Απο χθες το δημοτικό τραγούδι πενθεί την απώλεια της πιο σπουδαίας ερμηνεύτριας των τελευταίων 60 χρόνων

Η Φιλιώ Πυργάκη έφυγε  από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ,αφήνοντας πιο φτωχό τον χώρο της παραδοσιακής μουσικής. Γεννήθηκε το 1939 στον Ασπρόκαμπο Κορινθίας (Τ.Κ. του Δήμου Σικυωνίων) και τραγουδούσε σε πανηγύρια από την ηλικία των 14 ετών, από το 1953. Ύστερα από ένα ατύχημα που είχε, μετακόμισε στην Αθήνα, όπου παρουσιάστηκε στη δισκογραφική εταιρία Columbia, με την οποία κυκλοφόρησε πολλούς δίσκους 45 στροφών.

Ο πρώτος της δίσκος κυκλοφόρησε το 1967 και λεγόταν «Βαρέθηκα τα νιάτα μου», με μουσική και στίχους του Κώστα Κοντογιώργη, ο οποίος την είχε εντάξει στην ορχήστρα του. Αργότερα, αναγνωρίστηκε στον χώρο του Δημοτικού τραγουδιού και παράλληλα συνεργάστηκε με μεγάλους και σπουδαίους μουσικούς , ενώ πέρα απο την Ελλάδα έκανε πολλές εμφανίσεις και στο εξωτερικό (π.χ. στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στην Σκανδιναβία κ.α)

«Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…» , έλεγε η αρχόντισσα …

Η Φιλιώ Πυργάκη ήταν η απόλυτη ντίβα των πανηγυριών. Μια ντίβα πάνω σε πάλκο από ξυλωσιές οικοδομής που τραγουδούσε δημοτικά τραγούδια πασίγνωστα που μπορεί να μην τα είχες ακούσει ποτέ, αλλά τόσο οικεία, που ήσουν βέβαιος ότι ήταν γραμμένα στο DNA σου. Το όνομά της έχει συνδυαστεί όσο καμιάς άλλης με το «πανηγύρι» , που μπορεί να μην είναι το ίδιο με παλιά, ωστόσο είναι ο μόνος τρόπος διασκέδασης που έχει παραμείνει αυθεντικός και από τα ελάχιστα κομμάτια του λαϊκού πολιτισμού που παραμένουν (σχεδόν) αναλλοίωτα.
«Ήμουν ένα χωριατοκόριτσο από την Πελοπόννησο» εξηγούσε  η ίδια. «Φτώχια πολλή, πήγαινα με τα πρόβατα στο βουνό και τραγουδούσα. Όταν με πήρε μαζί του ο θείος μου να τον συνοδέψω σε ένα γάμο, ήμουνα έτοιμη. Δεν χρειαζόμουν ούτε δάσκαλο ούτε σχολή. Είμαι αυτοδίδακτη. Ό,τι κατεβάζει ο εγκέφαλος το τραγουδάει η Πυργάκη. Από 14 χρονών με έπαιρνε μαζί του, εκεί ψήθηκα, πάνω στη δουλειά. Στα 17 αποφάσισα να ανέβω στην Αθήνα, δεν με σήκωνε το χωριό. Τότε έκανα τον πρώτο μου μικρό δίσκο: Βαρέθηκα τα νιάτα μου στη μια πλευρά, ο Μπαρμπανικόλας στην άλλη. Ε, και μετά προέκυψαν το ένα κοντά στο άλλο τα μικρά δισκάκια. Μικρούς και μεγάλους έχω κάνει πάνω από 200 δίσκους συνολικά! Ξεκίνησα τα πανηγύρια και με τη βοήθεια του λαιμού μου ανέβηκα ψηλά. Τον κόσμο τον αγάπησα και με αγάπησε…».