Ούτε η εθνική τραγωδία των Τεμπών δεν φαίνεται ικανή να πτοήσει την πίστη της κυβέρνησης Μητσοτάκης στο δόγμα της ιδιωτικοποίησης των πάντων, καθώς Μέγαρο Μαξίμου και Υπουργείο Ενέργειας κάνουν με πολυνομοσχέδιο-εξπρές το πρώτο βήμα για την ιδιωτικοποίηση του νερού και ενώ έχουν προηγηθεί τρεις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον δημόσιο χαρακτήρα της ΕΥΔΑΠ.

Έτσι, εν μέσω εθνικού πένθους για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη το Υπουργείο Ενέργειας κατέβασε άρον-άρον νομοσχέδιο 263 άρθρων και 357 σελίδων που έχει τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής ».

Το νομοσχέδιο ισχυροποιεί την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, τη γνωστή ΡΑΕ η οποία στο εξής μετονομάζεται σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, και ταυτόχρονα διευρύνεται το αντικείμενό της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής.

Το νομοσχέδιο ενώνει τρία επιμέρους νομοσχέδια, ρυθμίζει το καθεστώς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και αναδιατάσσει την διαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας. Συγκεκριμένα, περνούν αρμοδιότητες από Δήμους και την Εθνική Επιτροπή Υδάτων σε μια ανεξάρτητη αρχή και το Υπουργείο. Με το νομοσχέδιο καταργείται η Εθνική Επιτροπή Υδάτων, και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας γίνεται ο βασικός ρυθμιστής της πολιτικής για την προστασία και διαχείριση των υδάτων.

Την αντίθεσή της στην υπαγωγή των ΔΕΥΑ στη ΡΑΕ, εξέφρασε με σχετική ανακοίνωση η Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης της χώρας.

Η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. θεωρεί ότι η σχεδιαζόμενη αυτή ρύθμιση αποτελεί μία πολύ αρνητική θεσμική εξέλιξη για τον τομέα παροχής υπηρεσιών ύδατος συνεπώς και για τις Δ.Ε.Υ.Α.

Κι αυτό διότι η υπαγωγή των υπηρεσιών ύδατος στη Ρ.Α.Α.Ε.Υ. δεν συνάδει με την υφιστάμενη κατάσταση του τομέα υπηρεσιών ύδατος της χώρας μας, αφού στον τομέα υπηρεσιών ύδατος δεν υπάρχει ανταγωνιστικό πεδίο, με άλλα λόγια δεν υπάρχει αγορά όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της ενέργειας, την οποία πρέπει να εποπτεύσει, να ελέγξει και να ρυθμίσει μια Ρυθμιστική Αρχή προκειμένου να τηρηθούν οι κανόνες ανταγωνισμού σύμφωνα με το εθνικό και το ενωσιακό δίκαιο, και να προστατευθούν οι καταναλωτές.

Ειδικότερα και σε ό,τι αφορά στις Δ.Ε.Υ.Α. πρόκειται για κοινωφελείς και μη κερδοσκοπικές δημοτικές επιχειρήσεις που δρουν μονοπωλιακά στην περιοχή αρμοδιότητάς τους δηλ. στον οικείο Δήμο σύμφωνα με το θεσμικό τους πλαίσιο (ν. 1069/80) όπως αυτό ισχύει σήμερα. Για το θέμα αυτό εξάλλου υπάρχει και πρόσφατη νομολογία όπως η Απόφαση 5/2022 της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου.

Για τον λόγο αυτό δημιουργείται έντονη ανησυχία, αλλά και η υποψία ότι με τη θέσπιση της Ρ.Α.Α.Ε.Υ. σχεδιάζονται παρεμβάσεις στον τομέα υπηρεσιών ύδατος που θα οδηγήσουν στην ιδιωτικοποίηση των Δ.Ε.Υ.Α. και μάλιστα σε αντίθεση με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ υπέρ της δημόσιας διαχείρισης του νερού (190/2022, 191/2022 της Ολομέλειας και 1886/2022 του Δ’ τμήματος του ΣτΕ).