Έφυγε ο “Θεός” Μαραντόνα – Το κενό του δεν θα αναπληρωθεί ποτέ

Έφυγε ο “Θεός” Μαραντόνα – Το κενό του δεν θα αναπληρωθεί ποτέ

Θλίψη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο σπουδαίος Ντιέγκο Μαραντόνα πέθανε σε ηλικία 60 ετών έχοντας υποστεί ανακοπή.

Την είδηση της απώλειας του “Ντιεγκίτο” ή αλλιώς του αγαπημένου όλων “Πίμπε Ντ’Όρο” (Χρυσού Παιδιού) την έδωσε πρώτη η εφημερίδα της πατρίδας του “Clarin” το απόγευμα της Τετάρτης (25/11) και την αναδημοσίευσαν όλα σχεδόν τα αθλητικά μέσα του πλανήτη.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά “ο Μαραντόνα, ενώ ήταν στο σπίτι του στο προάσιο Σαν Αντρές του Μπουένος Άιρες”, είχε πρόβλημα αναπνευστικό.

Έξι ασθενοφόρα έσπευσαν στην κατοικία του για να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Με τον Μαραντόνα ήταν μαζί η κόρη του Ντάλμα”.

Όπως σημειώνει η εφημερίδα, μετά από την εγχείριση στον εγκέφαλό του, υπήρχε ιατρικό προσωπικό που παρέμεινε στο σπίτι του Μαραντόνα για να επιβλέπει την κατάσταση της υγείας του, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να τον κρατήσουν στη ζωή όταν υπέστη καρδιακή ανακοπή.

“Για πάντα, Ντιέγκο.Θα είσαι # Αιώνιος σε κάθε καρδιά του πλανήτη ποδοσφαίρου”, αναφέρει χαρακτηριστικά το tweet της ποδσοφαιρικής ομοσπονδίας της Αργεντινής λίγο μετά την επιβεβαίωση του θανάτου του 60χρονου θρύλου της μπάλας.

https://twitter.com/Argentina/status/1331637593457520642?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1331637593457520642%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.sport24.gr%2Ffootball%2Fpagkosmio-sok-pethane-o-marantona.9061223.html

Μάγος της μπάλας και αυτοκαταστροφικός ταυτόχρονα , ο Ντιέγκο Μαραντόνα αγαπήθηκε όσο λίγοι από εκατομμύρια φιλάθλους σε όλο τον κόσμο. Οι Ναπολιτάνοι τον λάτρεψαν. Χάρισε στην πόλη ένα πρωτάθλημα και έμεινε για πάντα στις καρδιές των κατοίκων…

Ο τεράστιος Αργεντινός άσσος, ίσως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου, το θρυλικό 10ρι , γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1960 στην πόλη Λανούς της Αργεντινής. Σε όλη την διάρκεια της καριέρας του διατήρησε ερωτική σχέση με την μπάλα , έκανε αδιανόητα πράγματα με την «στρογγυλή θεά» και κατάφερε να γίνει σημείο αναφοράς για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Ο Μαραντόνα άρχισε την καριέρα του στην Αρχεντίνος Τζούνιορς (1976-1981) με την οποία πέτυχε 116 γκολ σε 166 αναμετρήσεις. Ακολούθησε η μεταγραφή στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς (1981-1982), με 28 γκολ σε 40 ματς, και στη συνέχεια κάνει το «άλμα» για την Ευρώπη. Υπογράφει στην Μπαρτσελόνα και σε 36 αγώνες πετυχαίνει 22 γκολ, για να φύγει το 1984 με προορισμό την Νάπολι, όπου έμελλε να λατρευθεί γιατί μίλησε στις καρδιές των ανθρώπων του υποανάπτυκτου ιταλικού Νότου, που καταπιέζονταν διαχρονικά από τον πλούσιο Βορρά.

