Σε μια ενδιαφέρουσα συνομιλία του με τον Κώστα Μπαλαχούτη στο ogdoo.gr ο Δημήτρης Ζερβουδάκης μιλάει για την τέχνη, τις συνεργασίες και τα σχέδιά του στο τραγούδι, ενώ δεν αφήνει ασχολίαστη τη γενικότερη κατάσταση.

Στην ερώτηση «τι σε φοβίζει;» ο αγαπημένος τραγουδοποιός καταφέρεται ενάντια στο φασισμό, αλλά και στο «γόνιμο έδαφος» που αυτός καρποφορεί:

«Η επέλαση του φασισμού, κρυφού και φανερού στις ζωές μας. Το γεγονός δηλαδή ότι, πολλοί από εμάς τον επιλέγουν αβίαστα, παραμένοντας απαθείς, βολευόμενοι στην ιστορική ανυποληψία, στην ιστορική θολούρα. Με φοβίζει ο πόλεμος και η προσφυγιά! Με φοβίζουν τα λυσσασμένα σκυλιά της όποιας εξουσίας. Με φοβίζουν οι διαχειριστές των αρχέγονων φόβων μας».

Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης θεωρεί ότι δεν χάθηκαν τα πάντα, υπάρχει ελπίδα, φτάνει ο καθένας να πάρει θέση απέναντι σε όσα συμβαίνουν και να αντιδράσει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του:

«Ε όχι και να κλαίμε»… Θα γελάσουμε πικρά όμως αν δεν αντιληφθούμε σύντομα ότι η φυσική μας παρουσία μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Θα μετανιώσουμε σκληρά όσο αναθέτουμε τις ζωές μας σε άλλους να τις ζήσουν για λογαριασμό μας. Θα έρθει μια ώρα που θα μουτζωνόμαστε γιατί δεν μιλήσαμε, δεν πήραμε θέση. Στρογγυλοκαθίσαμε «αναπαυτικά μουδιασμένοι» στον μαγικό καναπέ μας, απέναντι από την λαμπυρίζουσα ψευτιά της τηλεόρασής μας, κουνώντας το δάχτυλο μαζί με τα απαστράπτοντα αστέρια, μιας καινοφανούς πραγματικότητας. Και δίπλα να τρέχει η ζωή!».