«Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. H σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό». Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Αν κάτι πρέπει να αναγνωρίσει κάποιος στους  φασίστες, είναι η διαχρονική ικανότητά  τους να φτιασιδώνονται, να καμουφλάρονται και παρακάτω… να λαϊκίζουν προκειμένου να χύσουν το δηλητήριό τους σε ό,τι  προοδευτικό προσπαθεί να γεννηθεί σε ένα τόπο.

Οι ίδιοι οι φασίστες καλύπτονται πλήρως από την φράση (από ένα έργο) του Hanns Johst, υψηλόβαθμου στελέχους των Ναζί, “Όταν ακούω την λέξη ‘κουλτούρα’ μου έρχεται να βγάλω το πιστόλι μου”.

Ειδικά, αν αυτό το προοδευτικό λειτουργεί και ως συλλογικό υποκείμενο που ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ  στοιχεία που συνθέτουν την ειρήνη των λαών και υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων, τότε ο φασίστας ενδέχεται να λειτουργήσει και ως  θρασύδειλος τραμπούκος που χαλάει ετσιθελικά την συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου και κλιμακώνει το μπούλινγκ που έχει αρχίσει κατά της προέδρου…με το πρόσχημα ότι εθεάθη να χορεύει βαριά ζειμπεκιά υπό τους ήχους των παλαμακίων του επανεκλεγέντα δημάρχου !

Ωστόσο οι καιροί της αθωότητας έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί…

Όταν βλέπεις έναν τυχάρπαστο διαδικτυακό τελάλη, που όπου βγάλει το μεροκάματο φωνάζει, εγκαλεί και βρίζει κι εσύ δεν του δείχνεις «πόρτα», τότε γίνεσαι συνένοχος, αφού δεν αντιλαμβάνεσαι το φασισμό, δεν τον τσακίζεις και του αφήνεις ζωτικό χώρο να δρα, να κρύβεται για να χτυπήσει…