« Η υπόλοιπη Ιταλία σας θεωρεί παρακατιανούς όλο το χρόνο και τώρα, που σας χρειάζεται, σας θέλει δίπλα της. Εγώ σας αγαπώ πάντα και ξέρω ότι και εσείς θα το δείξετε υποστηρίζοντας την Αργεντινή!» είχε δηλώσει λίγες μέρες πριν τον ημιτελικό μεταξύ Ιταλίας – Αργεντινής για το Μουντιαλ του 1990. Και οι Ναπολιτάνοι τον άκουσαν, και δημιούργησαν εχθρικό κλίμα για την Ιταλία στον αγώνα του «Σάο Πάολο» (έδρα της Νάπολι). Πρώτη φορά Εθνική ομάδα στη χώρα της αντιμετωπίζεται εχθρικά από τους κατοίκους (Για την ιστορία, η Αργεντινή νίκησε στα πέναλτι τους Ιταλούς, έχασε όμως το τρόπαιο στον τελικό από τους Δυτικογερμανούς).

Το πρόσωπο του Diego Armando Maradona δια χειρός Jorit Agoch στολίζει πια το προάστιο Bronx της περιοχής San Giovanni a Teduccio για να κοιτά από ψηλά την Νάπολη

Ο Μαραντόνα απέκτησε αρκετά προσωνύμια με χαρακτηριστικότερο το «χρυσό πόδι», ενώ ειδική μνεία γίνεται για το «χέρι του θεού», που παραπέμπει στις 22 Ιουνίου 1986 και στο κατάμεστο, από 118.000 φιλάθλους, στάδιο «Αζτέκα» του Μεξικού.

Προημιτελικός Μουντιάλ με την Αγγλία και στο 51ο λεπτό του αγώνα, ο Μαραντόνα «τσιμπάει» με το αριστερό χέρι την μπάλα προ του εξερχόμενου Πίτερ Σίλτον και ανοίγει το σκορ. Ερωτηθείς μετά το τέλος του αγώνα για το γκολ, ο Μαραντόνα είχε δηλώσει πως η μπάλα πήγε στα δίχτυα «λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού» για να μείνει στην Ιστορία η συγκεκριμένη φράση.

Το 1994 ο Μαραντόνα οδηγώντας την Αργεντινή στο Μουντιάλ των ΗΠΑ θα αντιμετωπίζει και τη δική μας Εθνική, την ομάδα του Παναγούλια, και την φιλοδωρεί με ένα τρομερό γκολ, όπου χάνεται το τόπι.

Ο «Ντιεγκίτο» το πανηγυρίζει έξαλλα και με πάθος μπροστά στην κάμερα, χωρίς να φαντάζεται πως είναι το τελευταίο του με την Εθνική. Λίγες μέρες μετά βρίσκεται θετικός σε εφεδρίνη κι έτσι μπαίνει ουσιαστικά ταφόπλακα στη μεγάλη καριέρα του. Ο θεός του ποδοσφαίρου λυγίζει άλλη μια φορά μπροστά στα πάθη του και δίνει την ευκαιρία στο κατεστημένο της ΦΙΦΑ -που ποτέ δεν τον χώνεψε- να τον αποπέμψει με τον πλέον ατιμωτικό και άδοξο τρόπο -αν και πολλοί μιλάνε για σκευωρία…

Οι οριστικοί τίτλοι τέλους γράφονται το 97′ στην πατρίδα του. Ο Μαραντόνα κάνει κάποιες αποτυχημένες απόπειρες να επιστρέψει στα γήπεδα ως προπονητής, από τις οποίες ξεχωρίζει η παρουσία του στον πάγκο της Αργεντινής, το 2010, στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής.

Παρά τις αντιφάσεις και τις παλινωδίες του, ο Μαραντόνα δεν ξέχασε ποτέ τη λαϊκή του καταγωγή και το μίσος του για τον ιμπεριαλισμό των γιάνκηδων. Καυχιέται επίσης για την φιλία του με τον Κουβανό ηγέτη Φιντέλ Κάστρο , ενώ βρέθηκε και στο πλευρό του Τσάβες και της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας στη Βενεζουέλα.

