Εβδομηνταπέντε χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη ματωμένη επέτειο της 26ης Νοεμβρη 1943 στο Μονοδένδρι, όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής εκτέλεσαν 118 Έλληνες ομήρους από τη Σπάρτη.

Στις 23 Οκτώβρη 1943, Γερμανοί και Ελληνες κουκουλοφόροι, γνωστοί στη Σπάρτη σαν ομάδες Βρεττάκου, συνέλαβαν τον κοινωνικό αφρό της πόλης που ήταν και ΕΑΜικά στελέχη, επιστήμονες, γιατρούς, δικηγόρους, εκπαιδευτικούς, φαρμακοποιούς, επαγγελματίες, εργάτες, αγρότες, 450 το σύνολο και τους μετέφεραν στις φυλακές της Τρίπολης.

Στις 26 Νοέμβρη, επέλεξαν 118 και τους εκτέλεσαν στο λοφίσκο, κοντά στην Τρίπολη, στο Μονοδένδρι, σε αντίποινα για το σκοτωμό, σε ενέδρα, πολυάριθμων Γερμανών, από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ.

Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της ομαδικής εκτέλεσης είναι: Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και ο γιατρός κλινικάρχης Χρήστος Καρβούνης. Είχε σπουδάσει στη Γερμανία και στην κλινική του εύποροι και άποροι έβρισκαν την πρέπουσα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ακόμα και Γερμανούς εγιάτρευε…

Ο Γερμανός επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος είχε γνώση της προσωπικότητας και της κοινωνικής προβολής του γιατρού, γνώριζε ότι είχε σπουδάσει στη Γερμανία και του πρότεινε να τον εξαιρέσει από την εκτέλεση.

Όμως, ο γιατρός υπέροχα απάντησε: «`Η όλοι ή και εγώ μαζί τους»! Ούτε που άκουσε τις προτροπές των συντρόφων του που του φώναζαν: «Φύγε γιατρέ, φύγε γιατρέ». Στο διάλογο που έγινε μεταξύ Γερμανού και γιατρού, ο Καρβούνης, σε έντονο ύφος, του τόνισε ότι η εκτέλεση αθώων για αντίποινα είναι πράξη βάρβαρη, αντίθετη στο Διεθνές Δίκαιο και τους κανόνες του πολέμου. Τους αποκάλεσε Ούνους, προειδοποιώντας ότι τέτοια εγκλήματα δε θα μείνουν ατιμώρητα. «Μένεα πνέων» ο Γερμανός απ’ αυτήν την περιφρόνηση προς το θάνατο, την πατριωτική γιγάντωση και το δριμύ «κατηγορώ» του ήρωα γιατρού, τον εκτέλεσε με το περίστροφό του.