Το νερό αποτελούσε ανέκαθεν το πιο κυρίαρχο στοιχείο της φύσης καθώς και το επίκεντρο τόσο της ζωή όσο και της εξέλιξης του ανθρώπου. Είναι ένα από τα τέσσερα βασικά στοιχεία για τον Αριστοτέλη. Ο Θαλής ο Μιλήσιος το χαρακτηρίζει ως «νερό αρχή των πάντων» και υπάρχουν καταγραφές για τη λατρεία του ως θεότητα αλλά και ως μέσο εξαγνισμού.

Στις μέρες μας , το έργο υδροδότησης της κοσμοπολίτικης πόλης και των γύρω χωριών , από την μυθική λίμνη του Ηρακλή , ο δήμαρχος δεν χορταίνει να το διαφημίζει ως την πιο διακεκριμένη πηγή «αγιάσματος» και λογικό είναι να κατέχει το σκήπτρο του εξαγνισμού, πλάι στο γνωστό λιβάνι…όσο  και αν κάποιοι μούφα κουλτουριάρηδες και άθρησκοι , που καταγράμμα  υπηρετούν τον δικό τους θεό της Bayer  και ταυτίζουν το ίδιον συμφέρον με το δημόσιο , προσπαθούν εν ονόματι της “κοινής γνώμης”  να το αποδημήσουν.

Βέβαια, όπως παραστατικά έλεγε και ο Τζιμάκος : η “κοινή γνώμη” είναι μια κοινή, μια πόρνη, μια παλιογυναίκα τρυφερή,μια κατσαρίδα, μια εφημερίδα (ηλεκτρονική) που γράφει ραβασάκια σ’ όποιον βρει…τόσο για το νερό – άγιασμα από την μυθική λίμνη του Ηρακλή όσο και για το νερό του πάνω χωριού , που έχει χαρακτηριστεί ως μη πόσιμο και όλοι οι κάτοικοι εδώ και χρόνια το χρησιμοποιούν για άλλες οικιακές δραστηριότητες και σημεία υδατικής χρήσης.

Αυτό λοιπόν το νερό , του πάνω χωριού , κάποιοι μούφα κουλτουριάρηδες το είδαν σαν ευκαιρία να «φωτογραφίσουν» τον δήμαρχο ως… Εχθρό του Λαού !

Τι και αν  αυτή η προβοκάτσια θα μπορούσε να διασύρει ολόκληρη την περιοχή στο πανελλήνιο…και θα έδινε την ευκαιρία στον καθε «Παπαχλιμίντζουρα» (που θα έλεγε και η Λιάνα) να βγει στα κάγκελα της ΕΡΤ  – εν είδει τηλεοπτικού ανακριτή –  και ως άλλος Ηρακλής Πουαρώ να προσπαθεί να μας πείσει ότι η ποιότητα του νερού τον Μάρτη αποτυπώνεται στις εργαστηριακές εξετάσεις που γίνονται τον Δεκέμβρη !

Προφανώς  θα ήταν περιττό να υπενθυμιστεί στον «Παπαχλιμίντζουρα» ότι ο οποιοσδήποτε έλεγχος της ποιότητας του νερού που φτάνει στην βρύση μας καθορίζεται από πολλούς παράγοντες και μπορεί να επηρεαστεί από μέρα σε μέρα…

Έτσι κι αλλιώς και η  «παπαχλιμιντζουριάζουσα» ετυμηγορία ενδέχεται να ετεροκαθορίστηκε από άλλους παράγοντες ή να επηρεάστηκε από κάποιο «πεσκέσι» που πιθανόν να εστάλει  από την επαρχία.

Οπότε τι νόημα θα είχε να του πει κάποιος ότι  οι εργαστηριακές εξετάσεις  στο νερό  δεν αποτελούν τη μόνη βάση για να γίνει αποδεκτή ή να απορριφθεί μια ύδρευση, αν δεν επιβεβαιώνονται από τα πορίσματα της υγειονομικής αναγνώρισης , που επιτρέπει την επισήμανση των υπαρκτών και ακόμη δυνητικών κινδύνων;

Ή

Ότι τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων και ιδιαίτερα των μικροβιολογικών, ερμηνεύονται πάντα υπό το φως των παρατηρήσεων της υγειονομικής αναγνώρισης της περιοχής υδροληψίας, για την οποία η εργαστηριακή εξέταση αποτελεί συμπληρωματικό και όχι αποφασιστικό στοιχείο;

Συμπερασματικά , λοιπόν , είναι σαφές πως όσο απαραίτητη για την δημόσια υγεία είναι η υγειονομική αναγνώριση των διαφόρων τμημάτων του συστήματος ύδρευσης και του τρόπου λειτουργίας του σε συνδυασμό με λήψη δειγμάτων νερού για εργαστηριακή εξέταση…

Άλλο τόσο απαραίτητη είναι και η αξιολόγηση για το κάθε τι που μπορεί να λέει ο κάθε κρατικοδίαιτος «Παπαχλιμίντζουρας»  σε συνδυασμό με την εγνωσμένη «ικανότητά » του να χειροκροτά και στον ύπνο του την κυβέρνηση ή να χυδαιολογεί σε βάρος ανθρώπων που δίνουν μάχη με τον κορονοϊό στην πρώτη γραμμή μέσα στα νοσοκομεία αναφοράς.