Ο Αργεντινός σούπερ σταρ επισκέφτηκε την Κούβα, για πρώτη φορά το 1987 και από τότε δημιούργησε μία στενή σχέση με τον Κουβανό ηγέτη. Ταξίδεψε πολλές φορές στην Κούβα, όπου μάλιστα τον Ιανουάριο του 2000 υποβλήθηκε σε διαδικασία απεξάρτησης, από τον εθισμό του στα ναρκωτικά στη διεθνή κλινική «La Pedrera». Το 2005 πήρε συνέντευξη από τον Φιντέλ Κάστρο για την τηλεοπτική εκπομπή της Αργεντινής «La Noche del 10».

Το 2015 ήταν ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο, που αποκάλυψε μερικές από τις επιστολές είχε ανταλλάξει με τον Μαραντόνα τα τελευταία χρόνια, όπου διαπίστωνε κοινές απόψεις για την πολιτική και τον αθλητισμό. Η αλήθεια είναι ότι ο Κουβανός ηγέτης είδε το ποδόσφαιρο μέσα από τα μάτια του Ντιέγκο Μαραντόνα. Άλλωστε το ποδόσφαιρο, όπως και ο αθλητισμός, τον απασχόλησαν ιδιαίτερα στην διάρκεια της ζωής του. Ιδιαίτερα η μπάλα, αφού στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, πάει χέρι-χέρι με την πολιτική.

Το γράμμα του Φιντέλ στον Ντιέγο

«Αγαπητέ μου Μαραντόνα.
Με χαροποίησε πολύ η είδηση ότι θα είσαι στην Κούβα τις πρώτες εβδομάδες του 2015. Είσαι ο σπουδαίος σύντροφός μου στην περιπλάνησή μου στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έχω μια λίστα με χώρες που παράγουν και εξάγουν καύσιμα και πετρέλαιο και την πολιτική που ακολουθούν, σε μια περίοδο που αυτό το θέμα απειλεί σοβαρά το μέλλον της ανθρωπότητας.

Σαουδική Αραβία 11.730.000 βαρέλια ημερησίως

ΗΠΑ 11.110.000

Ρωσία 10.440.000

Κίνα 4.155.000

Καναδάς 3.856.000

Ιράν 3.594.000

ΗΑΕ 3.213.000

Οι υπόλοιποι, μέχρι το νούμερο 20 της λίστας, όπου βρίσκεται το Ηνωμένο Βασίλειο, εξάγουν από τα εδάφη τους περισσότερο από ένα εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως. Είναι οι χώρες που καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις με την παραγωγής τους, αν και πρόκειται για στοιχεία που δύσκολα μπορούν να αποδειχθούν.

Χάρηκα πολύ για την επικείμενη επίσκεψή σου στην Κούβα. Θυμάμαι όλες τις συζητήσεις που έχω κάνει μαζί σου τα τελευταία χρόνια, μαζί με τον αξέχαστο φίλο μας Ούγκο Τσάβες, ειδικά η συνάντησή μας στη Μαρ Ντελ Πλάτα είναι αδύνατο να ξεχαστεί. Ο Ούγκο σου θύμισε πως οι ΗΠΑ είναι μια άλλη Αμερική. Από την δική μου πλευρά, πριν από μερικά λεπτά είδα για δεύτερη φορά τη συνέντευξη του Χεράρδο, του Αντόνιο και του Ραμό. Ξέρεις ότι ακόμα δεν έχω καταφέρει να τους χαιρετίσω; Μπόρεσα τουλάχιστον να στείλω λουλούδια στη μικρή Χέμα. Μα τι υπέροχο όνομα!

