ, είχε τη συναίνεση των ευρωπαϊκών κρατών της τότε εποχής και ειδικότερα του αναπτυσσόμενου γερμανικού κεφαλαίου, το οποίο προσπαθούσε να διεισδύσει οικονομικά στην ευρύτερη περιοχή των ορίων της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η γενοκτονία και ο εξανδραποδισμός των Ποντίων έγινε στη βάση του τουρκικού εθνικισμού των νεότουρκων και της ιδεολογικής ομπρέλας του παντουρκισμού του κεμαλικού καθεστώτος, σύμφωνα με την οποία στη θέση της ανοιχτής κοινωνίας των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Μαρωνιτών, των Κούρδων κλπ., η οποία είχε εγκαθιδρυθεί πριν από την επανάσταση των νεότουρκων το 1908, έπρεπε να αναδειχτεί και να επιβληθεί με «σιδερένιο» τρόπο μόνο το τουρκικό στοιχείο. Η εφαρμογή στην πράξη του νέου αυτού τουρκικού εθνικισμού, ο οποίος είχε τη στήριξη των δυτικών ηγεσιών, αποτέλεσε τον πυρήνα και την αιτία αυτής της εφιαλτικής ανθρώπινης τραγωδίας που εξελίχθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.
Απέναντι σ’ αυτά τα άγρια εγκλήματα και στον ηρωικό αγώνα των Ελλήνων του Πόντου, οι οποίοι προσπάθησαν να περισώσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους και τον πολιτισμό τους, η εξαρτημένη ελληνική αστική τάξη και οι πολιτικοί εκφραστές της τότε εποχής φέρει τεράστια ευθύνη, αφού δεν παρείχε καμία βοήθεια για την ενίσχυση του αντάρτικου κινήματος του Πόντου και τη δημιουργία ενός νέου μετώπου στα νώτα του Κεμάλ, που ενδεχόμενος να αποτελούσε καταλυτικό στοιχείο ακόμα και για τη μη επέλευση της Μικρασιατικής καταστροφής.

Η περίπτωση του δράματος του ολοκαυτώματος του Ποντιακού ελληνισμού απεικονίζει ανάγλυφα τις δύο κυρίαρχες συνιστώσες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, όπως με έξοχο τρόπο προσδιορίζει ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων ιστορικών Νικόλαος Σβορώνος. Από τη μια μεριά ο αντιστασιακός χαρακτήρας των Ελλήνων και από την άλλη η απουσία εθνικής συνείδησης στη νόθα και εξαρτημένη ελληνική αστική τάξη και των πολιτικών εκφραστών της.

Η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε την ποντιακή γενοκτονία το 1994 , κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, και ανακήρυξε την 19η Μαΐου ως «Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο». Η ποντιακή γενοκτονία έχει οριστεί και αναγνωριστεί από τη Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS), ενώ έχει τύχει αναγνώρισης και από αρκετές διεθνείς οργανώσεις και φορείς.

Google+ Linkedin