Πενηνταδύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την πλέον πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία στην Ελλάδα , που έγινε  στο Δερβένι Κορινθίας και στοίχισε τη ζωή σε 34 επιβαίνοντες ,ενώ τραυματίστηκαν και άλλοι 150 επιβάτες…

Τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 1968 δύο αμαξοστοιχίες ασφυκτικά γεμάτες από ψηφοφόρους –  ετεροδημότες , που είχαν πάει στις πατρίδες τους να ψηφίσουν στο χουντικό «δημοψήφισμα» της 29ης Σεπτεμβρίου για την έγκριση του νέου Συντάγματος , ξεκίνησαν από την Κυπαρισσία για την Αθήνα με μιάμιση ώρα διαφορά μεταξύ τους.

Στις 15.15 η ταχεία αμαξοστοιχία 304  αναχώρησε από την Πάτρα και στις 18.20 περίπου βρισκόταν ένα χιλιόμετρο μετά από το Δερβένι. Η αμαξοστοιχία αυτή ήταν σταματούσε σε όλους τους σταθμούς.

Η δεύτερη αμαξοστοιχία ξεκίνησε από την Πάτρα στις 16.24. Ήταν η υπερταχεία 306 που σταματούσε μόνο στους μεγάλους σταθμούς.

Ενώ λοιπόν η αμαξοστοιχία 304 έφτασε στον σταθμό του Δερβενίου και αφού πήρε επιβάτες συνέχισε το δρομολόγιο της…

Ξαφνικά λίγα μέτρα μετά κάποιος τράβηξε τον μοχλό του σήματος κινδύνου. Ο μηχανοδηγός ελάττωσε ταχύτητα και το τρένο ακινητοποιήθηκε.

Ποιος όμως ‘’τράβηξε’’ το σήμα κινδύνου;

Σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής οι πιθανοί λόγοι που έκαναν το προπορευόμενο τρένο να σταματήσει έμοιαζαν αμέτρητοι. «Σ’ ένα βαγόνι ελιποθύμησε ένας ναύτης, οπότε μια γυναίκα πανικόβλητη ετράβηξε την πέδην του σήματος κινδύνου», «Εσημειώθη αιφνιδίως λιποθυμία μιας γραίας και ένας εκ των επιβατών έσυρε την λαβήν του κινδύνου» ήταν κάποιες από τις θεωρίες των τοπικών εφημερίδων το επόμενο πρωί. Ουσιαστικά όμως κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι η πραγματικότητα από όλα αυτά.

Όπως και να ‘χει ,η αμαξοστοιχία 304 σταμάτησε. Οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι κατέβηκαν και αφού τοποθέτησαν προειδοποιητικό σήμα στο πίσω μέρος του τρένου για να ενημερώσουν τον μηχανοδηγό της 306 ,προσπάθησαν να δουν τι ακριβώς είχε γίνει με το σήμα κινδύνου.

Στο μεταξύ η αμαξοστοιχία 306 πλησίαζε. Μαζί με τον μηχανοδηγό και τον βοηθό του στον χώρο της μηχανής βρισκόταν ένας ακόμη μηχανοδηγός, που είχε ανεβεί στην Πάτρα, και ο οποίος , αν και αδειούχος ,ανέλαβε να οδηγήσει το τρένο για να ξεκουράσει τον συνάδελφό του καθώς και ένας ακόμα σιδηροδρομικός.

Όπως έγραψε η εφημερίδα ‘’Πελοπόννησος’’ οι 4 σιδηροδρομικοί είχαν πιάσει την κουβέντα και η 306 κινούνταν με ταχύτητα μεγαλύτερη των 50 χιλιομέτρων. Έτσι ήταν αναμενόμενο να μην δουν το προειδοποιητικό σήμα που είχαν τοποθετήσει οι αρμόδιοι της 304. Όταν οι μηχανοδηγοί της 306 αντιλήφθηκαν την ακινητοποιημένη αμαξοστοιχία ήταν πολύ αργά. Οι αγωνιώδεις προσπάθειές τους να ακινητοποιήσουν το τρένο απέτυχαν. Η μηχανή της 306 έπεσε πάνω στο τελευταίο βαγόνι της 304, το οποίο μεταβλήθηκε σε μια άμορφη μάζα ,ενώ τρία ακόμα βαγόνια εκτροχιάστηκαν.

Οι κάτοικοι του Δερβενίου άκουσαν ένα εκκωφαντικό θόρυβο και ουρλιαχτά. Νόμισαν ότι κάποιο τρένο έπεσε στον ποταμό Ζαχολίτικο και έσπευσαν να βοηθήσουν. Οι εικόνες που αντίκρισαν ήταν εφιαλτικές. Προσπάθησαν με κάθε τρόπο, αφού ξεπέρασαν το αρχικό σοκ να βοηθήσουν τους επιβάτες του τρένου. Σύντομα στρατιώτες του Μηχανικού από το Λουτράκι, αστυνομικοί, γιατροί και νοσηλευτές έφτασαν στο σημείο της τραγωδίας.

Ο απολογισμός ήταν τραγικός: 34 νεκροί και περισσότεροι από 150 τραυματίες στη πλέον πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία στη χώρα μας…