Γιατί ο Λεονάρδος αντί για ψηφοφορία,για το τοπικό πανηγύρι,πρότεινε να γίνει ένα παιχνίδι σε στυλ Bingo ;
Σε μια νωχελική συνεδρίαση συζητήθηκε ,χθες το βράδυ,στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σικυωνίων και η πρόταση του Συμβούλιο της Δ.Κ. Κιάτου που αφορούσε την έκδοση Κανονισμού για διενέργεια εμποροπανηγύρεων κατά τις τοπικές (;) εορτές της «Αγ. Σωτήρας» & «Παναγίας».
Προσωπική μας άποψη είναι ότι το θέμα αυτό ήταν εντελώς εκτός διδακτέας ύλης για τους περισσότερους από τους δημοτικούς συμβούλους,που βαριεστημένα παρευρίσκοντο στη συζήτηση και αυτό φάνηκε από την “ξεπέτα” της όλης διαδικασίας…που όμως σώνει και καλά έπρεπε να βγάλει μια απόφαση για τους κοπτοραπτες του επαγγέλματος…που ασφαλώς ξέρουν πως θα φέρουν την κανονιστική στα μέτρα τους…αδιαφορώντας για το ότι τα παζάρια σαν θεσμός,είναι καταχωρημένα στις συλλογικές συνειδήσεις των κοινωνιών ως κοινωνικά και πολιτιστικά αγαθά…
Οι δημοτικοί μας άρχοντες άραγε γνωρίζουν ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει τη δυνατότητα και βεβαίως την υποχρέωση συνεχών παρεμβάσεων μιας αρθρωμένης πολιτιστικής πολιτικής ;
Προφανώς δεν έγινε καμία διεξοδική συζήτηση για να διαφανεί ποιοι πραγματικά θέλουν να γίνει παζάρι στο Κιάτο,για ποιους λόγους το θέλουν και το κυριότερο πως μπορεί να στηθεί μια σύγχρονη εμποροπανήγυρη, δίνοντας προοπτική και στην τοπική οικονομία…
Γιατί δεν έγινε η απαιτούμενη για μία κανονιστική απόφαση διαβούλευση ;
Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα που με προσποιητή αδιαφορία ειπώθηκε δια στόματος προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου «Δεν λέμε όχι στο παζάρι ,αρκεί να μην μας ενοχλεί…καλό είναι ένα πανηγύρι,να …χαζεύουμε !»
Ο κ. Λεονάρδος βέβαια ,δεν ήταν αδιάφορος…απλά έπαιζε με την αδιαφορία των παρευρισκόμενων δημοτικών συμβούλων,θέλοντας να φέρει την κουβέντα στα μέτρα του…
Γιαυτό ο Τάσος, ως παραδοσιακός ταβλαδόρος που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα την επίδραση που μπορεί να έχει ένα παιχνίδι σε επίπεδο εθισμού και αφοσίωσης…πρότεινε αντί για ψηφοφορία για το τοπικό πανηγύρι να γίνει ένα παιχνίδι σε στυλ Bingo!
Ξεκινώντας η «ψηφοφορία» ο ένας δημοτικός σύμβουλος έλεγε εγώ θέλω πανηγύρι της Αγια-Σωτήρας…ο άλλος όμως το ήθελε τον Δεκαπενταύγουστο…ο δε Νανόπουλος ως πιο πιστός στη λατρεία της αντανάκλασης ήθελε δυο θρησκευτικά παζάρια,θεωρώντας τα λαϊκά πανηγύρια !
Κάπως έτσι – μετά από πολλές καραμπόλες- το σκορ διαμορφώθηκε και «με τη βούλα» σε 11 – 10 υπέρ της Αγια-Σωτήρας…εκνευρίζοντας τον πρόεδρο της Δ.Κ. Κιάτου ,Τάκη Φαρμάκη,που εν’ τω μεταξύ είχε τάξει στους συναδέλφους του ταξιτζήδες δυο εμπορικά παζάρια…για να πάψουν να διαμαρτυρονται ότι επί ημερών Σταματοπουλου στο Κιατο δεν υπάρχει δίφραγκο ούτε για ταξί !
Τελικά υπάρχει κανείς που να έχει μια συγκεκριμένη ,αλλά και κοστολογημένη πρόταση για το πως μπορεί να δημιουργηθεί μια εμποροπανήγυρη στο Κιάτο ,που ενδεχομένως να μπορεί να μετατραπεί και σε μια σύγχρονη έκθεση τοπικών προϊόντων ΟΧΙ για να χαζεύουν οι δημοτικοί σύμβουλοι …αλλά για να αποτελέσει μέσο προσέλκυσης επισκεπτών για εμπορικούς αλλά και τουριστικούς λόγους ;
Γιατί σώνει και καλά η εμποροπανήγυρη πρέπει να γίνει οπωσδήποτε στην οδό Καλογεροπούλου,στο κέντρο της πόλης του Κιάτου, και όχι σε κάποιον άλλο δημόσιο χώρο…όταν σε όλη την Ελλάδα τα παζάρια μεταφέρονται εκτός κεντρικού ιστού,σε μόνιμες εγκαταστάσεις που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις μιας πολιτισμένης εμποροπανήγυρης, με χώρους υγιεινής κλπ.;
Εξάλλου ποιος αμφιβάλει ότι η αξιοποίηση και αλλων δημόσιων χώρων δημιουργει μια πληθώρα δημόσιων πολιτισμών και ως εκ τούτου ο επιστέφων πολιτισμός μιας πόλης είναι ο διάλογος ανάμεσά τους…