Άκουσα χθες ότι στις 5:30 το πρωί της Δευτέρας 12 Ιανουαρίου θα είσαι στο αεροπλάνο. Είναι αλήθεια; Στο πρόσφατο πρωτάθλημα Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής, σε μια διοργάνωση ενός αθλήματος τόσο σημαντικού όπως το ποδόσφαιρο, ένας διαιτητής μας επέβαλε μια ποινή, η οποία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε στο ελάχιστο δίκαιη. Τα χρήματα είναι για τους πλούσιους και οι ποινές για τους φτωχούς.
Όπως βλέπεις, προσπαθώ να είμαι δίκαιος, αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό δεν εξαρτάται πάντα από εμένα.

Μια μεγάλη αγκαλιά, Μαέστρο!»

Η επιστολή του Ντιέγο στο Φιντέλ

«Αγαπημένε μου Φιντέλ.

Έφυγα από την Αβάνα στις 11 Ιανουαρίου ευτυχισμένος γνωρίζοντας πως είσαι καλά και υπερήφανος που για μια ακόμη φορά μπορώ να μεταφέρω το μήνυμά σου, που με τιμάς με την αιώνια φιλία σου και που ακόμα και σήμερα προβληματίζεσαι με τα προβλήματα του κόσμου μας. Ήταν αυτή η μικρή δόση χαράς που μου έλειπε για να συμπληρώσω την έναρξη της δεύτερης σεζόν της εκπομπής μου και που τώρα θα συνεχίσω στη Χιλή εν όψει του Κόπα Αμέρικα.

Έχοντας το εξαιρετικό προνόμιο να γνωρίζω την αγωνία σου για τη Βενεζουέλα, η οποία μπορεί τώρα να συνεχίσει στον δρόμο που χάραξε ένας άλλος γίγαντας και δικός μας φίλος, ο αξέχαστος στρατηγός Τσάβες, σε ενημερώνω πως στις 28 Φεβρουαρίου και την 1 Μαρτίου, η εκπομπή μας θα βγει από το Καράκας της Βενεζουέλας. Σίγουρα θα είναι δύο εκπομπές συναισθηματικά φορτισμένες και σίγουρα δεν θα μιλήσουμε μόνο για ποδόσφαιρο.
Φιντέλ, αν έμαθα κάτι από εσένα όλα αυτά τα χρόνια της ειλικρινούς και όμορφης φιλίας μας είναι πως η πίστη είναι ανεκτίμητη και ένας φίλος αξίζει περισσότερο από ολόκληρο το χρυσάφι του κόσμου και οι ιδέες είναι αδιαπραγμάτευτες. Για αυτό το λόγο, η εκπομπή μου είναι ένας φόρος τιμής στη φιλία μας.

Συνηθισμένος από τα «ιστορικά» γκολ σου, θέλω να σε ευχαριστήσω για το γράμμα σου, που ήταν το καλύτερο μήνυμα της ύπαρξής σου. Έχει περάσει περισσότερος από ένας μήνας και πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν το περιεχόμενό της. Με την ευγένεια που σε χαρακτηρίζει, είμαι σίγουρος πως αυτό θα δημοσιοποιηθεί όταν εμείς το θέλουμε. Δεν θέλω μόνο να ξέρεις το περιεχόμενο της, αλλά θέλω επίσης να μοιραστείς με όλους την απάντησή μου.

Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά, Στρατηγέ φίλε μου.

Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα»

Δείτε μια εκτεταμένη περίληψη από την ταινία-ντοκιμαντέρ του Εμίρ Κουστουρίτσα για τον Ντιέγκο Μαραντόνα.. Από την Αργεντινή στη Νάπολη και από την Κούβα στην Βαρκελώνη, το μεγαλείο και η πτώση. Μαζί τους σε αυτό το ταξίδι, ο διάσημος και πολυαγαπημένος τροβαδούρος, Μάνου Τσάο.

Google+ Linkedin